Uğrunda ölmek sonsuz yaşamaktan güzel!
Varlığın sırları saklı senden, benden
Bir düğüm ki ne sen çözebilirsin ne ben
Bizimki perde arkasında dedikodu
Bir indi mi perde, ne sen kalırsın ne ben.
Dün geldi nedir aradığın? dedi bana
"Bensem ne bakarsın o yana bu yana?
Kendine gel de düşün, içine iyi bak Ben senim, sen ben arayıp durma boşuna.
Önce kendine gel sonra meyhaneye
Kalender ol da gir kalenderhaneye Bu yol kendini yenmişlerin yoludur
Çiğsen başka bir yere git eğlenmeye.
Sâki yüzün Cemşit'in kadehinden güzel
Uğrunda ölmek sonsuz yaşamaktan güzel
Işık saçıyor ayağını bastığın toprak
Bir zerresi yüz binlerce güneşten güzel
Ben olmayınca bu güller, bu serviler yok.
Kızıl dudaklar, mis kokulu şaraplar yok.
Sabahlar, akşamlar, sevinçler, tasalar yok.
Ben düşündükçe var dünya, ben yok o da yok
Bugünü Yaşama Arzusu
#Schopenhauer
*Yazar
#Aldığımız her nefes bizi sürekli etkisi altında olduğumuz ölüme doğru çeker... Nihal olarak zafer ölümün olacaktır, çünkü doğumla birlikte ölüm zaten bizim kaderimiz olmuştur ve avını yutmadan önce onunla yalnızca kısa bir süre için oynar. Bununla birlikte, hayatımıza olabildiğince uzun bir süre için büyük bir ilgi ve
Bahaneler olmasa insan konuşacak dedikodu bulamayacak.
Bütün basit esasları dallandırıp budaklandıran da bahanelerden başka nedir? Niçin Onları görüyor da hareket ettiren ve tasarruf eyleyen mânâyı görmüyoruz? Görmüyoruz, zira bahanelerin kalın ve kesif örtüsü, mânânın ince ve renksiz varlığına perde oluyor. Hatta bir denizin üstünde dalgaları ve köpüğü hasıl eden rüzgarı bile görmüyoruz. İşte ezeli buyruk da, varlık denizini çalkalamakta ve köpürtmektedir. Fakat onu gören yok
▫قال تعالى : {ويلٌ لِكُلِّ هُمَزَةٍ لمُزَةٍ }
فما الفرق بين الهمز واللمز؟
أن يزدري بالناس وينتقص بهم:
بالهمز: بالقول،
باللمز: بالفعل (تفسير ابن كثير)
▫️"İnsanları çekiştirip, kaş göz işaretleriyle alay edenlerin vay hâline!" (104/Hümeze, 1)
Hümeze ve Lümeze arasındaki fark nedir?
Hümeze: dil ile zarar veren, gıybet, dedikodu, ayıplama ve gammazlık yapan kimse demektir.
Lümeze: Herkese bir ayıp ve kusur bularak azarlamayı ifade eder. El ile ve işaretlerle, kaş ve göz işaretleri ile alay eden anlamına gelir.
Cihat ibadetini en iyi şekilde nasıl yerine getirebiliriz? Bunun için 9 tane "İ"yi çok iyi bileceğiz.
Nedir bunlar:
İnanç sahibi olmalıyız, güçlü bir imana sahip olmayan, zorluklar karşısında mücadelesini sürdüremez.
İhlas sahibi olmalıyız; mevki, makam, şan, şöhret peşinde koşmamalıyız. Riyadan uzak bir şekilde Allah rızası için çalışmalıyız.
İttika sahibi olmalıyız; Allah'tan başkasından korkmamalı, fikrimiz sorulduğunda çekinmeden doğruyu söylemeliyiz.
İttifak içinde olmalıyız; birlikte olduğumuz arkadaşlarla ihtilafa düşmemeli ve çekişmemeliyiz. Çünkü hoşgörülü olmak kemalattandır.
