—Masal Hakikattir, Masal Aşktır, Yaşamaktır—
“Her masalın kalbinde bir hakikat gizlidir, Sözlü geleneğin en güzel meyveleri olan masallar insanlık tarihinin en bilge hakikat taşıyıcılarıdır.” (Sayfa 46)
Masal terapisi ve masal daha doğrusu hikaye anlatıcılığına (storytelling) merak saldığım bir dönemde 
Nazlı Çevik Azazi ‘in “6 yaş öncesinde masal kullanımı” adlı bir seminerine katılmış ve masallara aşık, disiplinler arası alanlarda entellektüel birikim açısında kendini donatan; kibar, tatlı bir insan olan Azazi’ye hayran olmuştum. İndirimde bu kitabını görünce büyük bir merakla alıp okumaya başladım bu güzel kitabı.
Ben kitabı çok beğendim. Masalların neden önemli olduğunu, hayatımızı nasıl şekillendirdiğini, ruhumuzda ve psikolojimizdeki etkisini anlamak için nasıl işlevlere sahip olduğunu anlamak için çok kıymetli ve açıklayıcı bir eser. Olabildiğince anlaşılır ve geniş bir yelpazeden anlatmaya çalışıyor. Kitabın benim için en sevdiğim kısmı ise birçok kültürden (Ermeni, İspanyol, Hint, Afrika, Malta, Tibet…masalları gibi) masallar okumama vesile olması, ki keşke Azazi 
Judith Malika Liberman gibi masalları derlese ama yine bildiği gibi yazsa, ve bu masalların anlatmak istediklerine dair yazarın analizler yapması oldu.
Ben kitabı oldukça beğendim, masallara, masal terapiye, hikaye anlatıcılığına, ya da masalların kadim dilinden hayatta bakmak isteyenlere öneririm.
Kitapla kalın sağlıcakla kalın…
NEZAKET-İ KELAMA DAİR
Mühim bir laf vardır: "Hangi mefhumu sonuna kadar götürürsen, kendi zıddına döner!" derler...
Bu mühim ve biraz çetrefil lafı ikinci, üçüncü bir cümleyle izah edecek yerde, bir iki misalle anlatıvermeyi ve böylelikle bugün de bir fıkracık çıkarıvermeyi münasip buldum...
Mesela, nezaket iyi şeydir, değil mi? Hele kelamda nezakete
Sayfa 145 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Tahmin edilebileceğinin tersine, Ermenilerin koşulları 19. yüzyılın ilk yarısında özellikle çok daha iyi bir duruma gelmişti: milliyetçi Helen hareketleri ve Yunanistan Krallığı'nın doğumu nedeniyle Ermeniler imparatorluğun "yardımcı" unsurlarından biri olan Rumlara yeğlenir olmuşlardı. Pek çok Ermeni hükümette ve diplomatik görevlerde yer almıştı. Yeni camilerin ve sultanların yeni konutlarının mimarları da Ermeni Balyan ailesiydi. Ama Ermeni aydınları ve genel olarak en modern, ilerici, Batılılaşmış Ermeni elitleri öteki Hıristiyan halkların şu ya da bu şekilde Osmanlı egemenliğinden sıyrılıp özgürlüklerine kavuşmayı başardıklarını gözlemliyorlardı ve gayet anlaşılır bir biçimde batmak üzere olan bir gemide kalmaktansa, bu örnekleri izlemek doğru ve meşru olmaz mı diye düşünüyorlardı.
Sayfa 29 - Turkuvaz KitapçılıkKitabı okuyor
DAVETİYE
Ey benito musolini! Ey gayet yüce, İtalyanlar başvekili muhterem Duce! Duydum ki, yelkenleri edip de fora Gelecekmiş orduların yeşil Bosfora. Buyursunlar... Bizim için savaş düğündür; Din arabın, hukuk sizin, harp Türklüğündür. Açlar nasıl bir istekle koşarsa aşa Türk eri de öyle gider kanlı savaşa. Hem karadan, hem denizden ordular
Ermeniler, Rumlar açıktan açığa Türk namını, Türk namusunu çiğniyorlar.
