_UYUYORSUN! Rüyadasın. Gece gündüz demeden rüya görüyorsun. Bazen açık bazen de kapalı gözlerle. Hakikat değilsin. Rüya gören bir zihin, hakikati göremez ve hakikati de bir hayale dönüştürür. Gerçekle yüzleşirsen gerçek, hakikate dönüşür; kaçarsan yalanlar içerisinde yaşarsın. Uyan! Uyanık ol. Uyanık olmak hedeftir. Sessizlik içinde düşünerek
İbrahim'e Mektuplar... 2
15 Ekim 2023
15.28
Yeniden Hatırşinas'tayım. Çayım yine hazır. Güneş yine burada; dallar, yapraklar serin rüzgârı da taşıyor bir yandan, ve böylece gün ışığı ve rüzgâr beraber ellerime, kollarıma, masaya ve bu yazının üzerine dökülüyor. Radyo Türkü olmadan asla olmaz. Anadolu'nun kimbilir hangi yöresinden bir türkü okuyor adamın biri.
Aklım baliğ olduğundan beri, bu dünyada ne aradığımı kendi kendime sorar dururum. Günler, iyi, kötü mütedeyyin bir elde, tespih taneleri gibi sıralanıp sayıldılar işte; çoğu gitti azı kaldı... Bazen, onları sayarken uykuya daldığım da oluyor. Silkinip uyandığımda, hayatımın nasıl geçtiğini fark etmediğimi anlıyorum. Galiba hayat da beni fark etmiyor. Eskiden, insanın bütün gayreti bunun için midir diye merak ederdim. Yani, hayat bizi fark etsin diye mi yaşıyoruz? Hayat dediğim, iki çocuk bir kadın... Şimdi arkamda, geçen günlerin, dakikaların ekip biçtiği tarumar bir bahçe duruyor. O bahçe yeniden yeşillenir mi? Sadece bana ait bir zamanın sahibi olabilir miyim? Serbest olabilir miyim?
Sayfa 91 - Sia KitapKitabı okudu
Herkesleşme?
Düşünüyorum da tamamı filtreli, birbirinin aynısı milyonlarca yüz, selfie'ler kim için ne kadar değerli olabilir? Bu çoklukta, bu aynılıkta. Kaydedilen keşifler bile sıradanlaşmışken yeni açılan falanca bir kafede hemen ertesi gün kaydedilen "herkesle aynı" onlarca kare poz. Bana öyle geliyor ki sanki bunlar gerçek bir keşif değil de belki ezbere bir yaşamın dijital izleri ve demeye dilimiz varırsa da sadece "dijital kayıtlar" . İşte böyle bir iş yaparken kendi zamanının içindeki aynılığa daha da yabancılaşıyor insan. Bu yüzden her koleksiyoner, antikacı belli bir ölçekte yalnızdır, yalnızlaşmıştır. Aynılaşmayı, aynılığı çoğaltmayı anlamak istemez. Düşünüyorum da insan doğası gereği yaşama dair küçük mutluluklar veren, onu farklı kılan keşfini detaylıca paylaşmak istemez,hobisini , kaynaklarını,gittiği yerlerin adını çoğunluğa açmayı dilemez. Çünkü aynılaşır ,benzer. Diğer yandan da hiçbir çaba olmadan başkasının keşfini deneyimlemek de gerçek haz vermez. Fakat galiba bunun unutulduğu bir zaman diliminde yaşıyoruz.
Sayfa 31 - Oya Başkaya/Merhaba Hocam Sizi 1930'da Bekliyorum
Daha Mutlu Bir Yaşama: HAYIR!
❗Şimdi elinizdeki telefonu, laptopu, tableti ya da karşınızdaki bilgisayarı, televizyonu artık her nereden izliyorsanız, bırakın desem size. Sonra çıkın, sadece üzerinize bir palto alın. Ben de alayım, ayağımıza da bir çift ayakkabı. Sonra çıkalım bu dört duvar arasından. Sahip olduğumuz her şeyi arkamızda bırakalım. Yapabilir miyiz? Yapamayız
Neden mutlu değiliz?
Bir insanın huzuru ve mutluluğu, kendi içinde bir düzen kurmasına bağlıdır. Pek çok kimse, iç dünyalarında bir nizam, bir düzen kuramadıkları için sıkıntılı, bunalımlı, stresli oluyorlar. Yunus ne güzel söylemiş: “Bunca varlık var iken gitmez gönül darlığı.” diye. Huzur, içte sağlanan bir dengenin meyvesidir. Dünya bir mukayese âlemidir, imkân
3 MAYIS'I ÜÇ İSİMDEN DİNLEMEK
Hakan Paksoy, Prof. Dr. Ahmet Bican Ercilasun, Prof. Dr. İskender Öksüz ve Sadi Somuncuoğlu
Hakan Paksoy (HP): Millî Düşünce Youtube kanalı izleyicilerini selamlıyorum.
Bugün önemli bir konuyu, Türk siyaset ve fikir hayatında ve devlet hayatında önemli olmakla birlikte çok da fazla üzerinde durulmayan bir olayı
Aklim baliğ olduğundan beri, bu dünyada ne aradığımı kendi kendime sorar dururum. Günler, iyi kötü, mütedeyyin bir elde, tespih taneleri gibi sıralanıp sayıldılar işte; çoğu gitti azı kaldı... Bazen, onları sayarken uykuya daldığım da oluyor. Silkinip uyandığımda, hayatımın nasıl geçtiğini fark etmediğimi anlıyorum. Galiba hayat da beni fark etmiyor. Eskiden, insanın bütün gayreti bunun için midir diye merak ederdim. Yani, hayat bizi fark etsin diye mi yaşıyoruz? Hayat dediğim, iki çocuk bir kadın... Şimdi arkamda, geçen günlerin, dakikaların ekip biçtiği tarumar bir bahçe duruyor. O bahçe yeniden yeşillenir mi? Sadece bana ait bir zamanın sahibi olabilir miyim? Serbest olabilir miyim?
Sayfa 89Kitabı okudu
Neden Mutlu Değiliz?
Bir insanın huzuru ve mutluluğu, kendi içinde bir düzen kurmasına bağlıdır. Pek çok kimse, iç dünyalarında bir nizam, bir düzen kuramadıkları için sıkıntılı, bunalımlı, stresli oluyorlar. Yunus ne güzel söylemiş: “Bunca varlık var iken gitmez gönül darlığı.” diye. Huzur, içte sağlanan bir dengenin meyvesidir. Dünya bir