“Vee seni çok sevdim Charlie Gordon… Adalet anlayışını, o yumuşacık kalbini, gerçekler karşısında tepkini ve tavrını fakat en çok da yalnızlığını… Karanlık sokaklar arasında kendini arayışını, sorgulayışını ve aslında her şeyin farkında olmanı… Algernon’a çiçek götürmeyi ihmal etmeyen kalbinden öpüyorum seni, sen bir roman kahramanından çok daha fazlasısın Charlie.. Sen müthiş bir adamsın…” Charlie ile tanışmış olsaydım çok daha fazlasını söylerdim tabiki…
Müthiş bir kitap okudum, bir yandan kitabın bitmesini istemezken bir yandan da elimden bırakamadım. Charlie’nin hikayesi enfes bir hikaye…