"Zaman kötüydü, devran namertti, feleğin çarkı haindi."
Sayfa 16 - SELKitabı okudu
Avuttuk kendimizi yüreğe güzel gelen sözlerle, sırf bu yüzden bir ömrü heba ettik.
Ne güzel günler gördük ne de devran bizden yana döndü..
- Gün ola,
Devran döne,
Umut yetişe...
Sayfa 56 - Metis YayınlarıKitabı okudu
Gün ola, devran döne, umut yetişe...
Bu işte bir yanlışlık olmalıydı, her şey bu kadar basit olamazdı. Tamam ateş düştüğü yeri yakardı ama hayat olduğu gibi devam etmemeliydi. Uzayın boşluğuna savrulup yok olmuyordu acılar. Nereye gidiyordu peki bunca acı, bunca yaşanmışlık neyi değiştiriyordu? Biz insansak bunlar kimdi? Bunlar insansa biz kimdik? Hepimiz insansak... Hayır, hepimiz birden insan olamazdık. İnsan türü dışında yeni bir tür oluşuyordu muhakkak. İnsan türünü küçümseyen, hor gören yeni bir canlı vardı artık. Kendini yarı tanrı gibi gören bir tür belki de. Konforlu küçük saraylarını ötekilerin üzerine inşa eden uyduruk, sahte tanrılar. Yarı tanrı olmakla ezilen olmak dışında bir seçenek yok muydu artık?
Sayfa 133 - İletişim Yayınları
Perihan hiç değilse bu gece üşümeyecekti.
Okumayı asla düşünmediğim bir yazarın kitabıydı...
CanDost dediğim çok değerli bir büyüğümünbana bu kitabı armağan etmesi ile elime aldım ve bir kez daha sordum kendime; önyargıların ile yaşamaya devam mı edeceksin?
Okumaya başladığım anda hissettim yazarın sıcaklığını. Öyle samimi ki sanki bir kitap okumuyordum da karşı komşuyla muhabbete dalmıştım.
Olaylar tam yüreğime dokunuyor, tam efkâra kapılıyorum derken kahkaha atmaya başladığım bölümler oldu çok defa.
Okumanızı şiddette tavsiye ediyor ve
Sadettin TANIK 'a çok teşekkür ediyorum.
"Bizde misafire niye geldiği, ne zaman gideceği sorulmaz. Kim olursa olsun evimizin eşiğinden içeri giren herkesin başımızın üzerinde yeri vardır."
Sayfa 18Kitabı okudu
KAYBOLAN DEVRAN!
İlk deneme-öykü kitabım ''Babamın Gözyaşları'' nın çıkmasına on beş gün kala deliler gibi heyecanlı olduğumu; bu heyecanımın ilk kitabımın çıkmasından ziyade ilk romanım olacak olan ''KAYBOLAN DEVrAN'' dan kaynaklandığını ve yazmaya başladığımı belirtmek istiyorum. Kadınları ve kadınlarımızı anlamaya çalıştığımız bu hayat gailesinde buram buram İzmir, aşk, iş, kadın ve biraz da sertlik kokan Kaybolan DEVrAN'da bakalım gün gelecek devran dönecek mi göreceğiz.
Yazma çabamda yanımda olan herkese çok teşekkür ederim.
Sevgilerimle...
Çağlayan Aslan
Gülümsedi acı acı, gamzesini gördüm. Dünyanın en derin çukuru gibiydi, içine düştüm, kayboldum. Bir daha da o çukurdan çıkamadım.
Sayfa 54Kitabı okudu
Oysa ne çok isterdim gidip ona sarılmayı, iki çift laf söylemeyi, teselli etmeyi, teselli bulmayı. O gün, orada sarılsaydım kimse koparamazdı herhalde beni ondan.
Sayfa 31Kitabı okudu