Bir gün gitsem bile hatıram yeter :)
İnsanlar vardır ki bir hatırayı en büyük servetlere değişmez.
Sayfa 59 - GÖNÜL ZENGİNLİĞİKitabı okudu
Ay çok iyi :d
MAHKÛM
Niyetiniz iyilik yapmaksa, şu sağ elimi bir saniye çözseniz bana yeter. Kramp girdi. (Çavuş işaret eder. Mahkum kolunu gerer, Kızıl Cephe selamı verir, bir askerin çenesine var gücüyle yumruğunu indirir.) Al sana hatıram olsun!
bir gün gitsem bile hatıram yeter…
Ömür Hanım...
Gelmiyorsun, gitmiyorsun
Sesin yok, yüzün yok
Canımın ilmekleri arasında bir ishak kuşu
Sabahlar, çiy düşmüş uykusuzluk
Akşamlar, gözyaşı lambalarından bir sokak.
Uzağın yok, yakının yok
Bir senden yapılmış odalarda
Seni seviyorum.
Ey sözüme merhametler bağışlayan kadın
Hatıran bütün pencerelerin baktığı yol
Hatıran insan olmanın sonsuz harfleri.
-Osmanlıyı neden bu derece seviyorsunuz?
-Osmanlıyı,İslâm adına sevmek için,bir hatıram bile bana yeter.
Sayfa 47
Şimdi bile, üzerinden bunca yıl geçtiği halde bu hatıraları anmakla epey kötü oluyorum. Gerçi nice kötü hatıram var ama... bu "Notlar"a burada mı son vermeli acaba? Sanırım bunları yazmakla hata ettim zaten. Daha doğrusu, bu hikâyeyi yazarken yeterince utandım: Yani bu, edebi bir eserden ziyade günahlarımın kefaretini ödemek oldu. Bir
Şimdi bile, üzerinden bunca yıl geçtiği halde bu hatıraları anmakla epey kötü oluyorum. Gerçi nice kötü hatıram var ama… bu “Notlar"a burada mı son vermeli acaba? Sanırım bunları yazmakla hata ettim zaten. Daha doğrusu, bu hikâyeyi yazarken yeterince utandım: Yani bu, edebi bir eserden ziyade günahlarımın kefaretini ödemek oldu. Bir köşeye
Sayfa 138 - Türkiye İş Bankası / Kültür Yayınları / Hasan Âli Yücel Klasikler Dizisi / XXI. BasımKitabı okudu
Şimdi bile, üzerinden bunca yıl geçtiği halde bu hatıraları anmakla epey kötü oluyorum. Gerçi nice kötü hatıram var ama... bu "Notlar"a burada mı son vermeli acaba? Sanırım bunları yazmakla hata ettim zaten. Daha doğrusu, bu hikâyeyi yazarken yeterince utandım: Yani bu, edebi bir eserden ziyade günahlarımın kefaretini ödemek oldu. Bir
Sayfa 122Kitabı okudu
Resulullah (sav) çanakalede askerleri yalnız bırakmayıp yardım etmesi ;
Yüreklerin dayanılmaz iştiyakla yerinden söküldüğü bir anda aklıma Efendimiz (sav) ile ilgili anlatılan şu hatıra geldi.
Osmanlı son dönem alimlerinden olan alasonyalı Cemal öğüt hacca gider o günlerde hacca gitmenin birçok zorluğu olmasına rağmen bütün engelleri aşıp efendimize ulaşır yıl 1928'de yani Çanakkale Zaferi'nin üzerinden Tam 13 yıl
Mahkum: Niyetiniz iyilik yapmaksa, şu sağ elimi bir saniye çözseniz yeter. Kramp girdi. (Çavuş işaret eder. Mahkum kolunu gerer, Kızıl Cephe selamı verir, bir askerin çenesine var gücüyle yumruğunu indirir) Al sana hatıram olsun!
“Hatıram yeter”
"Dünyanın halleri, insanın hallerinden farklı değil. Mevsimler, insanın ruhunu hava değişimlerinden, heyelanlar ve seller içimizde akanlardan, bir türlü yağamayan bulutlar bir yerlerimizde sıkışıp kalanlardan, gecenin bir körü uyandıran kalp çarpıntılarını unuttuğunu sandığın eski defterlerden hiç farklı değil. Dünyanın halleri, insanın hallerinden hiç farklı değil. Düşündükçe hep buraya varıyorum. İnsan hâlâ yadırgıyor, hâlâ şaşırıyor çevresinde olana bitene. Dünyayı kendinden çok uzak, çok farklı, çok başka sanıyor. Yabancı biliyor başka türleri, otları, balıkları, salyangozları. Dünyanın hiç görmediği köşelerinde uçan kuşların, açan çiçeklerin, esen rüzgarın onun hayatına nasıl dokunabileceğini, yaşamadan bilmiyor."
Sayfa 11 - Doğan NovusKitabı okudu
MAHKÜM
Niyetiniz iyilik yapmaksa, şu sağ elimi bir saniye çözseniz bana yeter. Kramp girdi. (Çavuş işaret eder. Mahkum kolunu gerer, Kızıl Cephe selamı verir, bir askerin çenesine var gücüyle yumruğunu indirir. ) Al sana hatıram olsun!
ÇAVUŞ Lan! it herif! (Üçü birden mahkumun üzerine atlarlar; ite kaka götürürler.)
Sayfa 61Kitabı okudu
