Ruhsal bir bunalım içindeyim.
Yaşam başlı başına, her zaman için bir deniz kazasıdır. Ancak, geminin batması ille de boğulmak demek değildir. Biçare İnsancık, dibe doğru gömüldüğünü duydukça, batmamak için kollarını oynatır. Ölüme sürüklenmemek için bir tepki olarak yaptığı kol hareketidir — yüzme hareketidir— kültür. Ve ancak bundan başka bir şey olmadığı zamandır ki, gerçek anlamını bulur. İnsanı kendi burgacından yukarıya doğru yükseltir.
Sayfa 32 - Metis, 3.Basım Kasım 2015, çev: Neyire Gül IşıkKitabı okudu
Onların dünyasında iniş çıkışlar bu denli büyük değil. Onların dünyasında coşku delilik derecesine varmıyor. Onların dünyasında bunalım ölüm korkusuna, belki de ölüm isteğine dönüşmüyor... Duygusal coşkular yemek gibi beslemiyor onları. Onlar işlerine inanmış. Onlar "başkaldırmayı" savunurken, belli bir düzenin akışındaki yerlerini korumaya çalışıyorlar. Onlar, dolmuşa biner gibi evlenip, iner gibi boşanmıyor.
Sayfa 45Kitabı okudu
"Kıskançlık değil benimki, istediğini bulamamanın verdiği bir bunalım.."
Bunalım , öz farkındalığın bedelidir. Hayatınıza yeterince derinden bakacak olursanız çaresizliği her yerde bulursunuz.
Yalnızlığı bunalım yaşattığı için değil, sakinleştirdiği için seviyorum.
Sayfa 182 - Ren Kitap
Hayatım:
Ölmemiştim fakat korkunç bir bunalım duygusuna kapılmıştım.
Sayfa 40 - Can Yayınları, 3. Basım, Ocak 2021.Kitabı okudu
Yaşam kökten yalnızlıktır.
"Her bunalım kişinin daha önce inandığı şeye inanmamasıyla başlar.."
Tanrıya şükür! O bunalım anı,
Tehlike, geçti
Ve sürüncemdeki hastalık
Bitti artık,
“Yaşamak” denen humma
En sonunda boyun eğdi.
Sayfa 168Kitabı okudu
