Nasıl olabiliyor? Okuyalı günler geçmiş olsa da karakterlerini düşünüyorum. Bir kaç hikâyeyi baştan okusam diyorum kendi kendime. O kadar çok şey yazabilen ama hissettiremeyen kitaplar, hikâyeler, yazarlar arasında bu kitap nasıl oluyor da böylesine etkileyici olabiliyor? O sayfalarda yaşayan, orada kalmış, ama bir türlü eskimemiş, ölmemiş hikâye insanları aklımda dönüp duruyor. Bunlar gerçek edebiyat çünkü. eskimeyen, kaybolup gitmeyen gerçek edebiyat..Gerçek edebiyatı bulduğumuzda zihnimizde bir yer daha açılır, çünkü bunlar hatıra olmak için gelmişler, çalmışlardır kapınızı. Israrla çalarlar kapıyı, ısrarla gelmek isterler. "Aramızdaki Şey" de böyle geldi işte, hiç beklemediğim kadar güzel, en az "Dizboyu Papatyalar" kadar güzel "Aramızdaki Şey" de böyle geldi..
ne mutlu edebiyat sevenlere...
