Ve Sen Hâlâ Çocuksun
"Çocuktuk bir zamanlar. En son ne zaman saklambaç oynadığımızı unuttuk. O akşam oldu, ertesi gün büyüdük. Hepimiz taşındık mahallelerden. Kimimiz başka okula gittik, kimimiz şehir değiştirdi. Belki de bu dünyadan göç ettik.
Ve sen hâlâ çocuksun..."
Ahmet Telli
Nerde o eski ramazanlar..
Leyla ile Mecnun dizisini izleyenler bu muhabbete de aşinadır..
Şimdi öyle bir ah geçti ki içimden gece gece susmadı içimdeki ses.. hatırlıyorum da, bir hevesle annelerimizle teravihe giderdik herkes aynı anda secdeye eğilince biz birbirimizi dürter herkesten önce kalkar insanlara bakardık, çocuktuk ya buna gülerdik..
sonra biraz büyüdüm şu sınava hazırlık bu sınava çalış derken bir tek geceleri vaktim olurdu, sahura kadar Leyla ile Mecnun izlerdim, öyle güzelmiş ki o zamanlar.. şimdi kendimi avutacak hiçbir şey bulamıyorum..
çocukluğum geride kaldı, gençliğimde ardından yitip gidiyor..
sahura kadar beklesem mi diye düşünürken aklıma gelenler, burada dursun..
büyüdük, büyüdünüz
.
Yıl 2007;
Çocuktum, çocuktuk, çocuktunuz.
Televizyon izlerdim, izlerdik, izlerdiniz.
Ama ben hep tv'de oynatılan çizgi filmleri ve dizileri birer kağıt parçası halinde televizyona yerleştirilmiş diye düşünürdüm.
Biz kanalı değiştirince resimler yer değiştiriyor öyle oynatılıyor sanıyordum ki o zamanlar bildiğiniz bu ince dev ekranlı televizyonlar falan yoktu tüplü olanlar hani kocaman kocaman olanlardı yani kocaman olduğu için insanın aklına içinde resimli kağıtların olduğu gelmiyor değil.
Bu merağım uzunca devam etti ta ki amcamın televizyonu bozulana kadar.
Amcam televizyonu bozulduğu için kırıp atmıştı ben de içindeki resimli kağıtlara bakmak suretiyle kırık televizyonu inceledim
Ne resimli kağıtlara rastladım ne de herhangi sıradan bir kağıt parçasına, merağım bitmiş oldu.
Çocuktum, çocuktuk, çocuktunuz
Keşke hep çocuk kalsaydım, kalsaydık, kalsaydınız.
Gelin görün ki; büyüdüm, büyüdük, büyüdünüz.
. ZAKA .
Biz büyükleri mutlu etmek kolay olmasa da onları ( çocukları ) mutlu etmek bu kadar kolay. Unutmayın dostlar! Biz de bir zamanlar çocuktuk. Kimimiz çocukken de üzüldü.
Sayfa 15 - kimimiz çocukken de üzüldü...Kitabı okudu
"Bugün ne olmuş olursak olalım, hepimiz bir zamanlar çocuktuk."
Bir gün, "benim için şiir yazdın mı hiç" demiştin. Göstermiştim, "şu heves sensin, şu incinmiş gurur sen, şu utangaç aşk, şu Posta caddesi'ndeki daktilo sesi, çocukların okul dönüşü sevinci sen." Kuşkuyla bakmıştın yüzüme. Kirpiklerim içime dökülüvermişti. Susarak büyümüş iki çocuktuk biz, kendisini sevmeyi bilmeyen. Yanımızda birisi olmadan sevincimizden utanırdık. Kaç hayat evimizde bizden çok soluk aldı. Sonra harfler girdi yoksulluğumuza. Sonra dünyanın bütün mazlumları. Elimde başkalarının rüyası, bir var oluş acısıydım önünde. Yazmaya, okumaya ayırdığım zamanlar senin de zamanlarındı. "Tenha gezen evliyam" dedim. "Ben gittim harf harf dağıldım / Sen tamamladın cümlemi."
Sayfa 24Kitabı okudu
"Bugün ne olmuş olursak olalım, hepimiz bir zamanlar çocuktuk."
Sayfa 113Kitabı okudu
Bir hal..
Bir kaç yüzyıl geçmiş üzerinden,
O zamanlar ayaklarım tutardı,
Gecenin koluna girip,
Az işitmedik köpek yalayan kaldırımları.
Emirgan da teknelerde içer,
Galata da kendimizden geçer,
İstanbul denilen bu şehrin,
"Bugün ne olmuş olursak olalım, hepimiz bir zamanlar çocuktuk."
Sayfa 113Kitabı okudu
Bir gün, "benim için şiir yazdın mı hiç? " demiştin . Göstermiştim, "şu heves sensin, şu incinmiş gurur sen, şu utangaç aşk, şu Posta Caddesi'ndeki daktilo sesi, çocukların okul dönüşü sevinci sen." Kuşkuyla bakmıştın yüzüme. Kirpiklerim içime dökülüvermişti. Susarak büyümüş iki cocuktuk biz, kendisini sevmeyi bilmeyen. Yanımızda birisi olmadan sevincimizden utanırdık. Kaç hayat evimizden bizden çok soluk aldı. Sonra harfler girdi yoksulluğumuza. Sonra dünyanın bütün mazlumları. Elimde başkalarının rüyası, bir var oluş acısıydım önünde. Yazmaya, okumaya ayırdığım zamanlar seninde zamanlarındı. "Tenha gezen evliyam" dedim. Ben gittim harf harf dağıldım/ Sen tamamladın cümlemi.
Yüzüm bir gelecek atlası. Başım önde dönüyorum bütün yürüyüşlerden. Mavilik yitirdi hükmünü. İpi kopmuş bir boncuğum senden sonra. Canım ne kadar acıyorsa sözüm o kadar üşüyor. Ömür hanım, Şahgülüm, Köroğlum... Sana bir nefes olamayan şiirden de geçtim.
Çocuktuk bir zamanlar. En son ne zaman saklambaç oynadığımızı unuttuk. O akşam oldu, ertesi gün büyüdük. Hepimiz taşındık mahallelerden. Kimimiz başka okula gittik, kimimiz şehir değiştirdi. Belki de bu dünyadan göç ettik.
Ve sen hâlâ çocuksun...
Ahmet Telli