Sokağa çıkıyorum. Yürümeye başlıyorum. Hep bildik sokaklar. Değişen hiçbir şey yok. Her şey eski, çürümekte, kokuşmakta,
yıkılmakta. Her şey. Geç. Çoktan geç. Gecikmiştim. Her şeyle ben de. Eskimiş. Onlarla. Onlarla. De.
Yürüdüğünü sokaklar bomboş,
Oturduğun banklar eskimiş,
Gezdiğini parklar da ki çiçekler solmuş...
Bunlar sen gittikten sonra oldu;
Meğer sensiz ben viran olmuş bir şehir gibiyim,
Beni kim bir daha toparlayacak söylesene,
Senin yaşadığın şehir zindanındayım,
Senin gezdiğini gölün etrafında yalnızım,
sonbaharla tanışıklık
Sonbahar geliyor evimize ve ben onunla huzur dolu bir akşam paylaşacağım. Sakin bir evde büyüttüğüm çiçeklerimden bahsedeceğim. Yeni yaprak açmış limon ağacımdan, birkaç çiçeği olan kaktüsümden, dağınık büyüyen ahtapot çiçeğimden ... O gelene kadar durmadan yürüdüğüm sıcak yolların tozundan, telaşından bahsedeceğim. Diktiğim elma büyümedi,
Sokağa çıkıyorum. Yürümeye başlıyorum. Hep bildik sokaklar.
Değişen hiçbir şey yok. Her şey eski, çürümekte, kokuşmakta, yıkılmakta. Her şey. Geç. Çoktan geç. Gecikmiştim. Her şeyle ben de. Eskimiş. Onlarla. Onlarla.
... Mustafa Kemal, eskimiş lastiklerinin içine bez doldurularak şişirildiğini söylediği... Benz otomobiliyle göründü. Arkadaşlarıyla birlikte kente yaklaşırken, kendilerini bir gönüllü ordusu karşıladı. Yüzlerce atlı ve yaya, yerel giysileri içinde, eski biçim kocaman tüfekleriyle gösteriler yapıyor, bayraklarını sallıyor, arada bir sıradan ayrılarak havaya sıçrayıp yöresel oyunlar oynuyorlardı.
Kaleye çıkan dar ve dik sokaklar davul zurna sesleriyle çınlamaktaydı. Arkadan daha ağırbaşlı bir yürüyüşle çeşitli esnaf loncalarının adamları geliyordu...
#tarih
#KurtuluşSavaşı
#Ankarayagidiş
Sayfa 242Kitabı okudu
"Karanlık sokaklara giriyorlar en çok. Eskimiş, gariban, evlerin üst üste yığıldığı, kederli sokaklar. Her sokakta onları bekleyen çocuklar. Sevgisizlikten uyuyamayan, hayatı erken yaşta öğrenmek zorunda kalan, dilenen, sanayilerde kaçak çalışan, ailesiz, düşsüz çocuklar."
Sayfa 85Kitabı okudu
Yakınken bile birleşmez ya ellerimiz
Yakınken bile bekleriz birbirimizi
Uzakken ise yan yana gelmeyi
Bak radyoda yeni türkü çalıyor
Bizim ise eskimiş kalplerimiz atmaya
Devam ediyor
Doğru ya biz severiz gurbeti
Yakınken bile kavuşmaz ellerimiz
Uzaklık ise bir zindan gibi.
Umutsuzlar Parkı
I
Biliyorsunuz parkların
Sizi çağıran tarafları
İnsanın gizli, karanlık köşeleriyle oranlı
Orada saklanıyor onlar
Çünkü her türlü saklanıyorlar orada
Bir yağmur öncesinin loş sokaklarıyla
Dağınık mavisiyle gözlerinin
Sevgi vermez kadın uçlarıyla
Korkuya, sadece korkuya sığınmış olarak
Eskimiş, kurtlanmış ikonlarıyla
Yabancı
"Uzaklar var içimde hiç gidilmemiş
Ve hiç yürünmemis sokaklar
Kılı kıpırdamadan bekleyen zaman
Kılıcını kuşanmış bakışlarında kızıl
Ve hüzünlü bir pazartesi takvim yaprağındaki
Dilimin ucunda bir isim
Ya da bir dua..
Keyfe keder aksamların son deminde kalmış
Alacakaranlık mehtabın aydınlığı
Kaybolup gitmek mi ıssız yollarda fuzuli
Yoksa şiir olup düşmek mi bir yüreğe pervasız
Bitti bitecek derken açık kalmış mezarlar sükutumda
Kan uykusundan uyanmış gibi ölüm
Aynamdaki suretin kırgın kalbinde
Suyu çekilmiş bir denizim de bağrıma bastığım
Soğuk beden bir kaç tane.
