Mutluluk - böyle gömülüp saklanmışlarda ve münzeviler de nasıl bulunabilir mutluluk! Son mutluluğu mutlu adalarda ve uzaklarda, unutulmuş denizierin arasında mı aramalıyım?
Ama her şey aynı, her şey boş, hiçbir arayış işe yaramaz, artık mutlu adalar da yok ! " - -
Bunun üzerine kahin iç çekti; son iç çekişindeyse Zerdüşt'ün yüzü yeniden aydınlandı ve kendine güveni geldi, tıpkı derin bir kuyudan ışığa çıkan biri gibi. "Hayır! Hayır! Üç kere ha yır! " diye bağırdı güçlü bir sesle ve sakalım sıvazladı. - "Ben b u n u daha iyi bilirim! Hala mutlu adalar var! Sen sus b u k o n u d a , seni inleyen keder çuvalı!
Sayfa 245
“ Sofiovka, Her şeyi gördüm, dedi. Sıradanların ve sıradanların şenliklerinin üstünde, çok, çok, çok yüksekten izledim geçidi ve itiraf etmeliyim, elbette birazına iştirak etmek isterdim. Salında gördüm seni ve ah, ne kadar olağanüstüydün! Onca sahteliğin arasında ne kadar doğaldın!..”
Jan ( Sızı )
maktulüydün doğurduğun
bütün aşkların
gözlerinden vuruluyordu gece
sığınacak gök bulamayan
göçmen kuşların kanatlarıyla
alacakaranlığında tenimin
.
Kelimeler hiçbir zaman onların anlamasını istediğimiz şeyi ifade etmez.
.
.
.
Beni her zaman istemişti. İçimde, derinde bir yerde bunu
hep bilmiştim. Hep. Son dokuz yılını o da benim gibi ya
şamıştı. Yalnız. İkimiz de kendi yollarımıza savrulmuştuk.
Ayakta durmuş birbirimize bakarken enerji birikiyordu. Zihinlerimiz bir zamanlar inandığımız yalanları inkar ederken
kıpırdayamıyorduk. Her şey gün gibi açıktı. Bir
Sayfa 221
Şiddeti tanımadan yaşamaları için neyim varsa veririm. Huzur. Onlar için istediğim tek şey, huzur.
Evlat yitiren her ebeveyn yeniden gülmenin yolunu bulur. Sızı solar. Keskin kenarlar körelir. Istırap azalır. Her aşk, kayıptan yontulmuştur. Benimki öyleydi. Seninki öyle. Torunlarının torunlarınınki de öyle olacak. Ama hepimiz bunla yaşamayı öğreniriz.
Her şey bir anda silindi, yok oldu. Karanlığın içinde beliren beyaz bir nokta havadan süzülerek bana doğru gelmeye başladı. Yaklaştı. Yaklaştı. Yaklaştı.
Bir karahindiba tohumuydu. Ayaklarımın ucuna kondu. Birdenbire her şey aydınlandı. Yoğun ışıktan kamaşan gözlerimi bir süre kapadım. Açtığımda ayaklarımın dibinde tohumlanmış bir karahindiba vardı. Gülümsedim. Eğildim, narince gövdesinden kopardım. Karahindibanın yuvarlak çiçeği dünyaya, çiçeğinden çıkan tohumları ise bana benziyordu.
"Arzının melikleri ancak biziz!
Hükmümüz doğudan batıyadek,
Dünyanın sonuna kadar bütün ilimler,
Bütün mânâlar bize aydınlandı.
Bunda şüphesi olan kimse
Yarın hüsran ve hakarete uğrar
Ve hakkında Allahtan emir gelen
Her şey bizim haberimizi verir."
...Hz Ali
Her şey gözümde pek fazla aydınlandı. Şimdi hiçbir şey umurumda değil. Sevdiğim hiçbir şey artık yaşamıyor. Hala kendimi nasıl seveyim?
Sayfa 256
Doğa ve Doğanın kanunu gecede gizlenmiş yatıyor; Tanrı, Newton olsun! dedi ve her şey aydınlandı.
Sayfa 645 - Alexander PopeKitabı okudu
Ünlü İngiliz şairi Alexander Pope
Doğa ve doğanın yasaları gecede saklıydı
Tanrı Newton’a ‘ol’ dedi ve her şey aydınlandı.
Sayfa 448Kitabı okudu
Sessizliğimle ona dolduracak bir boşluk veriyordum. "Huzur ve güven hissediyordum. Bilirsin... Gerçek huzur ve güven. Hissederdim." "Neye karşı?" "Bilmiyorum. Huzursuzluk ve güvensizliğe karşı." "Güzel bir öykü." "Doğru bu. Uydurmuyorum." "Elbette. Doğrucu olduğunu biliyorum." "Bazen sırf konuşmak için bir şeyler uydururuz. Ama bu gerçekti." "Biliyorum." "Sahiden." "Sana inanıyorum." Sessizlik oldu. Sessizlik o kadar uzun ve o kadar ağır oldu ki konuşmaya zorlandım.
Sayfa 180