İSTİKLÂL MARŞINI ANLAMA VE ANLATMA ETKİNLİĞİ SONUÇ
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ
KAHRAMAN ORDUMUZA
👉1-Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak;
İstiklal Marşımız "korkma" diye başlar. Biliyorsun ki bu, Resûl-i Ekrem'in Sevr mağarasında Ebû Bekir'e söylediğidir. Bunlar tesadüf değil." (İsmet ÖZEL)
İstiklâl Marşı'nın ilk kelimesi KORKMAdır. Buradaki korku ne can
Şiddetin Kaynağı Erkeklik Değildir
Dünya iki yüzlülükte altın çağını yaşıyor. Hemen her alanda bir ikiyüzlülük almış başını gidiyor. Araştırmaların, bilimin bunca ilerlemesine, üniversite mezunlarının, akademisyenlerin bunca çoğalmasına karşın en önemli sosyal konular içerik olarak köydeki Dilber teyzenin seviyesini aşmıyor çoğunlukla.
Mesela şiddet mevzu. Tüm dünyada yükselen
"Değer verilmesi gereken nedir? Alkışlar mı? Hayır. Kalabalığın alkışları dil şaklatmaktan farksızdır. Bu durumda, acınası ün olgusunu da değer verilecek bir şey olarak görmüyorsun. Peki değer verilecek ne kaldı geriye? Bence insanın kendine has yapısına, amacına uygun hareket etmek ve etmemek. Bütün işlerin ve sanatların hedefi de budur: Üretilen şey, üretildiği amaca uygun olmalıdır. Bir bağcının, seyisin veya köpek yetiştiricisinin hedefi gibi."
Sayfa 56 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
_Yaşam, ufacık şeylerden, küçük mutluluklardan oluşuyor. Hiçbir şey büyük ve kutsal değil. O yüzden sözde büyük olan şeylere ilgi duyarsan yaşamı ıskalarsın. Yaşam bir bardak çayı yudumlamak, bir dostla sohbet etmek, sabah yürüyüşe çıkmaktır, ama illa belli bir yere doğru değil, amaçsız, son belirlemeden hareket etmektir. Böylece herhangi bir
´Deger verilmesi gereken sey ne bitkiler gibi terlemek, ne sigirlar ve vahsi hayvanlar gibi nefes almak, ne izlenimler vasitasiyla etki altinda kalmak, ne ipe bagli kuklalar gibi cekistirilmek, ne sürü halinde yasamak, ne de besin ihtiyacidir; bu sonuncunun, besin artiklarini bosaltmaktan bir üstünlügü yoktur.
Öyleyse deger verilmesi gereken nedir? Alkislar mi ? Hayir. Kalabaligin alkislari dil saklatmaktan farksizdir. Bu durumda, acinasi ün olgusunu da deger verilecek bir sey olarak görmüyorsun. Peki deger verilecek ne kaldi geriye ? Bence insanin kendine has yapisina, amacina uygun hareket etmek ve etmemek. Bütün islerin ve sanatlarin hedefi de budur: Üretilen sey, üretildigi amaca uygun olmalidir. Bir bagcinin, seyisin veya köpek yetistiricisinin hedefi gibi. `
Öyleyse değer verilmesi gereken nedir? Alkışlar mı? Hayır. Kalabalığın alkışları dil şaklatmaktan farksızdır. Bu durumda, acınası ün olgusunu da değer verilecek bir şey olarak görmüyorsun. Peki değer verilecek ne kaldı geriye? Bence insanın kendine has yapısına, amacına uygun hareket etmek ve etmemek.
Sayfa 56Kitabı okudu