Ve bir gün batımı seremonisinde dans eden düşlerim .
Bir hiçlik ki kifayetsiz kelamlar içinde
Bir varlık ki sonsuza sığmayacak gibi
Son nefesinde kalmış an içinde bulduğum ben değil
Bir yabancı bakış
Bir eskimiş gülüş...
Yarım nefeslik Aşkın hakikatinde..."
Ne kadar yağarsa yağsın yağmur,
içinin ovasını sel basmıyor burada.
Elmalar bile imrendirmez oldu seni.
Otlaklara, derelere, çayır böceklerine,
ağaçlara bile gücenik oldun.
Yeni ceketine bile kırgınsın şimdi,
kundurana bile uzaksın.
Kendine bile yeniksin, benim eski
benim eskimiş-sevdalı yavrum.
Yürü, hep yürü, durmadan yürü,
o dağ sana adını vermişti köyde,
bu sokaklar sadece tabela sunuyor.
Yürü, boyuna yürü, gün gelir
tabelaları indirirsin köşe başlarından,
kimliğini asarsın onların yerine,
açlıklar seni doyurur,
yoksulluklar seni besler,
büyür sevdan, kendine bile sığmaz.
Sayfa 201Kitabı okudu
Hayırlı Cumalar
Yürüyorsun..Telaşların omuzlarında..Çalışıyorsun umutların köşe başlarında..Yaşıyorsun özlemlerin yarınların ardında..Gülüyorsun mutlulukların var-yok arası gidip gelmelerde..An’ın bıçak sırtında nefes alıp veriyorsun..Aldığın nefes kadar umutlusun,verdiğin kadar huzurlu..
Sürekli sanıyorsun kendini, kalıcı sanıyorsun..Oysa bedenini bir andan
İyilik ve Dünya
İyi olmak, iyi kalmak gittikçe zorlaşmaktadır. Kötülüğe odaklanmış, enerjisini kötülükten alarak dönen dünyada iyi olmak, iyi kalmak gittikçe zorlaşmaktadır. Kötülük, bütün entelektüel, askerî, siyasî, ekonomik gücüyle iyiliği yok etmeye çalışmaktadır. İyilerin aklını, duygusunu, niyetini, tercihini, en nihayet bütün varlığını hedef alan, açık, örtük, kanlı, kirli bir savaş amansızca sürmektedir. Bir yandan tür olarak başkalaşarak tuhaf bir varlığa dönüştürülen diğer yandan bu tuhaf varlığa özendirilen diğer insanlara iyilik, eskimiş, köhnemiş, modası geçmiş, gözden düşmüş, manası, albenisi kalmamış değer olarak telkin edilmektedir. Doyumsuz azgınlığından başka ne bir sınır ne bir değer tanıyan tanrısız, dinsiz, imansız bu ideoloji, doğrudan insan varlığını, insan onurunu, fıtratını yok etmeyi amaçlamaktadır. Kötülük, yaratılışımızdan bu yana, bu boyutta, bu dehşette evrensel yaygınlık kazanmamış, fesada, bozguncu- luğa ayarlı ideolojik içeriğini bu kadar et- kin, yaygın kuramamış olmalıdır. Görsel ve yazılı medya, ekranlar, vitrinler, spotlar, afişler, reklamlar, sokaklar, eğitim sanat,kültür kurumları, eğlence merkezleri gibi daha birçok araç, düzen ve düzenekle küresel egemenliğini kurmuş gözükmektedir. 'Bütün bir insanlık yalana teslim.' Bütün bir insanlık yanlışa, kötülüğe, hiçliğe, saçmalı- ğa, anlamsızlığa teslim!
Sayfa 8Kitabı okudu
Sisler altındayız
Sisler altındayız
Tarihimiz hatırlanmıyor
Sisler altındayız
Hayat çizgimiz okunmuyor
Sisler altındayız
Hayatın anlamını anlatan o koca koca kitapları
ve eskimiş İbrani Tanrısını
küçük heveslerle değiştik
Yerleri dolmuyor çünkü
sonsuzcasına büyük yalanlardı hepsi
Çocukluğumuzu annelerimize soruyoruz
Eski sevgililerimizi tanıyamıyoruz
ve bütün sokaklar birbirinin aynı gibi geliyor artık
Uzun yüzünde kirli sakallar, ne kadar da babama benziyor. Yitirdiklerini yıllardır ararmış gibi bakan sessiz babama, rüyalarında bulmak için yarı uykuda gezen babama. Vaktinden önce eskimiş o evde hâlâ arıyor mudur bulamadığını? Kaçıp da kurtulamadığı o ıssız duvarların arasında oturup duruyor mudur.
Sayfa 126Kitabı okudu
