“(...) çok güzel kızlar varmış ve Kant'ı da su gibi okuyorlarmış diye söylentiler çıkarıyorlar, doğru mu acaba? Onları ne yazık ki karşıdan karşıya geçerken ve vapurda bacak bacak üstüne atarken ve piyasa caddelerinde gözlerini ilerde bir noktaya dikmiş yürürken göremiyoruz, nerede saklanıyorlar dersin, bak ben ortadayım, onlarda kim bilir ne
Dert çok,
Hem dert yok
Yüreklerin kulakları sağır...
Hava kurşun gibi ağır...
mükemmel olmak zorunda değilmişim ve herşeyde en iyisini yapma gibi bir zorunluluğum da yokmuş...sadece ben olmam yeterliymiş aslında...gerisi koca bir boşlukmuş...manasız,anlamsız ve insana dünya kadar dert veren dünya hırslarından ibaretmiş...ne gerek var ki...hayat bu kadar hızla geçerken ve dünya her döndüğünde ve bizler her nefes aldığımızda ömrümüzden bir parça daha giderken... dünya?? hem dünyada misafir değil miyiz ki? ne gerek var Allah aşkına?? Dünyayı dert edip, dünya kadar dert edinmenin... Elhamdülillah diyip şükretmek varken...
Sübhanallah...
Bugün de neler öğrettin bana Allah'ım?
Elhamdülillah..
D.Yandık
Kaldırımlar, bidonlar ve uygarlık...
Oslo sokaklarında Coşkun Ağabey'le (Özarı) yürüyoruz. Rahat yürüyoruz. Çünkü kaldırımlara park etmiş tek araba yok. Orası insanlar için. Kaldırımlar yoldan iki santim yukarıda topu topu. Araba çıkmaya kalksa şoför fark etmez bile, o kadar alçak...
Coşkun Ağabey ''Kim dedi, şimdi hatırlayamıyorum'' dedi.. ''Ama
"Aşk var mı aşk, sen ondan haber ver ?
Boş ver be yaşı başı!
Gönlün ne kadar şık, sen ondan haber ver?
Şöyle atıp koyu grileri -siyahları sabahtan,
Sarı bir kaşkol atabiliyor musun boynuna, ondan haber ver?
Koyma bir kenara yüreğini, aç kapılarını.
Gelene geçene yol verme girsin diye içeri,
ama gömme başını toprağa bir çift
Sayfa 8
Uzun zaman önce Girit adasında bir kadın gebe kalmış ve doğum yaklaşırken iyi bir adam olan kocası yanma gelerek, erkek olursa onu yaşatırız, ama kız doğarsa, yaşatmayız, demiş.Kıza bakamayız, canını almak zorundayız, üzgünüm, ama durum bu. O zaman kadın tapınağın yolunu tutmuş ve mucizevî olarak ona görünen tanrıça İsis'e yakarmış. Sen bana içini açtın, ben de sana içten davranacağım, demiş tanrıça. Nasıl doğarsa doğsun, çocuğu bana getir, sana söz veriyorum herşey yoluna girecek. Derken çocuk doğmuş, kızmış. Annesi onu gizlice erkek çocuk gibi yetiştirmiş, hem erkeklere hem kızlara verilen bir ad vermiş, İphis demiş ona. İphis okula gitmiş, kız arkadaşı, iyi bir ailenin güzel kızı İanthe ile birlikte eğitim görmüş, İphis ile İanthe birbirlerinin gözünün içine bakarak büyümüşler. Aşk aynı anda düşmüş gönüllerine, ikisini de yaralamış, derken nişanlanmışlar. Düğün günü yaklaşıp da bütün Girit kutlamalara hazırlanırken, İphis giderek kaygılanmaya başlamış, kendi de İanthe gibi bir kız olduğuna göre sevdiğini, gelini nasıl mutlu edecek diye kara kara düşünüyormuş. Gelinini özlemini çektiği gibi zevklendirmeyi asla başaramayacak diye tasalanıyormuş. Tanrılara, tanrıçalara dökmüş içini, dert yanmış. Düğünden önceki gece İphis'in annesi yine tapınağa giderek tanrıçadan yardım istemiş. Tapınaktan çıkarken duvarlar sallanıyor, kapılar çarpıyormuş, göğüs kafesi genişlemiş, yayvanlaşmış, göğsü düzleşmiş, ertesi gün, düğün günü hava açık ve pırıl pırıl, erkek İphis biricik İanthe'sine kavuşurken Girit adasının her yerinde cümbüş varmış.
