Üzülmek. Kendini sürekli olarak eleştirmek. Fark etmiyor musun ?
- Neyi ?
+ Seni senin öldürmeye çalıştığını.
- Ben… Yıllardır böyle. Kaçtım. Hep ondan kaçtım. Lakin bir şekilde başa döndüm. Ben başaramadım.
+ Hayır. Bu düşüncen yanlış. Emeklerinde, çabanda bir başarıdır. Fakat en doğru olanı kaçmak değil de silahlarını kuşanıp ateş etmendir.Bazen umursamaz bir bakış. Bazen onu alt edeceğin gerçek hisli kelimelerin.
Böylece sahte parayla gerçek para arasındaki farkı ortaya çıkarır gibi birlikte kendilerini ateşe attılar ve haklı olanı bulmaya karar verdiler. İnanan kurtulurken diğeri yandı .
Sayfa 164Kitabı okudu
Hepimizin iki hayatı var:
Gerçek olanı, çocuklukta düşünü kurduğumuz,
Yetişkinlikte, pus perdesi üzerinde düşlemeye devam ettiğimiz hayat;
Sahtesi ise başkalarıyla paylaştığımız, Pratik yaşam, yararlı yaşam,
Sonunda bir tabutun içinde biteni.
Yalnızca yönetim ve otorite güç ve zenginlik değil Veri ve bilgi de giderek bir avuç insanın elinde toplanıyor Ve gittikçe daha çok insan kendilerini dışlanmış unutulmuş değil de sanki zaten hiç fark edilmemiş gibi hissediyor.
...
O halde nasıl oluyor da sosyal medyanın herkese eşit söz hakkı vermesini beklediğimiz bir devirde bu kadar çok insan
"Kadınlar, bütün hayatları boyunca çocuk kalırlar, çünkü her zaman içinde bulundukları ana sıkı sıkıya bağlı kalarak sadece kendilerine en yakın olanı, olmak üzere olanı görürler, gerçek yerine bir şeyin görüşüne teslim olurlar ve en önemli işlere karşı önemsiz şeyleri tercih ederler."
Sayfa 10 - Say Yayınları
Var olanı görmezden gelmezsin, bu, başını kuma gömmek olur. Ama bildiğim başka bir gerçek daha var ki, dinlerin hiçbiri perdenin arkasındaki vaat edilen o muhteşem yaşamı kanıtlayamıyor. Hepsi, olmayan bir dünyayı vaat ediyor bize. Ama şu an yaşadığımız dünya gerçek; sadece zenginlikler değil, yoksulluklar da gerçek. Açlıktan ölen çocuklar gerçek, hastalıklar gerçek, savaşlar gerçek, giderek daha mutsuz olan insanlık gerçek. Yeryüzünün her sabahında insanlar gözlerini böyle bir hayata açarken, bunca acımasızlık, bunca yoksulluk, bunca umutsuzluk varken, perdenin öteki tarafındaki cenneti düşünerek yaşamayı ben kendime yediremiyorum Karen. Böyle bir cennet olsa bile kendime yediremiyorum. Ben iyiliği, sadece iyilik olsun diye yapmayı seviyorum, kötülükten kaçınmayı, kötü olmadığım için yapmayı istiyorum, iyi olduğumda birinin bana ödül vermesi ya da kötü olduğumda birinin beni cezalandırılmasından korktuğumdan değil, iyi olmak için bir efendiye ihtiyacımız yok kızım, iyilik de kötülük de içimizde, bizimle beraber doğdu, bizimle birlikte yok olacak. Önemli olan yaşarken neyi seçtiğin, hem de cennet ödülü ya da cehennem cezası olmadan. Hem de ölüp gideceğini bile bile. Perdenin ötesi diye bir yer olmadığının farkında olarak. Üstelik senden sonra gelecekleri hiç kıskanmadan, üstelik biz görmesek de onlar daha mutlu olsun diye çabalayarak. Benim payıma düşen de buymuş, teşekkürler hayat diyerek. Bence yaşamak bu kadar basit, aynı zamanda bu kadar güzel, bu kadar heyecan verici. Bütün mesele sahiden alçakgönüllü olabilmekte...
Sayfa 482 - Everest yayınları...midi boy...Kitabı okudu
"-Gerçek dünyayı çok da ihmal etmemeli." dedi ihtiyar. "Ertelemeler dünyası oluyor sonra hayat. Sanalda yaşayan gençler, gerçekte olanı fark edemiyorlar. İhtiyarlar da dünün çöplüğünden çıkıp bugüne erişebilmeliler. Hayat herkes için güzeldir ama güzel yanını yalnızca kıymet bilene gösterir."
Sayfa 19 - MGV YayınlarıKitabı okudu
# donanmış bilinç daha güçlü ve zengin yaşam olanakları yaratır 1 donanmış insan 1 donanmamış insandan her zaman ve her koşulda daha etkili ve güçlü olacaktır
.
# insan muhteşem bir potansiyeldir bir ülkenin geleceğinin garantisi çocuklarını geliştirmek için yarattığı olanaklarda yatar.
.
# olayların kendisinin anlamı yoktur olayları algılayan
Sayfa 190Kitabı okudu
Düşünmekten başka yapacak bir şeyi olmadığı bir hapishane hücresinden bile gerçek olanı görebilir insan.
Sayfa 67
Sözler ahmaklar için hazırlanmış birer tuzaktır. Gerçek nezaket icraatlarla gösterilir, yapmacık ve faydasız olanı ise aldatıcıdır. Bu saygıdan çok güçle alakalıdır. Biz insana değil, onun sahip olduklarına boyun eğeriz ve iltifatlar insanların görünen niteliklerine değil, arzulanan üstünlüklerine yapılır.
