Gazetecilik, ticaret mahiyetini aldıktan sonra, kendisine "müşteri" ismi verilmesi daha doğru olan okuyucunun hoşuna gitmek gayretiyle gazeteler, yavaş yavaş sütunlarından "fikir"in bütün şekillerini süpürüp attılar. Hareket etmeyen güzel bir vücudu nasıl her taraftan yağ tabakaları kaplarsa, gazeteler de bir taraftan yiyecek ve içecek ilanları, diğer taraftan metni kovan resimlerin istilası altında kaldı.
Sayfa 17 - Başlangıç
Türk gazeteciliği dünyada görülmemiş bir olaydır. Çok yakınlarda dünyanın bütün gazetecilik okullarında, üniversitelerinde bir ders okutulacaktır. Bugünkü Türkiye Basını. Ve bu insanlık macerasını, olayını öğretmenler, gerçek bir basın nasıl olmamalıdır, diye okutacaklardır. Dünyada basın nasıl olmamalıdıra bizim basından başka sanırım uygun bir basın daha bulanamaz..
1995
Sayfa 106 - Yapı Kredi Yayınları, 8. BaskıKitabı okudu
100. İletiye özel "KEDER-Lİ FENER" romanımın özeti
KEDER-Lİ FENER
ÖZET
Hikayemizin kahramanı Mehmet son derece zeki ve akademik kariyerinde de başarılı bir gençtir. Yapmış olduğu projelerden ötürü 'NOBEL KİMYA ÖDÜLÜ' nü almaya hak kazanmıştır. Ödül almaya giderken havalimanında verdiği demeçler ülke gündemine oturmuştur...
İsveç'e gideceği uçakta ufak (?) bir arıza yaşamıştır. Halkın tepkilerini
sigaranın üzerine yazmaya karar vermiştir
Yazar Gabriel Garcia Marquez, kendisine sigara yasaklandıktan sonra yazarlığı bıraktığım, artık yalnızca gazetecilik yapabileceğini açıkladı. Ama yıllar sonra yeni bir kitapla çıktı karşımıza . Gizlice sigaraya mı başladı? Sigarasız yazmayı mı keşfetti?
Turan Aziz Beler... (1912-1988)
On beş basılı kitabı olan ama artık hiç hatırlanmayan bir öksüz yazar Turan Aziz Beler.
......
Oysa Turan Aziz, Hollywood'a giden ilk Türk gazetecisiymiş. 40'lı yıllarda "magazin" denen gazetecilik türünün piri, belki de yaratıcısı.
Sayfa 156 - Okur KitaplığıKitabı okudu
Gerçek Kahramanlar
Kahramanlar hakkında haber yazsana... Reaktörün çatısına tırmanan askerler
hakkında..."
Kahraman... Kahramanlar... Bugün için kim o kahramanlar? Bana göre, yukarıdan verilen emirlere karşı gelip
insanlara hakikati söyleyen doktorlardır kahramanlar. ve biliminsanları. Ancak, gündem toplantısında editörlerden birinin de dediği gibi: “Aklınızdan çıkarmayın ! Şu an ne doktorluk, ne öğretmenlik, ne biliminsanlığı ne de gazetecilik var. Artık hepimiz için geçerli olan tek bir meslek bulunuyor
Sovyet vatandaşlığı
Sayfa 217 - kafka yayınlarıKitabı okudu
Nellie Bly yolculuğuna 14 Kasım 1889 sabahında başladı. Jules Verne bu güzel kadıncağızın dünya turunu tek başına ve seksen günden kısa bir zamanda tamamlayacağına inanmıyordu. Ama Nellie gezegeni yetmiş iki günde kucakladı ve bu arada gördüğü, yaşadığı şeyleri köşe yazılarında kaleme aldı. Bu genç gazetecinin ilk meydan okuyuşu değildi, sonuncusu da olmadı. Meksika hakkında yazmak için o kadar Meksikalılaştı ki, çok korkan Meksika Hükümeti onu kovdu. Fabrikalar hakkında yazmak için fabrika işçisi olarak çalıştı. Cezaevleri hakkında yazmak için kendini hırsızlıktan tutuklattı. Tımarhaneler hakkında yazmak için delirmiş gibi yaptı ve rolünü o kadar iyi oynadı ki, hekimler onun zır deli olduğuna hükmettiler. Bu sayede, maruz kaldığı ve herhangi bir insanı delirtebilecek psikiyatrik tedavi yöntemlerini gözler önüne serebildi. Nellie yirmi yaşındayken Pittsburgh' da gazetecilik erkek işiydi. İşte o dönemde ilk köşe yazılarını yayınlama densizliğini yaptı. Otuz yıl sonra, Birinci Dünya Savaşı'nın ateş hattında mermilerden sakınarak sonuncuları yayınlayacaktı.
Sayfa 94
Gazetecilik Zor Meslek...
Her cümleyi sindire sindire okudum, kitabın her bir sayfasını çevirdiğimde daha bir önceki haberin hikayesinden kopamadım... Sahi beni en çok etkileyen haberler ya da hikayeleri neydi? Her sayfayı çevirdiğimde aklıma geldi... Beni etkileyen ve aklımdan hiç çıkmayacak olan haberler, hiç tanımadığım kişilerin hikayesi neydi? Babasını üç satır darbesiyle iddiasına göre oyun oynadıkları için öldüren oğlu mu, yoksa şehit oğlunun cenaze namazını kıldıran ve en ön safta yer alan imam babası mı? Yoksa günden güne çoğalan kadın cinayetleri mi? Belki de karganın belediye çalışanıyla olan dostluğudur, ilk haberimdi sonuçta unutmam imkansız...
İzlediğiniz o haberler hangi derin duygularla yazılıyor bir bilseniz, ağızdan çıkan sözler nasıl yürekleri yakıyor bir trafik kazasında ya da bir askerimiz şehit olduğunda tarif edilemez o duyguyu sözlere dökmek ne kadar zor bir bilseniz...
İyi ki bu kitabı okudum, iyi ki bu mesleği yapıyorum bazılarına çile gibi gelse de içinizdeki o meslek aşkı her şeyin üstesinden gelir 
Hiç Tanımadım Hiç Unutmadım
Resimde ne kadar kan varsa gazetecilik dilinde o kadar şahane oluyordu o resim.
Sayfa 19 - Doğan KitapKitabı okuyor