Padişah hala da Ermenilere sığınıyor, onlardan yardım istiyor. "Aziz ve muhterem" olan Ermeni dostlarını her gün sarayında saygıyla kabul ederek, devlet işlerini ellerine emanet ediyor. Düşmanlar sultan saraylarını müsadere ederek, eşyalarını sokaklara atıyor,
Kimdi bunlar? Rum mu, Türk mü, Ermeni mi? Yok, iyilik gibi kötülüğün de dili, dini, ırkı, milleti, milliye yoktu. Daima siyahlar giyen tekinsiz adamlardı bunlar, hepsinin kılık kıyafeti birbirine benzerdi ve coğrafya nasıl illetten. Onlar sadece eşkıya milletindendi.
Adana’da Fransızlar tarafından kışkırtılan Ermeniler, Türklerin işyerlerini ve dükkanlarını yağmaladı. Benzer eylemler Mersin’de cereyan ediyor. Türk köyleri Ermeni çeteler tarafından basıyordu. Öyle ki Tece köyü, Ermeni çeteler tarafından ateşe verilmişti.
Sayfa 133Kitabı okuyor
Rapor
Görünürde ülkeyi işgal etmediğimiz halde şimdi valilerini atıyor veya görevlerinden uzaklaştırıyoruz. Polislerini yönetiyor, basınlarını denetliyoruz; zindanlarına girerek Rum ve Ermeni tutukluları, işledikleri suçlara aldırmadan özgür bırakıyoruz. Demiryollarını sıkıca denetimimizde tutuyor ve istediğimiz her şeye el koyuyoruz. Politikalarımız, süngünün keskin ucuna dayanır. Halife elimizin altında bulundukça İslam dünyası üzerinde ek bir denetim aracına sahibiz. Bildiğiniz gibi Padişah bizi buraya yerleştirmeyi diliyor.....
Sayfa 110Kitabı okuyor
Doğrusunu Allah bilir
Ailesi Ermeni çeteler tarafından katledilen Müslüman bir Türk çocuğu, devletin gözü önünde Türk aileden alınıp Ermeni kampına gönderilmişti. Çok acıydı. Ama ilerde yaşanacaklar arasında henüz hiçbir şeydi.
Sayfa 96Kitabı okuyor
Sait Molla, Ermeni tehciri için söyledikleri
Fail hepimiziz çünkü sustuk...(Yaranmak uğruna)
Sayfa 89Kitabı okuyor
Sivas vilayetindeki çatışmalar 1915 Şubat ayında başladı. Ermeniler, Suşehri yakınlarındaki Pörek köyünde, silahsız olarak Osmanlı ordusuna katılmak üzere yola çıkmış olan Müslüman gönüllüleri ateşe tuttular. Olay yerine gönderilen Osmanlı güçleri, güvenliği sağladı ve Suşehri civarında yaptığı aramada 560 silah ele geçirdi. İsyancı çeteler Müslüman köylerine saldırıp, Kızılırmak Nehri üzerindeki köprüleri havaya uçurmaya yeltendiler. Askerî konvoylar saldırıların özel hedefi hâline geldi. Sivas vilayetinin Karahisar-ı Şarki bölgesini merkez edinmiş olan Ermeni çeteleri, Rus hududuna ulaşmaya çalışan Türk askerlerine ve askerî malzeme konvoylarına saldırdılar.
Sayfa 153 - TÜRK TARİH KURUMU YAYINLARIKitabı okudu
Sivas vilayeti, çok sayıda Ermeni'nin yaşadığı bir merkez değildi. O vilayetteki Müslüman sayısı Ermenilerin sayısının altı katından daha yüksekti. Eğer amacı Müslümanları kaçırtıp Ermenilere ait bir yurt yaratmak olsaydı, o bölgede isyan çıkarmak mantıklı düşünceyle bağdaşmazdı. Ancak, o vilayetin stratejik önemi çok yüksekti. Orta Anadolu'dan Rusya hududuna giden kullanıma müsait yegâne yol Sivas vilayetinden geçiyordu ve her mevsim doğuya ulaşıma açık kalan pek az ana yoldan birisiydi. Sivas'ta yaratılacak isyan ve çetecilik hareketleri, Rusların savaş gayretine önemli yarar sağlardı. Yol, Ermeni isyan çetelerinin saldırısını kolaylaştırıcı tepeler ve ormanlarla dolu, engebeli arazilerden geçiyordu.
Sayfa 153 - TÜRK TARİH KURUMU YAYINLARIKitabı okudu