Kendi yerini biliyor,kabul ediyor,ona razı oluyor gibi bir hali vardı. Ailenin başı,doruk noktasıydı o. Asla fethedilmeyecek kalesiydi.O acıyı ve korkuyu tatmadıkça, yaşlı Tom'la çocuklar da asla tatmıyordu. Bu yüzden,bu duyguları kendi kendine inkâr etmeye alışmıştı. Neşeli bir şey olduğu zaman da ailede her kes acaba o seviniyor mu diye baktığından,önemsiz şeylerden kahkahalar yaratmakta usta olmuştu.Ama neşeden de iyisi ....sükûnetti. Sakinlik güvenilir bir durumdu.Ailedeki o büyük ve mütevazı yerini gururla,temiz bir güzellik içinde kabullenmişti. Sağaltıcı rolünden ötürü ellerine bir güven,bir soğukkanlılık,bir rahatlık gelmişti. Hakemlik rolü ona mesafeli,hata marjı olmayan tanrısal bir yargı yeteneği vermişti. Kendisi bocaladığı anda ailenin sarsılacağını,kendisi umudunu kaybederse ailenin devrileceğini,işlevi sürdürme isteğini kaybedeceğini biliyordu.
Sayfa 90 - sel yayıncılık