Bir Hikâye: İşportacı'nın Ölümü
Sokaklara sulusepken kar atıştırıyordu. İnsanlar işlerinden çıkmış, evlerine dönme, bir yerlere yetişme telaşı içerisindeydiler. Arabalar, neon ışıklar, dükkanlara girip çıkan bir sürü insan, karınca misali oradan oraya gitmekteydi. Ortalıkta koşuşturmaca, canlılık, uğultu vardı dört bir yanda. Bu insanların arasında biri diğerlerinden daha aheste
-Serseri diyorsunuz, çünkü kıskanıyorsunuz. Siz haklı olduğunuzu kendinize ispatlamak zorundasınız. Karanlık bir delikte günlerinizi hareketsiz geçirmeye, yaşamak diyorsunuz. Geçiminizi kazanacaksınız. Peki ne zaman yaşayacaksınız? Çalışmak için çalıştığının farkına varmazsın. Hayatın amacı çalışmak değil ki! Ne demiş Tanrı? Çalış çabala diye bir
Varsın, her gün tekrarlanan şeylerden olsun, varsın yüz binlerce kişi bu hisleri hayatında bir defa, yüz defa tatmış olsun; bundan hiçbir şey çıkmazdı. O da biliyordu ki, sevmek, mesut olmak, sevmeden evvel tanışmak, sevdikten sonra unutmak, hatta düşman olmak olağan şeylerdi. Fakat denizde yıkanmak da öyleydi; uyumak da öyleydi. Her şey, herkeste olduğu gibiydi. Tecrübenin yeni ve ilk olmaması onun ruhundaki şevki eksiltmiyordu.
Sayfa 120Kitabı okudu
Hayat Kadını
Çılgınca gece eğlencelerinden sonra gündüz geç saatlere dek ölü gibi uyumak. Öğleden sonra üçte ya da dörtte pis yataktan bitkin kalkmak, zehir gibi bir ağız, kahve, sabahlıkla, bir bluzla koridorlarda tembel tembel dolaşmak, perdeyi açmadan pencereden bakmak, birbirleriyle bezgin tartışmalar; sonra yıkanmak, yüzünü kremlemek, ellerine, saçlarına,
Sayfa 59 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Varsın, her gün tekrarlanan şeylerden olsun, varsın yüz binlerce kişi bu hisleri hayatında bir defa, yüz defa tatmış olsun; bundan hiçbir şey çıkmazdı. O da biliyordu ki, sevmek, mesut olmak, sevmeden evvel tanışmak, sevdikten sonra unutmak, hatta düşman olmak olağan şeylerdi. Fakat denizde yıkanmak da öyleydi; uyumak da öyleydi. Her şey, herkeste olduğu gibiydi. Tecrübenin yeni ve ilk olmaması onun ruhundaki şevki eksiltmiyordu. Kendisinde mademki ilk defa oluyordu; mademki ilk defa teni ve ruhu beraberce harekete gelmişler, tam bir terkip, bir anlaşma içinde mesuttular.
Bir gün sonra yine yıkanmak gerekeceğine göre bugün yıkanmak düpedüz aptallıktı.
Bunu düşünmek bile yoruyordu beni.
Her şeyi birden, ilk ve son kez yapıp kurtulmak istiyordum.
Sayfa 136 - Kırmızı KediKitabı okudu
Amerika "keşfedilmeden" önce "barbar" yerliler (!):
Yerliler özel mülkiyeti bilmiyorlardı. Altını ve gümüşü para olarak kullanmıyorlardı, yalnızca bedenlerini süslemek, tanrılarına bağlılıklarını bildirmek için kullanıyorlardı. Bu sahte tanrılar günahtan yanaydılar. Yerliler çıplak geziyordu: Çıplaklığın gösterilmesi, diyordu başpiskopos Pedro Cortes Larraz, "beyinde pek çok yaraya" neden olur. Evlilik Amerika'nın hiçbir yerinde çözülmez bir şey değildi ve bekaretin değeri yoktu. Karayip denizi kıyılarında ve diğer bölgelerde eşcinsellik serbestti (...). Yerlilerin her gün yıkanmak gibi sağlıksız bir alışkanlıkları vardı (...). lroqueler, Guaraniler ve diğer yerliler şeflerini kadınların da erkeklerle beraber katıldığı oturumlarda seçiyor ve despotlaşırlarsa onları deviriyorlardı. Şeytanın emrinde olduğu çok açık olan Nikaragua reisi İspanya kralını kimin seçtiğini sordu.
Sayfa 164
+Varsın her gün tekranan şeylerden olsun, varsın yüz binlerce kişi bu hisleri hayatında bir defa, yüz defa tatmış olsun; bundan hiçbir şey çıkmazdı. O da biliyordu ki, sevmek, mesut olmak, sevmeden evvel tanışmak, sevdikten sonra unutmak, hatta düşman olmak olağan şeylerdi. Fakat denizde yıkanmak da öyleydi; uyumak da öyleydi. Her şey, herkeste olduğu gibiydi. Tecrübenin yeni ve ilk olmaması onun ruhundaki şevki eksiltmiyordu. Kendisinde madem ki ilk defa oluyordu; madem ki ilk defa teni ve ruhu beraberce harekete gelmişler, tam bir terkip, bir anlaşma içinde mesuttular. O halde yeniydi. Fakat o da böyle mi düşünüyordu; o da mesut muydu?
- Gitse, diyordu; ne olur, bıraksa ve gitse…. Gelişi o kadar ani oldu ki, kendi kendime kalmağa ihtiyacım var. Ne sanıyor beni, dalaştığı arkadaşlarından biri miyim? Hayatını yapmış, sonra bozulduğunu görmüş bir kadınım. Bir kızım var. Aşk, benim için yeni bir şey değil. Bu tecrübeyi ondan o kadar evvel geçirdim ki. Ben bir kere geçtiğim yoldan bir daha geçeceğim. Bundan büyük azap olur mu? Niçin bu kadar hodbin oluyorlar? Niçin bizi kendileri gibi serbest sanıyorlar..”
Onun bir yığın lezzet bulacağı yerde, o, sadece azap bulacaktı…
Akakiy Akakiyeviç
Düşünüp taşındı ve alışılmış masrafları hiç değilse bir yıl boyunca kısmak gerektiğine karar verdi: Akşam çaylarını bırakacaktı, akşamları mum yakmayacaktı, yakmak gerekirse de ev sahibesinin odasına gidecek ve onun mum ışığında çalışacaktı; sokakta yürürken olabildiğince hafif ve dikkatli adımlar atacak, çizmelerinin tabanlarının çabuk aşınmaması için taşların ve kaldırım taşlarının üstünden neredeyse parmaklarının ucunda yürüyerek geçecekti; çamaşırlarını yıkanmak üzere çamaşırcı kadına mümkün olduğu kadar seyrek verecek, eskimesinler diye her gün eve geldiğinde onları çıkaracak ve üzerine sadece, çok eskiden beri elinde olan ve zamanın bile acıyarak dokunmadığı pamuklu sabahlığını giyecekti.
