Gittiler... Bana dünyam
Birdenbire boş geldi.
Seçilmez oldu eşyam.
Odalarım loş geldi.
Gözlerim müebbette,
Günü gelir elbette...
Gelir melek nöbette,
Safa geldi, hoş geldi.
Ben, günü bölen çan sesleri gibi
barışın ve mutluluğun yakasına yapışan ve olgun tarladaki orakları andıran
o büyük dünya korkusunun çocuğuyum.
Ben, hep ölümü düşünmek gibiyim.
Olsun da gör
O gün gelsin neşemiz tazelensin de gör
Dünyayı hele sen bir barış olsun da gör
Seyreyle gülü, bülbülü
Çifter çifter aylar gökyüzünde
Her gece ayın on dördü
Kuşlar geçecek damların üstünden
Kuşlar konacak damlara
ayrılış günü yüklemediler bir şey
alaca tüylü develere
en son o ayrıldı
haykırdım tutamadım kendimi
uzaklara gitme diye
ey benim iki gözüm, canım
kesib’e mutlaka uğra
yönel lâ’lâ tepesine doğru
o gün gelsin neşemiz tazelensin de gör
Dünyayı hele sen bir barış olsun da gör
Seyreyle gülü bübülü
Çifter çifter aylar gökyüzünde
Her gece ayın ondördü
Kuşlar geçecek damların üstünden
Kuşlar konacak dallara
Ah Ingeborg,
Nasılsın?
Sen hep ölümü düşünmek gibisin,
Sen "günü bölen çan sesleri gibi
barışın ve mutluluğun yakasına yapışan
ve olgun tarladaki orakları andıran
o büyük dünya korkusunun çocuğu"sun.
Knox'un şiiri önemli bir noktayı vurgulamakta. Bu yalnızca şiir yazarken değil, her çabada ortaya çıkar. Bu Hayatta önemli olan şeyler şeylerle ilgilenmektir aşk, güzellik, doğruluk ve adalet gibi...
'Şiiri sözcüklerle sınırlamayın. Müzikte, bir fotoğrafta, bir yemeğin hazırlanış biçiminde esin kaynağı olan herhangi bir şeyde karşımıza çıkabilir, ama yine de kesinlikle sıradan değildir. Gökyüzü ya da bir kızın gülüşü, ne konuda olursa olsun yazın ve sonunda şiirinizin kurtuluş gününü, kıyamet gününün ya da herhangi bir günü anımsatmasını sağlayın. Önemli olan yazdığınız şiirin bizi aydınlatması, bizi heyecanlandırması, bir esin kaynağı olması ve kendimizi bir nebze ölümsüz hissetmemizi sağlamasıdır; gerisi boş.
'Hey kaptan! Bizim Kaptan! Matematikte de şiirsellik var mıdır?' Diye sordu Charlie
"kesinlikle evet bay Dalton. Matematikte… Zerafet vardır. Eğer herkes şiir yazsaydı tanrı korusun dünya batardı. ama nazım gereklidir. ve en basit yaşam tarzlarında bile bunu ayrımsamalıyız yoksa yaşamın bize sunduklarını, çocuğunu ziyan etmiş oluruz.
seni allah’la açıklıyorum
ısınmamışım gerisine
bir cemaziyelahir günü çık gel
altında bir mazarat at
çık gel öldürüşelim, çık gel kıyasıya
dünya rövanş görsün, kàinat vuslat
Unutmayalım ki, bayramlar sadece birer tatil günü değil, aynı zamanda manevi duygularımızı tazelemek ve kendimizi geliştirmek için de bir fırsattır. Bu vesileyle, kitap okuyarak, şiir dinleyerek ve edebiyatla iç içe olarak kendimizi zenginleştirelim.
Edebiyatın ışığında, daha güzel bir dünya ve daha mutlu bir gelecek inşa etmek için hep birlikte çalışalım. Bu duygu ve düşüncelerle, sizlere en içten bayram
Saygılarımı sunuyorum.
OLSUN DA GÖR
O gün gelsin neşemiz tazelensin de gör
Dünyayı hele sen bir barış olsun da gör
Seyreyle gülü bülbülü
Çifter çifter aylar gökyüzünde
Her gece ayın on dördü
Yine bir huzursuzluğa,
Göz açmak bu bana.
Yine israf gündüzler,
Ömrümden çala çala.
Bu gereksiz insan topluluğundan,
Acaba nasıl kurtulmaca?
Ömrümü sömürtmeye geldim buraya,
Dünya, gözü açık bir uykuda görenler hayret içinde
Zalim zulmü peşinde herkesi ortak etmekte
Müslümanlık değil insanlık suçu dedik
Meğer insanlık ölmüş buna uyanamadık .
Ey insan hadi kalkta bir silkelen ölen yüzlerce masum var
Birinci kıblen ağlıyor sense gözlerin kapalı
Masumlar can veriyor şehadete yürüyor
Bizim ise çürümeye yüz tutmuş bedenlerimiz
Hasta olunca ölümü hatırlar insan
Hastalık gafleti unutturmadı, insanlık ölüm ile uyandı.
Kalbi katılaşmış insanlar kudüsü yalnız bıraktı
Hesap günü geliyor uyan uyan ey müslüman...
Selman Çelik
#Schopenhauer
*Yazar
#Aldığımız her nefes bizi sürekli etkisi altında olduğumuz ölüme doğru çeker... Nihal olarak zafer ölümün olacaktır, çünkü doğumla birlikte ölüm zaten bizim kaderimiz olmuştur ve avını yutmadan önce onunla yalnızca kısa bir süre için oynar. Bununla birlikte, hayatımıza olabildiğince uzun bir süre için büyük bir ilgi ve
Ayrılırsam bir gün eğer ki ayrılmadım hiç
yalnızlığımdan ayrılığımdan
Kuş seslerinden bahardan böceklerden menevşe kokusundan gülden
yaşamayı hatırlatan her şeyden
O vakit trenler kalkar yalnızlığıma katar katar ayrılık taşıyan
sessizce beklemeyi özleyen gözlerle
Ayrılık çağırır o vakit solgun bir gül nefesi tükenmiş menevşe yolunu şaşırmış böcek acı bahar
Güneye yönelmiş arı kuşları bir eylül günü
Ayrılırsam bir gün ki ayrılmadım mı hiç
sesini yitirmiş bir sevinç
Ağlamakla ağarmış saçlar pulunu dökmüş ölgün bir ten
ölümü hatırlatan her şeyden
O vakit yangın yeridir dünya çığlıktır dünya ah dünya dünya yalansın dünya
hayata kapalı odalarda bir başıma
Ayrılırsam sıyrılır maskelerim ruhumdan acısını dolaysız imlerim
orantısız tenha güleçliğim
Ayrılırsam yaşamak kadar kederli bir gün
Tasayla neşesini ramak kala değiştiren
Üzer düş kırıklığı biriktirerek yılgın yıllarına