Akıl başta, gönül aşkta
Bana uymuyor
Sayfa 90Kitabı okuyor
Toprağın burcunda bir çift kuş; kefesinde, çaresizliğin ayak izleri... Henüz silinmemişken kaderleri, gönül pusulalarında bir yakarış; sancılıca titriyor bahar düşleri... Bilirim ki ayrılığın gölgesindeki haz, hâlden (na!) anlamaz. Asılsız bekleyişlerden yılgın, ayaz'dan mecalsiz, umuttan bi-lâl; olsa ne çare! İlk yaza ve güneşe, aşka ve ölüme, kanat çırpan bir kuş; göçse ne çare, konsa ne çare! Yüreğim diyorum, yüreğim; onlar gibi yuvasız, onlar gibi biçare...
Gönül dedi: Ben neyim ki, bir damla sadece;
Ben nerde, görmediğim koca deniz nerde!
Böyle diyen gönül denize kavuşunca
Baktı kendinden başka şey yok görünürde.
Senin yerinde olaydım,
ağırbaşlı dudağımda Ölür de öpücüklerim, Hizmet etmezdi kimsenin aşk tatlarına.
Yazık değil mi ama
bir nazlı melek vücudu Sevilmeden ölsün? Senin yerinde olaydım, hayır, severdim ben: Kendi güzeiliğimi başlardım ilk sevmeye.
Bu gönül için bir hak:
Biraz da kendini sevmek değil midir, yaşamak?
Bovalo'nun dediği gibi, 'Bir ahmak kendi zekasına hayran bırakacak daima kendinden daha ahmağı bulabilir.'.
Sayfa 223Kitabı okudu
Elbisesine verdiği değeri maalesef ahlakına vermiyor günümüzde insanlar bedenine gösterdiği özeni ne yazık ki göstermiyor ruhuna kalbine aklına yaşamaya gösterdiği rağbeti göstermiyor hayata bu yüzden galiba haberi yok gönül denen şeyden..
Vaktiyle bir insanın önünde diz çökdüğün gerçeğinin hatırası, zamanla o insana tepeden bakma yöneltir kişiyi. (…) Özgürlük, bağımsızlık ve bencillikle dolu bu devirde doğmanın bedelini yalnızlıkla ödüyoruz.
Gönül aynası saf ve berrak olmalı ki onun sathında görülecek akislerle çirkin ve güzel sûretleri ayırt edebilesin.
Ölmüş gibi yaşamaya azmetsem de bazen gönlümün dış dünyanın heyecanlarına kapıldığı oluyordu. Fakat o yöne doğru hareketlenmeyi düşünür düşünmez müthiş bir güç, artık nereden çıkıp geliyorsa, gönlümü tek bir hamleyle kavrayıp en ufak bir hareketine izin vermiyordu. (…) Her daim gönlümü zapt eden o gizemli müthiş güç, yaşamımı her yönden tüketip bitirirken, yalnızca ölümün yolunu özgürce gidebilmem için açık bırakıyordu.
Sayfa 335Kitabı okudu
"Gönül kimi severse güzel odur."
Sayfa 213 - Armada yayınlarıKitabı okuyor
