“Kafamı göğsüne koyup yüzyıllarca uyumanın hayalini kuruyorum”
Yoruluyorum...
Yoruldukça kitaplara kaçmayı tercih ediyorum. Aslında bir kaçış olmaktan çıktı bu... Kendini bulma çabasının, arayışın vücut bulmuş haline döndü. Her kitap başka şeyi sorgulatıyor bana. Sorgulatmalı, düşündürmeli zaten kitaplar. O zaman o kitap sizi diğer kitapların üzerine çıkarır (sorgulatmayan kitapları sevmeyişim hep bundan). Misal insanların kesinlikle güvenilmez olduğunu, herkesin menfaati için yaşadığı bir dünyanın eşiğinde olup bitenleri görüyorum... Sonra gerçek sevgiyi aramanın boşuna uğraş olduğunu, gerçek sevginin planlarla değil tesadüfen karşına çıktığını hatta en güzel sevginin bu olduğunu yine hissediyorum çünkü okuduğumu hissetmeyi seviyorum... Sonra o uzak ülkenin hayalini kuruyorum; sevgisizlik kol gezmiyor, çocukların yüzünde kocaman bir gülümseme (çünkü biliyorum ki bir yerde çocuklar mutluysa oradaki herkes mutlu...), dünya artık menfaat dünyası değil... Neyse neyse çok kurmayalım bu hayalleri sonra gerçek dünya(!) İnsanın yüzüne kötü çarpıyor...
Duygu Macit
Mutluluğun hayalini kuruyorum
Baş aktör seni koyuyorum
Gözlerinde aşk görüyorum
Gülüşünde hayat buluyorum
Ellerinde sevdaya yürüyorum
Sözlerinde umut var biliyorum
Kalbinde huzur var hissediyorum
Yüreğime bilki seni ekiyorum
Seni bu kalbe hapsediyorum
Güzel günlere seninle yürüyorum
Şimdi sana bir şey söylüyorum
Seni çok ama çok seviyorum…
Gerçek sevgi hissettirir
Gözlerde başlar kalbe iner…
iyi geceler olsun…
(ÖNER AKÇA)
Sevmek güzel şey...
Ama............,
işte bu incitir kalbimi....
youtu.be/MPb68tS8J38
Kavuşmak zor bilirim....
Uzaklarda resmin duruyor
Hayalini kuruyorum
Seni düşlüyorum...
Ve yalnızım....
Ama kalbimin tüm ayrıntılarında sen
Sevgin
Güzelliğin
Zerafetin
Cennet diyarı kalbin,
Ve hiç bitmeyecek olan aşkın var...
"Şöhret artık pek umrumda değil. Benim istediğim sensin; ben sana yiyecekten, giyecekten ya da tanınmışlıktan daha çok açım. Başımı göğsüne yaslayıp sonsuza dek uyumanın hayalini kuruyorum."
Sayfa 328Kitabı okudu
"Şöhret artık pek umrumda değil. Benim istediğim sensin; ben sana yiyecekten, giyecekten ya da tanınmışlıktan daha çok açım. Başımı göğsüne yaslayıp sonsuza dek uyumanın hayalini kuruyorum."
Bitmeyen umuda yazıyorum
Gelecek güzel günlere
Güneşli günlere
Gökyüzüne bir not bırakıyorum
Senin ismini haykırıyorum
Bir gün geleceksin biliyorum
Sende seveceksin inanıyorum
Ellerimi tutacaksın
Sımsıkı sarılacaksın
Bunların hayalini kuruyorum
Geceyi seninle noktalıyorum
Güne yine seninle uyanıyorum
Ben umudumu yine koruyorum
Elbet bitecek bu hasret
Dinecek bu özlem söylüyorum
Ben seninle hayata yeniden geliyorum…
(ÖNER AKÇA)
Topluluklar neden böyle imkansız benim için? Aralarında olmayı istiyor muyum ki? Utangaç halim ve ufacık beynimle onlara uymadığım için mi büyük romanların ve şiirlerin hayalini kuruyorum?
Sayfa 234 - Kırmızı Kedi Yayınevi-5. Baskı
Şimdi arasam ne derim bilmiyorum, ne dersin, ne kadar susarız? Şimdi arasam seni, arayabilsem.. Bildiğim tüm dillerde “dön” desem sana, diyebilsem.. Bu kadar insan olmasam ben, Bu kadar insan olmasan sen, Böyle gururlu, böyle afsız. Vicdanım acıyor, Sarılsan geçecek, Gelsem şimdi sana, Öyle aniden, Bağırsam biraz gözlerinin içine baka baka, seni nasıl sevdiğimi, Seni nasıl büyük, Seni nasıl anne gibi, Seni nasıl herşeyden çok sevdiğimi bağırsam. Dökülsem sana, Dökülebilsem.. Bu kadar insan olmasak biz, Böyle kibirli, böyle inatçı. Umudum azalıyor. Sarılsam geçecek, Tutup kendime çeksem seni, Öpsem, öpebilsem.. Sen de karşı koymasan bana, Sende karşılık versen hatta. Bu kadar insan olmasak, Böyle bencil, böyle kinci.. İçim yanıyor, Sarılsan geçecek. Bu kadar insan olmasak sevgilim! Haklı sanmasak kendimizi, mükemmel sanmasak, savaşmasak.. Bastırmasak özlemlerimizi, saklamasak.. Özledim, sarılsam geçecek..
Ama olmuyor degilmi . Sustuklarımla savaşıyorum . Olmayacak şeylerin hayalini kuruyorum ; çocuksu , gülünç acemi ... Ama işte hissetmelisin bazı duygular cümleye kurulmuyor . Hissetmezsen bile gözlerde bulmalısın ... Sana sevgi dolu bakan bir çift gözde ...