Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.24
Ve kitap bitti. İvan İlyiç'in Ölümü; Tolstoy'un tanımıyla sıradan bir adamın, sıradan bir ölümünün kendi gözünden tasviri. Aslında kitaba daha önce başlamıştım ama ara verdim. Çünkü ben okumaya başladıktan bir gün sonra benim için hiç sıradan olmayan bir sıradan adam, yine benim için sıradan olmayan bir sıradanlıkla bu dünyadan ayrıldı... O yüzden hem bu kitabı hiçbir zaman güzel hatırlamayacağım hem de İvan İlyiç ve ölümünün benim için yeri hep ayrı olacak.
Kitabı okurken hayatın acımasızlığı çok sert bir şekilde hissediliyor. Biri ölürken hatta daha ölmeden, insanların buna kederlenmek yerine dünyalık hesaplarla, makam mevki düşünmekle meşgul oluşlarına şahit oluyoruz. Kitapta İvan İlyiç'in hem üzüntüsünü birileriyle paylaşmak istediğini hatta kimi zaman acınmak istediğini hem de kimsenin onu anlamadığını ve düşünmediğini fark ettiği için yalnız kalmak isteyişini okuyoruz. Aynı anda hem yaşama isteğini, ölümden korkuşunu ve kaçışını hem de artık bu durumdan kurtulmak için nasıl ölmek istediğini okuyoruz. Ve tabi diğer yandan diğer tüm karakterlerin ölen bir başkası olduğu için nasıl da huzurlu olduğunu çıplak bir gerçeklikle görüyoruz. Bu gerçekten bütün ölümlerin gerçekliği mi diye düşünmekten kendimi alamadım uzun bir süre...
*
Son olarak bir alıntıyla bitirmek istiyorum:
Duyduğu acının da hem bu kara deliğe sokulmaktan, hem de -ve daha çok- bu kara deliğe girememekten kaynaklandığının farkındaydı. Girmesine engel olan şey hayatının iyi geçtiğine duyduğu inançtı.
Romanın girişinde ’..194x ’lı yıllar….. ‘ vurgusuyla;
Cezayir’in Oran şehrinde farelerin getirdiği salgın hastalık ‘Veba’yı özel bir olay olmaktan çıkararak Evrenselliğe taşır Albert Camus.
Tarih ve yer fark etmez. Nazizmin yayılması, Almanya’nın Fransa işgali, Fransızların Setif ve Guelma katliamında 45 bin Cezayirlinin öldürülmesi gibi..
90'ların karanlık yüzü
Bir Murathan Mungan hayranı olarak son kitabı 995 km’yi büyük bir heyecanla aldım okudum. Mungan, siyasi,sosyal kimliğini gizleyen bir yazar olmadı hiçbir zaman ama onun siyasi bir polisiye yazması da beni ters köşe yapmadı dersem yalan olur.
Kitap iki bölümden oluşuyor ilk bölüm
Mungan’ın belirttiği gibi romanın çıkış noktası olan Musa Anter
Bir romandan fazlasını okudum..
Marquez' in Kırmızı Pazartesi kitabından bir alıntı ile başlamış Tarık Tufan.
" Beni öldürdüler, Wene Hala ! "
Bir kayboluşun hikayesi. Her anlamda kayboluş, daha çok ruhunun kaybolması ama.
" Kaybolmak ansızın başımıza gelen felaketlerden değil; bir zaman dilimine yayılarak, yavaş yavaş, insana
Saramoga bir iddia ile kitabını yazıyor.
İncil'i okuyun ve inancınızı kaybedeceksiniz” diyor.
Saramoga İnsanlara “İncil'de tasvir edilen Tanrı'ya güvenmemelerini Tanrının sadece aklımızda var olduğunu söyleyebilir. Karşı çıkabilir, Red edebilir, Eleştirebilir.
ANCAK;
Saramoga İsa’ya göre İncil’i yazarken ; Bel altı bir dil kullanarak, dalga
Veee son kitap...
Kitap, savaş mağduru bu insanların ortak bir yaşam kurma çabalarını anlatıyor. Ancak bu umutsuzluğun romanı değil. Umut her zaman vardır.
Bir sitede şöyle yazıyordu;
"Fırat Suyu Kan Akıyor Baksana'yı, Bir Ada Hikayesi Dörtlemesi’nin tümünü katiyen okumamak gerekli, evet. Yoksa Yaşar Kemal içinize sonsuz bir doğa- insan
176 syf.
10/10 puan verdi
Auschwitz kampına alınışı ile yaşadığı sınırsız acı sonucu çıkan tinsel yani ruhsal gelişimin etkisi kendi tinsel gelişiminize yardım edecek.
Gaz odaları, krematoryumlar ve katliamların olduğu kampa getirildiklerinde yaşayacakaların sağa öleceklerin sola ayrıldığında sağa gidenlerdendi. İlk tepkisi geçmişinin tamamını dışarıda bırakmaktı. Soyunup,
·
Puan vermedi
Knut Hamsun'un 'Açlık' romanı, roman tekniği açısından okuyucuya yeni şeyler vaad etmez. Dildeki ustalık düzeyi ve diğer 'edebi teknikler' açısından da aynı şey söylenebilir. Ama yazar kendi hayat hikayesinden yola çıkarak açlığı o kadar çıplak ve o kadar da çarıpıcı bir şekilde anlatıyor ki, etkilenmemek kesinlikle mümkün değil. Bir tür yazarak çığlık atmak denilebilir buna...
Bilindiği üzere; insanlıkla hayvanlık arasındaki o aşılamaz denilen mesafe, uzun süreli açlık ve susuzluk devreye girdi mi, büyük oranda ortadan kalkar. Tarihte kıtlık yaşanan dönemlere bakıldığında bu çok açık görülecektir. Çoğunluk açısından yaşanan şey, hızla bir hayvanlaşma halidir. Tam da bu noktada kitabın kahramanı, azınlık içinde yer alarak, açlığa karşı daha çok insan kalmak amaçıyla canhıraş bir şekilde direnmeye çalışır. Üstelikte açlık ile birlikte diğer can alıcı sorunlara (mesela barınma) karşı yazmaktan, yazarak para kazanmaktan başka bir çaresi de yoktur. Bu durum romanda şöyle ifade edilmiştir; "Ne yapacağım, yazıyorum tabi. Ne yaparım başka? Benim geçimim bu." Dolaysıyla işi çok daha zordur.
Söylenecek bir başka ise şudur; yazmak, yani edebiyat insan kalmakta ve de daha fazla insan olmakta ısrardır. Roman alttan alta bize bunu da tekrarlar. Satırlarına bir tür yazma aşkı sinmiştir.
#açlık #açlıkromanı #okumak #roman #edebiyat #varlıkyayınları #knuthamsun #yazmak
Tek kelime ile muhteşem! Ali, bunları yazarken çoğu yazara haksızlık ettiğinin farkında değildi sanırım. Herkesin içine yerleşmiş şeytanı en çıplak biçimde sunan bir eserle karşı karşıya kalmak üzeresiniz. Telefondan yazmıyor olsam bu eser hakkında sayfalar dolusu cümleler sarf edebilirim.
