Bu şehir akıl almaz bir muammaydı. Baştan çıkarıcı bir renk cümbüşüydü.
Diyor kitabında 
Stephen Crane
George’un Annesi Oğlu için endişelenen bir anne ile umursamaz bir tavır sergilese de aslında annesine kıymet veren oğlu George Kelcey’nin gündelik hayatlarının hikâyesini anlatır. Kısa ama oldukça düşündürücü ve hüzünlü bir eserdir.
Çok severek okudum.
Yine 6 senedir okunmayı bekleyen bir kitap seçtim Yazarın #psikiyatrist kitabını uzun zaman önce okumuş ve çok sevmiştim. Psikiyatrist olan yazarın ilk kitabıydı, sonra diğer iki kitabını da almıştım. Kalan son kitabı da gecikmeden okumayı istiyorum.
Konusundan kısacık bahsedecek olursam;
Psikiyatrist Jan Forstner bir gün beklenmedik bir anda, kimden geldiği belli olmayan güller alır. İlk başta güllerin, kitabını okuyan bir hayranından geldiğini düşünen Jan bir süre sonra kasabadaki korkunç cinayetler ile evinin kapısına bırakılan imzasız mektuplar arasında bir bağlantı kurar. Ona sırılsıklam aşık olduğunu itiraf eden, hiç tanımadığı bir kadından telefon aldığında da her an takip edildiğinin farkına varır. Ve en kötüsü, bu kadını durdurmanın hiçbir yolu yoktur.
Çok heyecanlı bir okuma oldu, türü sevenlere tavsiyemdir.
#reklam değil #tavsiye 
Wulf Dorn
Bir Ergenin Anıları
Bu kitap benim için tam bir hayal kırıklığı oldu.
Beni taksitle öldürdü her sayfasında.
Daha öncesinde 
Gecenin Sonuna Yolculuk'u okumuş ve hayran kalmıştım. Kesinlikle her yönüyle muazzam bir eserdi. Ancak aynı şeyleri bu kitap için söyleyemeyeceğim.
Yazardan tek bir kitap okuyacaksanız hakkınızı Gecenin Sonuna Yolculuk yönünde kullanın. Taksitle Ölüm'ü okumasanız da pek bir şey kaybetmezsiniz.
Yazmadan önce incelemelere bi göz attım. Kimse eleştirmemiş. Sanırım beğenmeyenler sorunu kendilerinde bulup sessizce ortamı terk etmişler. Ama benim tüm bu sessiz okurların sesi olarak birkaç kelam etmem gerekiyor.
Bir metni tercih etme sebebiniz vardır: Konusu, üslubu, ele aldığı ilginç ya da farklı olay veya karakterler. Ya da altı çizilesi güzel cümleler. İtiraf etmeliyim ki bu kitapta hiçbir tercih sebebi bulamadım.
İsyankar ve pisliğin teki olan baş karakter Ferdinand'ın çocukluktan ergenliğe geçiş aşamalarının anlatıldığı sayfalar dolusu saçmalıklar. Onlarca defa 31 çekmekten bahsedilir. Sürekli aynı durumlar üzerinde durulur. Hep aynı şeyi okuyormuşsunuz hissine kapılıyorsunuz ve bir yerden sonra kitabı elinize alıp devam etmek için bir istek bulamıyorsunuz.
Yeraltı edebiyatı olduğundan bahsedenler var. Ben çok severim yeraltı edebiyatını. Bu kitap öyle bir şey değil.
Kitabı okuyup söylediklerime katılmayan arkadaşlar olabilir. Doğal hakkınızdır. Ama biz beğenmeyenlerin de beğenmediğimizi ifade etmemiz en doğal okur hakkımızdandır.
Okumadıysanız ve seçici bir okursanız okuyacak başka bir eser bulun. Bunu es geçebilirsiniz.
Aptal mıdır nedir? Boyuna kitap okuyup düşünür.
Diyor kitabında 
Sabahattin Ali
13 tane öyküden oluşan kitap çok akıcı ve sürükleyici ilerliyor. Duygu yüklü öykülerden oluşan, okuması çok keyifli bir eser.
Naçizane herkese tavsiyemdir. Keyifli okumalar dilerim.
Arka Kapaktan Alıntı:
"Hala bir şey çıkmadı... Galiba bu yolu yapmayacaklar. Köylü de bana yardım etmiyor. Pek ölü mahluklar... Belki de pek akıllı mahluklar da, boşuna yere uğraşmak istemiyorlar. İçimde hiç sevk kalmadı. İnsana birkaç kelime ile cevap verseler yine neyse, fakat ne evet, ne hayır!... Sanki bu istidaları ses vermez bir derin kuyuya atmışız.
Akşamları köyün yanı başındaki sırta çıkarak uzakta tozlara bulanıp uzanan yolu seyrediyorum. Bazan tozdan bembeyaz olmuş ve üstüne sepetler denkler sarılmış bir kamyon görünüyor, bir bataklıkta dizlerini kaldırıp indirerek yürüyen bir insan gibi ileri geri sallanarak, yıkılacak gibi olarak, ağır ağır ilerliyor. Bu o kadar üzücü bir manzara ki, tekniğin en son ifadelerinden biri olan bu makine ile dünyanın bu en iptidai yolunun mücadelesini görmemek için insan gözlerini kapıyor. Bazan koşup yolu avuçlarımla düzeltmek, orada hiç olmazsa beş on metrelik bir yeri bir 'yol' haline koyarak kendini hisseme düşen vazifeyi yapmış olmak istiyorum."
