Akıl ve kalbin birliği, Doğu kültürünün önemli özelliklerinden biridir ve hayatın her alanına nüfuz eder. Japoncada kokoro kelimesi kalp, zihin, akıl ve ruh demektir. Bu kavram, Japon kültür ve düşüncesinde insanın içsel bütünlüğünü ve evrenle olan uyumunu ifade eder. "Falanca kişinin kokoro'su güzel..." dediğinizde o insanın aklen, kalben ve ruhen iyi bir insan olduğunu söylemiş olursunuz. Burada "iyi" kavramı, doğru ve güzel ile birlikte insanın akli ve kalbi kemalini ifade eder. İyi, sadece ahlakî iyiyi değil aynı zamanda rasyonel doğruyu ve estetik güzelliği ifade eder. Kokoro akıl, kalp ve ruh arasındaki yapay duvarları ortadan kaldırır; insanın ve varlığın içsel bütünlüğüne vurgu yapar. İnsanoğlunu parçalara ayırmak yerine, ona yekvücut bir varlık olarak bakmayı bize öğretir. İnsanın iyiyi, güzeli ve doğruyu aynı anda ve bir bütün olarak tecrübe ettiğini hatırlatır. İslam düşüncesindeki hikmet kavramının telkin ettiği gibi, kokoro da mânâ olarak iyinin doğru, güzelin iyi, doğrunun iyi ve güzel olduğunu açık seçik bir şekilde ortaya koyar.
Sayfa 70Kitabı okudu
Her şeyi ezberleyen, dur durak bilmeden okuyan, metnin kölesi olan, risk almaktan korkan, ezberlediklerini tekrar eder gibi konuşan entelektüeller, okudukları şeyler ile dünyada, ülkelerinde veya yaşadıkları bölgelerde yaşananlar arasında somut bağlar kuramaz. Okuduklarını kelimesi kelimesine tekrar ederler fakat nadiren kıymetli bir şeyler öğretebilirler. Diyalektik düşünceyi en doğru şekilde anlatırlar ama kendi düşünüşleri mekaniktir. Bu tür eğitimciler, gerçek dünyayla bağı kopmuş, idealize edilmiş, verilerden ibaret bir dünyada yaşar.
Sayfa 73 - PdfKitabı okudu
