Cléante
-Yok canım, ama sen sevmediğin için bilmezsin, bilemezsin sevginin insanı deli eden tadını. Üstelik pek de akılısın, felaket orada!
Élise
-Tam buldun! Benim aklımdan hiç konuşmayalım daha iyi. Hem dünyada kim var, hayatında bir kez olsun aklını kaybetmeyen? Kim bilir, ben de sana içimi döksem, kendinden daha akılsız bulursun belki beni...