İyi ahlak sahibi olmalıyız; gıybet, dedikodu, haset, kibir, kin, iftira gibi hasletlerden uzak durmalı ve kulis yapmamalıyız. Bu nefse esir olmakla değil, nefsi terbiye etmekle mümkündür.
İhsan sahibi olmalıyız; bize verilen görevi en güzel şekilde titizlikle yapmalıyız.
İstişare ile çalışmalıyız; benim dediğim olacak diye tutturmamalıyız. İstişarede fikrimizi söylemeli, irfan sahibi olmalıyız. İrfan, "Benim düşüncem de yanlış olabilir." demekle başlar.
İtaat etmeliyiz; alınan kararları yerine getirme konusunda başkana itaat etmeli, aksaklık göstermemeliyiz.
İstikamet sahibi olmalı, cihat ederken İslam'ın diğer emir ve ibadetlerinin tamamına riayet ibadetlerimizi terk etmemeliyiz.
Sayfa 33Kitabı okudu
Neyimiz eksik Floransalı zenginlerden? Nedir bu şehrin hali? Dedikodu, karaborsa, gürültü, patırtı, kalabalık, en kibar adamın yanında en adi, en pis birisi, en güzelin karşısında en çirkin, en iyinin elinde en kötü, hırsızın dükkânında namuslu, namussuzun kolunda şerefli, şehrin şu en temiz lokantasında en kirli köylü, aile kadınının yanında orospu...
Sayfa 58Kitabı okudu
Şamil'in oğlu Cemaleddin esir alınıp St. Petersburg'a getirileli on üç yıl olmuştu. Bu on üç yıl içerisinde Şamil, Zümrüdüanka gibi Ahulgo'nun küllerinden yeniden doğmuş ve Kafkasya'ya hakim olmuştu. Rus askerleri, akın akın bu dev gibi adama saldırmış ancak geri çekilmek zorunda kalmıştı. Bu on üç yılda, esir olarak St.
Büyük bir kral bir keresinde Buda'yı görmeye geldi. Başvekili onu gelmeye ikna etti fakat o çok şüpheci bir adamdı, politikacıların ve kralların her zaman oldukları gibi şüpheciydi.
İlk önce gelmek istemedi...
Sadece politik sebeplerden onu görmeye geldi çünkü başkentte Buda'ya karşı olduğuna dair bir dedikodu yayılmaktaydı ve herkes Buda'nın tarafındaydı, o yüzden korktu, ilişkilerde usta değildi. Bu yüzden başvekili ile birlikte gitti.
Buda'nın on bin keşişi ile birlikte oturduğu koruluğa yaklaştığında, çok fazla korktu.
Kılıcını çekti ve başvekiline "Sorun nedir? Sen on bin kişinin orada oturduğunu söyledin, yaklaştık ve hâlâ ses yok! Bir komplo mu var?" dedi.
Başvekil güldü ve "Buda'nın insanlarını bilmiyorsunuz. Kılıcınızı geri koyun! Gelin, komplo veya başka bir şey yok. Korkmanıza gerek yok, sizi öldürmeyecekler. Buda'nın adamlarını tanımıyorsunuz" dedi.
Fakat kral yine de eli kılıcında, çok şüpheci bir şekilde koruluğa girdi. Şaşırmıştı.
On bin kişinin ağaçların altında, sanki hiç kimse yokmuş gibi sessizce oturduğuna inanamadı. Buda'ya sordu "Bu bir mucize! on bin kişi...
On kişi bile bir arada o kadar çok ses yaparken! Bu insanlar ne yapıyorlar? Bu insanlara ne olmuş? Bir sorun mu var? Hala canlılar mı? Heykel gibi gözüküyorlar! Ve burada oturarak ne yapıyorlar? Bir şey yapıyor olmaları gerekir!"
Ve Buda dedi ki, "Bir şey yapıyorlar fakat onun dışarısı ile bir ilgisi yok. İçsel dünyalarında bir şey yapıyorlar. Bedenlerinde değiller, varlıklarındalar, mutlak özdeler. Ve şimdi onlar on bin kişi değil, hepsi bir bilincin parçası."
Sayfa 128 - Ganj YayıneviKitabı okudu
