Ölüm
Bir şey daha... Ölümden sonra yaşam varsa ve hepimiz aynı yerde buluşacaksak beni aramayın, ben sizi ararım.
Sayfa 110 - Siren Yayınları
Madem bu kadar istiyorsun, olmaz dememe aldırma, bir dene bakalım. Ancak unutma ki, ben güçlü bir kapıcıyım ve kapıcıların da yalnızca en küçüğüyüm. Ama her salon başında bir başka kapıcı vardır, biri de ötekinden güçlüdür. Daha üçüncüsünü görmeye ben bile dayanamam.
Kolay mı hayatı bir noktada düğümlemek?
Duvar gözlerini daha ne kadar saklayabilir?
Bir sonu var bunun; herşeyin bir sonu var.
Duvara asılan resim, gün gelir indirilir.
Yerinde tozdan bir çerçeve kalsa ne olur, kalmasa ne olur?
İstersen çıkmam dışarıya bugün; bana öyle geliyor ki,
bu odanın dışına çıksam ve kapasam ardımdan kapıyı
uçurumun kıyısında tutunduğun küçük çalı
artık seni taşımayacak.
Ben gitmek zorundayım biliyorsun, sen kalmak.
Böyle mi olmalıydı?
Senin hazırlığın daha bir benziyordu güz vakti uçurtmalara.
Söyle bakışlarını da vererek ellerime:
Gitmeyebilsek, kalabilecek miyiz?
Sayfa 134Kitabı okudu
"Bu güvercin resmini sen mi yaptın?" dedim berbere.
"Ben yaptım," dedi soğuk bir sesle; "ama sen bunu daha önce de sormuştun."
"Hiç anımsamıyorum," dedim; "demek ki unutmuşum."
"Yine unutacaksın kuşkusuz, belki bir kez daha soracaksın."
"Desene yaşam tekrarlardan oluşuyor..."
Yanıma oturmuş, gözlerindeki cellat gözleriyle gözlerimin içine bakıyordu. "Tekrarlardan değil," dedi; "tekrarların tekrarından."
Sayfa 48 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
".. insan ne kadar daha az umarsa yaşamında bir o kadar daha rahattır. Şimdi, ben kendimi yaşamdan pek bir şey ummamaya alıştırmaktayım."
Birinci MektupKitabı okudu
Genç
Genç bir adam, "İşaretlerle, ahlar, oflarla bir kıza âşık oldum, bütün tahrikler onun tarafından geldiği halde günün birinde onu bir başkasıyla gezerken görmeyeyim mi? Kendimi kaybettim. Dünya başıma yıkıldı. Şimdi onu unutmaya çalışıyorum. Fakat çaresiz. Seneler geçti hâlâ unutamadım. Hatta avunmak için inanır mısınız, iki cilt şiir yazdım. Hâlâ unutabilmiş değilim. Söyleyin ben ne yapayım?" yazmıştı. Gazetenin cevabı şöyleydi: "İki cilt şiir daha yazın. Öyle zannediyoruz ki o ciltler de tamamlandığı zaman o kızı tamamen unutmuş olacaksınız."
