Yazarın kendi hayat hikâyesinden oluştuğu için duygu yoğunluğu fazla bir kitap. Genellikle ben şiirsel bir hava sezdim yazılarda. Yazarın ilk ve tek kitabı olduğu içinde hataları çok görmek istemedim. Kopukluk var kitapta ama roman tarzı değilde sanki yazarın geceleri karaladığı yazıların birleşimi gibi. Kitabı alırken bu roman ya da öykü diye düşünmeyin yazarın kendi içini döktüğü bir defter gibi düşünürseniz o zaman okuduğunuzda daha iyi verim alırsınız. Ben kitabı ilk ele aldığımda bir aşk kitabı sandım ama kitap sadece aşk kitabı değil.
Kısaca kitabı özet geçmem gerekirse...
İki yaşında babasız kalan Asaf'ın hayatla mücadelesinin anlatıyor. Daha sonra babasının anı ölümüne dayanamayan annesinin ruh sağlığını kaybetmesini. Hayatın acı gerçeklerini iki yaşında gören bir insanın gerçekten hayatla olan mücadelesini anlatıyor. Bazen kendi kendime 'hiç yüzün gülmedi abi be' diyesim bile geldi. :))
Ben çok keyif alarak okudum. Toy bir yazardan olağanüstü şeyler beklemeyin sadece yazarın derdine ortak olmayı deneyerek okuyun. Keyifli okumalar dilerim..
Herkesin bir bekleyeni vardır bu hayatta,
Bir sevdiği,
Bir umudu vardır sarıldığı.
Bir yokluğu ve yalnızlığı,
Bir acısı ve bir kaybedişi vardır.
Herkesin bir gideni vardır bu hayatta,
Bin türlü içinden uğurlayamadığı...
Erol Ergül
"Felaketlerimizin sebebi biz isek, bizi kim kurtaracak ?.."
¶¶İnsan da ağaca benzer. Ne denli yükseğe çıkmak isterse o denli yaman kök salar yere, karanlığa, derinliğe, kötülüğe. ¶¶
Friedrich Nietzsche
¶¶Yazık, insanın değiştiremeyeceği şeyleri bilmesi ne korkunç.¶¶
Kırmızı Saçlı Kadın kitabında çokca adı geçen bu tregedyayı okumayı, olay örgüsüne tam hakim olmayı istiyordum. Ve şimdi ise “ne çekmişsin be OİDİPUS“ diyesim
