“Öyle yaparlar ki, Eskimolar'a buzdolabı satarlar. Afrikalı bir kabile reisine tam ayar altın "Reno" satarlar. ”
Çocuğun kendi eğitimine sahip çıkmasına izin verdiğimizde 'Kendim yaptım, başardım' duygusunu hisseder. Bu, en büyük özgüven kaynağıdır.
Malumunuz mezkur mahluk işini
Eylem boylam tanımadan yürütür
Medenileştikçe kıskançlaşmak doğru mu şimdi
Neyi kimden kıskandığımız konu mu şimdi
Ekvatorda ayı var da kutupta yok mu
Zenciler aç kaldı da Eskimolar tok mu?
Sayfa 80 - TiyoKitabı okudu
"Duyduğuma göre büyük ozanımız Karasen’in ‘Bütün Rusya’da beş çift küçük ve zarif ayak bulunmaz’ diye bir sözü varmış.”
“Jüli, hangi yanlışını düzelteyim? Birincisi o sözü söyleyen Karasen değil... İkincisi Karasen diye söylediğin adın doğrusu Karamzin, üçüncüsü Karamzin bir şair değil, tarihçiydi, dördüncüsü de Rus değil, Tatardı. Bu sonuncu söylediğim, bizde tiplerin ne kadar çeşitli olduğunun bir kanıtıdır aynı zamanda. Ayak konusundaki o sözü söyleyen Puşkin’dir. Puşkin güçlü bir şairdi, ama kendi dönemi için; günümüzde şiirleri değerini büyük ölçüde yitirmiştir. Öte yandan yeri gelmişken söyleyeyim, Eskimolar Amerika’da yaşarlar, bizim geyik kanı içen vahşilerimizin adı Samoyed’dir.”
Bizim kültürümüzde, kaliteli uyku tamamen sessiz, karanlık bir odaya gidip yatmak, uykuya dalmak ve bunu sekiz saat sürdürüp sonra kalkmaktır. Ama ne geçmişte ne de günümüzde dünyadaki insanların büyük kısmı böyle uyumuyor.
Başlangıçta insanın doğal bir savaş içgüdüsü yoktu. İlkel gruplar barış ve sükûn içinde yaşamışlardı. Eskimolar, Avrupalılarla ilk karşılaştıklarında, onların birbirlerini öldürmelerini ya da birbirlerinin toprağını çalmalarını bir türlü anlayamamışlardı.
Eskimolar: Wtf, man!
Bir Eskimo avcısı, bölgesindeki misyoner rahibe, "Tanrı ve günahla ilgili herhangi bir şey bilmeseydim, o zaman da cehenneme gider miydim?" diye soruyor. Rahip de, "Hayır," diyor, "bilmiyorsan gitmezdin." "O zaman," diyor Eskimo büyük bir ciddiyetle, "ne diye bana bunları anlattın?"
Şiire "Anerka" diyor Eskimolar. Anlamı; soluk!., onlar için şiir soluk gibi gözle görünmeyen, elle tutulmayan, nereye gittiği belli olmayan bir şey...
Ve de, o denli gerekli!
Vah, çok mu şey kaçırmışlar
“Ne kadar şanssız bir halktır Eskimolar..
O kadar balık tutmalarına rağmen,
bir rakı sofrası kurmayı bilmezler…”
Sayfa 42Kitabı okudu
Neden bilmem ki intihar ediyor Eskimolar
İçlerindeki hüzün
Artık dışarı mı çıkmak istiyor
Topyekün bir gurbet midir onlara
Metro trenleri, elektrikli aygıtlar
Buzulların eridiği bir dünyada
Neden bir Eskimo ölmeye yatar?
Sayfa 210 - Kapı Yayınları 3. BasımKitabı okudu
