Parçalanma İncelemesi
2007’de Man Booker Uluslarası ödülünü alan 
Chinua Achebe ’nin ilk eseri olan 
Parçalanma , Afrika Üçlemesi serinin ilk kitabı. Bu kitabı bu kadar önemli kılan özellik nedir diye sorarsanız size şu şekilde cevap vermek isterim. “Aslanlar kendi tarihlerini yazana dek, av hikayeleri hep avcıları övecektir” diye bir söz vardır, bilirsiniz. İşte bu kitap ile söz
ESTRAGON: Ben böyle devam edemeyeceğim. VLADIMlR: Demek böyle düşünüyorsun.
ESTRAGON: Ayrılalım mı? Bizim için daha iyi olabilir.
VLADIMlR: Yarın kendimizi asacağız. Tabi Godot gelmezse.
ESTRAGON: Peki ya gelirse?
VLADIMlR: Kurtuluruz...
Onsuz yapamam deme, yapacaksın. Bu zamana kadar nasıl yaşadıysan, bundan sonra onsuz da yaşayacaksın. Hayatını hiç kimsenin vicdanına, inisiyatifine bağlamamalısın. Tamam, seviyorsun, özlüyorsun, üzülüyorsun ama bilmen gerekiyor, bazen bitmesi ve bunu kabullenmen gerekir. Ayrılık da sevdaya dâhildir. Bazen öyle bir seversin ve bu öyle bir hâl alır ki, ne onunla olur ne de onsuz. Tam ortada kalırsın bazen. Seviyorsun. Hem de deli gibi. Öte yandan da oluru olmadığını düşünüyorsun. Bu ikilem mahvediyor seni. Merale etme bilirim bu duyguyu. Yaşadım çünkü. Hani böyle kestirip atmak istemezsin. Ayrılmayı istemezsin, bitmesine gönlün razı olmaz. Ama öte yandan da olmayacak duaya “Âmin” demek, ilerisini göremediğin bir şey için de boşa çabalamak mantıksız gelir. Bak ne diyor bir şarkının nakaratı; “Sönmüyor ateşimiz ama alev alev de yanmıyor. Ayrılık zor ama beraberken de olmuyor.” Alıştığın için onsuz olmak istemiyorsun. Sevdiğin için ondan kopmak istemiyorsun. Ama üzülme canım, varlığına nasıl alıştıysan yokluğuna da öyle alışıyorsun.
VERİLERLE (İNSANLARLA) OYNAMAK
#136938897
Eylül Ayı Öykü Etkinliği
“İlk defa bir temizlik görevlisi için yapılan iş görüşmesinde hem şirket patronun hem insan kaynakları müdürünün hem şirket müdürünün yer aldığını görüyorum. Camın arkasında başkaları da var mı? Sanayi ve Teknoloji Bakanımız da burada mı?” dedi Fikret gülerek.
“Fikret Bey, biz de
Abi" dedim. "Üzülme. Belli ki bunu yıllardır biliyorlar ama bu mevkiye kadar gelmene ses çıkarmadılar. Demek ki senin vatanseverliğinden şüphe eden yok."
"Öyle mi diyorsun?"
"Evet" dedim. "Bundan eminim. Yoksa şimdiye kadar çoktan seni dışlarlardı. Hem niye böyle bir şey yapsınlar ki? Kendi babaannene bile pis kanlı diyecek kadar iyi bir milliyetçisin sen."
"O sözü hâlâ unutmadın mı?"
"Hiç unutmadım abi" dedim. "Ve merak ediyorum-Şimdi de böyle mi düşünüyorsun?"
“vyonoş” olsa da, ki bunu yüksek anlamıyla söylüyordu -vyonoş değil de yunoşa demek gerektiğini biliyordu. “yunoşa: genç, çocuk anlamında…- Aynı zamanda bu “vyonoş’un okumuşluk bakımından kendisinden çok üstün olduğunu da anlıyordu. Mesela sık sık çöl hayatı üzerinde konuşmaktan zevk duyuyordu, hatta “çölü” “geziden” çok üstün tutuyordu. Ben de
"Evlilik böyle bir şey Cem. Evlendiğin insanın her şeyinin sahibi olmak istiyorsun. Üstelik bu çok meşru bir istek sayılıyor. Yani çevrendeki herkes böyle düşünüyor. Sevgilinin aklından geçenleri bile bilmek istersin. ‘Sevgilim ne düşünüyorsun?’ En sık sorulan sorudur bu. Ne düşündüğünü bilmek istemek... Aslında bilmek bir anlamda sahibi olmak demek. Bir süre sonra da alışıyorsun. Nasıl olsa bilinebilecek her şeyi biliyorum, diye yaşamaya başlıyorsun. Oysa..."
Sayfa 103 - Can YayınlarıKitabı okudu
Devamını da getiremedin bea Mustafa
-Korkuyorum!
-Sen yalnız kalmaktan hiç korkmazdın eskiden... Hastanede
uzun süre kaldığım zamanlar...
-Korkmazdım.
-Şimdi bu korku da nerden çıktı?
-O zamanlar bir hastanın karışıydım...
-Şimdi? Durdu. Alacakaranlıkta gözlerinin içine baka baka: -Bilirsin! dedi,
-Şimdi kimin karısı olduğumu!
-Doğru! Polis tarafından aranan bir suçlunun... Bir katilin... Bir
casusun!
-Polis tarafından aranması yetmez mi? Ne olursan ol!
-Demek böyle düşünüyorsun!
-Gerçek bu değil mi?
-Gerçek bu! Haklısın! Ama sen eğer önem verirsen şöyle de
düşünebilirsin, bir şairin karısı olduğunu! Bırak şairliğimi, halkın çilelerden kurtulmasını isteyen, onu seven, onun parasıyla okutulduğu için halkına, ulusuna karşı borcunu ödemeye çalışan bir öğretmenin karısı... Eğer bu sana yetmiyorsa...
Sayfa 99Kitabı okudu
Ya umutlar biterse?.. Umutluymuş gibi yaparız.
...
-Nereye gideceğiz?
+ Uzağa değil.
- A evet, hadi burdan uzağa gidelim.
« -Bilirsin! dedi,
- Şimdi kimin karısı olduğumu!
- Doğru! Polis tarafından aranan bir suçlunun... Bir katilin... Bir
casusun!
- Polis tarafından aranması yetmez mi? Ne olursan ol!
- Demek böyle düşünüyorsun!
- Gerçek bu değil mi?
- Gerçek bu! Haklısın! Ama sen eğer önem verirsen şöyle de
düşünebilirsin, bir şairin karısı olduğunu! Bırak şairliğimi,
halkın çilelerden kurtulmasını isteyen, onu seven, onun
parasıyla okutulduğu için halkına, ulusuna karşı borcunu
ödemeye çalışan bir öğretmenin karısı... Eğer bu sana
yetmiyorsa...
Gerisi getiremediği için mi sustu, bu kadar açıklamayı yeter
bulduğu için mi? Gerisini getirmeyi ondan beklediğinden mi
yoksa? Sustu bir süre.
»
Sayfa 99 - Çınar YayınlarıKitabı okudu
ESTRAGON: Ben böyle devam edemeyeceğim.
VLADIMlR: Demek böyle düşünüyorsun.
ESTRAGON: Ayrılalım mı? Bizim için daha iyi olabilir.
VLADIMlR: Yarın kendimizi asacağız.Tabi Godot gelmezse.
ESTRAGON: Peki ya gelirse?
VLADIMlR: Kurtuluruz.