Yıla güzel başladığımı hissettiren bir kitap: Cemo..
Yazarımız Kemal Bilbaşar uzun yıllar öğretmenlik yapmış, İkinci Dünya Savaşı'na kadar Batı odaklı daha çok bireysel konular işlemiş. Savaştan sonra ise kalemini Doğu Anadolu'ya yöneltmiştir.
Cemo da onlardan biri.
Değirmenci Cano'nun asi ve güçlü kızı Cemo annesini küçük yaşta kaybetmiş. Babası tarafından dağlarda kurt misali büyütülmüş. Bir gün Çancı Memo ile tanışmaları ve evlenmeleriyle asıl olaylar başlar. Kitabı bu şekilde "iki gencin aşkı ve çevresinde gelişen olaylar" olarak özetlemek çok ama çok büyük haksızlık olur. Cumhuriyet'in ilan edilmiş olmasına rağmen hâlâ doğuda ağalık düzeni bulunması, yönetimin parçalı ve batıdan bağımsız oluşu, halkın ağaların zulmüne boyun eğme zorunlulukları, kuma sorunsalı, halk-devlet ilişkisi, sınıf farkı.. İşte en mühim kısımları bunlar olan, hepsinın ilmek ilmek işlendiği destansı bir roman. Doğu'nun ağzı da bir o kadar gerçekçi ve samimiydi. TDK Roman Ödülü alması da bundan olsa gerek.
Devam kitabı Memo'yu da tez vakitte okuyacağım zira tadı damağımda kaldı..
