Kırkı bir kalp onarılmaz,
kişi ne kadar çok geçse desede, o yara geçmez. Ömür boyu seninle kalır. Canını yakar, ama susarsın.
Kırdığın kalp ise sana acı bir tebessüm eder, unutma. Seven sevdiğinin kalbini istemeyerek de olsa kırar. Ama sonrada eskisi gibi olacağını sanma, araya bir duvar diken sensin..
Uyuyamaya çalışmada bunun üzerine, çünkü uyuyunca geçmediğini ikimizde adım gibi biliyoruz.
21/04/24
su
Apolas Lermi - Tonton
youtube.com/watch?v=U11TfWF...
Zenginun parasinun , bekçisidur fukara
Bilmezler mi gariban , düşünur kara kara
Fakirluklan deliluk , hep geldi bir araya
Zenginlerun yaninda , giremeduk siraya
Zenginlerun gözleri , bakar güneşe aya
Fakirlerun evleri , benzeyi mağaraya
Fakirlerun evinde , yamyamlar da duramaz
Elup kalursun orda , seni
Ṣanma kim böyle ḳalursa bu cihân bir düzele
İtme beyhûde teʼessüf ki giden gelmez ele
Gözüñ aç şemşir-i bürrânuñı alġıl tez ele
Ḫâʼinân-ı devleti tebdîl ḳıl var tezele
[Böyle kalırsa bu cihanın düzeleceğini sanma,
Beyhude yere eseflenme çünkü giden tekrar ele geçmez.
Gözünü aç, keskin kılıcını çabuk eline al,
Varıp devletteki hain yöneticileri değiştir, yerlerine yenilerini getir.]
Bir kurşun düşecek payımıza…
Sanma ki biter her şey gidince,
Sanma geçer gönül yâr’dan.
Ayrılık kapkara gece,
Hasret yangın gönlümde
Her nefes yeni bir adım ölüme,
Her an geçip gidiyor ömür…
Serden geçer de yâr,
Senden geçmez gönül.
Haliller bekler öte yanda,
Mustafalar gülümser,
Mehmedler de tebessüm,
Dursunlar inler gecelerde…
Gitmezsem,
Gitmezsem bakamam yüzlerine.
Sancak bekler Hümeyra,
Tevhid bekler…
Mazlumların, masumların,
Annelerin, babaların umutları,
Çocukların hayalleri,
Bebeklerin gelecekleri,
Tarihin öcü,
İhanetin bedeli,
Mazlumun intikamı bekler.
Şimdi gitmezsem,
Bize de uğramaz merhamet.
Ne ekmek kalır soframızda
Ne bet, ne bereket…
Yalnız ölümler bulacak bizi,
Issız karanlığın sükutunu silah sesleri bozacak.
Bir kurşun düşecek payımıza…
Öyle de olsa, böyle de olsa
Bir kurşunla yitecek ömür…
Öyle de olsa, böyle de olsa
Bir kurşun söndürecek ışıkları!
Bir kahpe kurşun Hümeyra!
Bir kahpe kurşun ayıracak bizi!..
Uykuda ölecek adamlar değiliz biz,
Halillerin, Mehmedlerin yolunda
Sokaklarda öleceğiz!
Bir kurşun düşecek payımıza,
Onu da alıp gideceğiz…
Dilimizde tekbir,
Elimizde bayrak,
Burcumuzda sancak,
Halil ölüp, Ali dirileceğiz!
(Kurşun Şiiri)
_Mantık, mutlak varlığın bilimidir. Varlık, sonsuzluğun tedirginliği dürtülen mutlak tinin kendini evrene açmasıdır. Mantık bilimi, kosmos’un nedeni olan mutlak tini ortaya koymaya çalışır. Mutlak tin, Tanrı’dır, İdea’dır.(Kendinde varlık). Özne ile nesnenin, ideal ile gerçekliğin, sonlu beden ile sonsuz ruhun birliğidir idea. Mantık bilimi mutlak
Şöyle diyordu kitapta:
Sakın onlara gitme yavrum! Onların zincirlerinden başka kaybedecekleri bir şey yok.
Zaten karanlıktan gelmişlerdi yine karanlığa gidiyorlar. Bir sürü çok kalabalık denizdeki dalgalar gibi sayısız. Geçmişi yok bu sürünün. Sakın bunlara kapılıp gitme yavrum. Bunların yıldızlardan haberi yok. Bunlar yürüyen koşan ama beyinlerinden habersiz olan bir sürü... Hepsinin hayatını anlatmaya kalksan üç kelimeyi geçmez. Bunlar yapma çiçeklere benzer. Kokuları, renkleri yoktur.
Sakın bu harami kervanına katılma!
Son cümleden sonra sanki binlerce kandırılmaya hazır çocuk önündeymiş gibi okudu. Sonra kafasını koydu, uyudu.
Sayfa 227Kitabı okudu
Neyzen, Hayyam, Şair Eşref, Gürpınar
_Ben sana bok demem. Boklar duyar ar eder. Bir zerren düşse boka, onu da mundar eder. Tanrı senin hamurunu, necasetle yoğurmuş. Anan seni sıçar iken, yanlışlıkla doğurmuş.
_Rakı, şarap içiyorsam sana ne? Yoksa sana bir zararım içerim. İkimiz de gelsek kıldan köprüye. Ben dürüstsem sarhoşken de geçerim
_Göbekler perçin olmuş, hava geçmez aradan.
_Edebini kaybeden kimse, kötülükten zevk alır.
_Düşünmek, ruhun kendi kendine konuşmasıdır.
_Adaletli olmak herkese eşit davranmak değildir, herkesin durumuna, konumuna göre davranmaktır.
_Arzular ve duygular arabayı çeken iki at, akılsa onları yönlendiren arabacı olmalıdır.
_Müziğin insanı götüreceği yer güzellik sevgisidir.
_Görünen değişiyor,
Hiçbir şeye asla sahip olduğunu sanma... Ama sanacaksın!
...
Belli bir yaşı geçince yaşam dediğin, sahip olduğun şeyleri sürekli olarak kaybettiğin bir süreçten öteye geçmez. Yaşamın için önemli olan şeyler, birer birer tarağın dişlerinin kırılıp gitmesi gibi insanın elinden kayıp düşüverir. Bunların yerine eline geçense, değersiz, tuhaf şeyler olur. Vücudun yetenekleri, arzular, hayaller, idealler, kendine güven, anlam, hatta âşık olduğun insanlar, peş peşe, önce biri sonra diğeri şeklinde yok olup gider.
Veda ederek ayrılanlar, hatta bir gün hiçbir şey söylemeden ortadan yok olanlar olur ve bir kez yitirince bunları bir daha asla tekrar elde edemezsin. Yerine koyacak bir şeyler de bulamazsın. Bu, çok acı veren bir şeydir. Bazen vücudun lime lime doğranıyormuş gibi hissedersin.
...
ÇAMDEVİREN
Faruk Nafiz'in bir cephesi de mizah yazarlığıdır. Çeşitli gazete ve dergilerde Çamdeviren, Deli Ozan takma adlarıyla şiirler yazmıştır. Milletvekili olma isteğini şiirlerinde dile getirmiş.
"Kurdum saylavlığı iyiden iyi,
Yükselmek istedim akran içinde.
Şubatta çıkacak güzel listeyi
Bekliyor gözlerim duman içinde.
Bilirim, listede var