Bu koşu ‘Uğur’ getirmez!
Son zamanların en çok satanlar listesinin başında Uğur Koşar’ın kitapları geliyor. Kendini “modern çağın aydınlanmış bilgesi(!)” olarak tanımlayan Uğur Koşar, Yaratan’ın kendisine “kendini bulma, izleme, derin bakma rahmeti verdiği”ni iddia ediyor.
Sıklıkla bizim ‘az’, batı toplumlarının ise daha ‘çok’ okuduğundan söz
ÇOK GÜZEL BİR AŞK HİKAYESİ KESİNLİKLE OKUNMALI....
Bir otobüs durağında karşılaşmışlardı ilk kez....
Biri tıpta okuyordu, öbürü mimarlıkta. O ilk karşılaşmadan sonra, bir kere, bir kere, bir kere daha karşılaşabilmek için, hep aynı saatte, aynı duraktan, aynı otobüse bindiler. Gençtiler, çok genç... Birbirileriyle konuşacak cesareti
Sayfa 190Kitabı okudu
Ben top oynarken kara lastikten yapılma ayakkabı giymiş bir adamım. Ayağıma kara lastik ayakkabıyı giyebilmem için babam el arabasıyla pazarda kaç kilo domates satardı bilmiyorum, hiçbir zamanda bilemedim. Yağmurlu havalarda oluşan çamurda kayardı kara lastikten yapılma ayakkabı, birde ayağımın kenarını daima yara yapardı, kokusu ve esnekliği
Okuduğunuz eser sizi fikren yükseltir, içinizi iyi ve mert duygularla doldurursa, onun hakkında karar vermek için bu duygu yeterlidir.
Alexander Pope
Asıl iktidarın kitapta olduğunu gördükten sonra, hükümdarlar da kaleme sarılıp kitap yazmaya başladılar.
Alfred de Vigny
Kitaplar benim sevgili dostlarım, gerçek yol gösterenlerimdir; çünkü iki
Ben top oynarken kara lastikten yapılma ayakkabı giymiş bir adamım. Ayağıma kara lastik ayakkabıyı giyebilmem için babam el arabasıyla pazarda kaç kilo domates satardı bilmiyorum, hiçbir zamanda bilemedim. Yağmurlu havalarda oluşan çamurda kara lastikten yapılma ayakkabı kaymakla kalmaz birde ayağımın kenarını yara yapardı, kokusu ve esnekliği
SÜRVEYAN HEKİM
“Doktordan satılık araba” diye ilan verirler, çok doğru aslında.
Ne o arabayı kullanacak vakit bulursunuz, ne de düzenli bir hayatınız olur.
Hele bir de cerrahsanız, o uyku denen tatlı şeyle bir türlü buluşamazsınız.
Ben de Güneydoğu’da görev yaparken hem uykudan, hem de arabamdan mahrum kaldım. Zaten kullanmaya vakit
http://www.hakanevrensel.com/guneydogudan-oykuler-3/Kitabı okudu
GÖZ DOSTU / GÖNÜL MİSAFİRİ
Ormanlarda yuvasını yitiren
Bir kuş görsem, sen gelirsin aklıma.
Beni alıp uzaklara götüren
Bir düş görsem, sen gelirsin aklıma.
Gönlüm viranedir yıkılmış, yanmış
Hayâl mermerinde hatıram donmuş
Asırlar öncesi duvara konmuş
Bir taş görsem, sen gelirsin aklıma.
Toprakta ağacın her hâli güzel
Gölgesi, meyvesi, hem dalı güzel
Nerede ne zaman faydalı, güzel
Bir iş görsem, sen gelirsin aklıma.
Açılmış çiçektir her gülen dudak
Kılıfta tomurcuk zor gülen dudak
Bir dostluk bakışı, bir gülen dudak
Bir diş görsem, sen gelirsin aklıma.
Yüreğinde deli taylar eşinen
Gam ilinden dert iline taşınan
Altmış yıl yaşayıp, bin yıl düşünen
Bir baş görsem, sen gelirsin aklıma.