Sevmekten Gidince
Sen beni sevmekten gidince ben bana borçlu kaldım
Ya sen bana fazla geldin ya ben sana az kaldım
Gitme bir adım öteye gülüm bir adımda gurbet olur
Gitme bir nefes öteye gülüm her nefes hasret olur
Aşk yasaklandı artık halka açık yerlerde
El tutmak yol açıyor diye hesapsız
Susmalara kaldırdık tüm tutuşmaları
Yasak kelime oyunu
LÜTFEN BENDEN ÖTE DURMAYINIZ
Yağmur yağacağınaverdi,
Yine İstanbul'un geceye küs bir gününde.
Kim kimin kalbini kırdı bilmem ama,
Bu kasvetli hava bedenime kısa.
Hani o barış elçileri vardı,
Onlarında kanadı kırık artık.
Ben yine güleceğime verdim her şeyimi,
İstanbul'da yine o meşhur kaoslar başladığında,
Aşka da geç kaldım.
Nasibi yanlışlıkla çöpe attım,
Deliye
Zihin boşluğundan sızan bazı düşünceler
Yazmak, yazmak, yazmak ve çıldırırcasına yaşamak. Yaşamaya çalışmak ayni zamanda yaşayamamak...
Kimi zamanlar yaşıyor olmaktan çok büyük haz duyuyorum. Yaşıyorum ya! Diyorum. Bak kuş sesleri, aceleyle bi yerlere yetişmeye çalışan insanlar, rus romanlarından fırlamış gibi bi şehir. O zaman dilimlerinde kendimi muazzam iyi hissediyorum. Ruhum adeta
Önsöz ve Teşekkür
Kara Atena'nın ardındaki öykü uzun, karmaşık ve kanımca, bilgi sosyolojisi alanındaki bir çalışma olarak, geniş bir şekilde ele almayı hak edecek kadar ilginçtir; ama burada ancak kısa bir özetini verebilirim. Ben eğitimimi Çin araştırmaları alanında yaptım; aşağı yukarı yirmi yıl Çin üzerine dersler verdim; ve hem 20. yüzyılın başında Çin
Sayfa 23 - KAYNAK YAYINLARI - BİRİNCİ BASIM - HAZİRAN 1998Kitabı okuyacak
Aşk yasaklandı artık halka açık yerlerde;
El tutmak yol açıyor diye hesapsız,
Susmalara kaldırdık tüm tutuşmaları
Yasak kelime oyunu yapmak,
Yalan söylemek mecburi
Ve serbest ayyuka çıkmak.
Artık yağmur sonraları toprak kokmak yok,
Tomurcuklanmak günah.
Ve bir insan gözü yüzünden 100 gün art arda uyumamak
Kimse ölmesin diye kimsenin aklında;
Her sevdalı verdiği sözü geri alacak.
Ve süresi yirmi dört saate çıkacak meskun mahallerde ağlamanın
. . .
Sen beni sevmekten gidince ben bana borçlu kaldım;
Ya sen bana fazla geldin
Ya ben sana az kaldım
İnkılap
SEVMEKTEN GIDINCE
Sen beni sevmekten gidince ben bana borçlu kaldım
Ya sen bana fazla geldin ya ben sana az kaldım
Gitme bir adım öteye gülüm bir adımda gurbet olur
Gitme bir nefes öteye gülüm her nefes hasret olur
Aşk yasaklandı artık halka açık yerlerde
El tutmak yol açıyor diye hesapsız
Susmalara kaldırdık tüm tutuşmaları
Yasak kelime oyunu yapmak
Yalan söylemek mecburi ve serbest ayyuka çıkmak
Artık yağmur sonraları toprak kokmak yok
Ebu Hamza Sumali Duası
Allahım; cezalandırarak beni edep eyleme. Kendi başıma bırakarak da tuzağına duçar etme. Ey Rabbim! Nereden bir hayır umarım; oysa senin katından başka kimseden hayır gelmez. Kurtuluşa nasıl erebilirim; oysa, ancak senin lütfünle kurtuluşa erişilir. Ne iyi amel sahibi, senin yardım ve merhametinden gânidir; ne de kötü işler yapıp sana karşı gelen
#omerhayyam
bir sır daha var, çözdüklerimizden başka!
bir ışık daha var, bu ışıklardan başka.
hiçbir yaptığınla yetinme, geç öteye:
bir şey daha var bütün yaptıklarından başka
niceleri geldi , neler istediler,
sonunda dunyayi bırakip gittiler.
sen hic gitmeyecek gibisin, degil mi?
o gidenler de hep senin gibiydiler..
geçmis günü beyhude yere yâd etme,
bir
Kim ergenliğe adım atmak üzere olan bir erkek arkadaşa bir el havlusu getirir? Çocuklar gülüştü. Evden mi getirdin bunu dediler. Adını şimdi hatırlamadığım, malmüdürünün oğlu bu oğlan ağabeye kendi evinden bir el havlusu getirmişti. Onunla dalga geçtiler. Uzunca değil, birkaç saniye içinde dalgalarını geçip sonra hemen unutup dalgalarına baktılar, -çocukların hesapsız kitapsız ve bu yüzden çok katı çok hakiki anlık zalimliği- fakat ben o an orada kaldım. O oğlan yerine utandım. Herkesin gülüştüğü o birkaç saniyede kaldım. Onun az evvel kendi evinden çıkıp da buraya bizim evimize gelmeden önce annesine karşı verdiği mücadeleyi anladım. Birinin yerine, onun hesabına utanma duygusunu tam orada o gün birdenbire tanıdım. Bu duygunun içinde acıma var, her an o tarafa düşülebileceğine, orada olunabileceğine dönük bir korku var, sen insan olmanın sorumluluğunu alırsan ama karşındakiler almamışsa bir anda oyunun dışına itilmekten çekinmek var.
Sayfa 129Kitabı okudu
RABB'İMLE ARAMI BOZMA
23 yaşlarında..
Ayakları doğuştan yok,
değneklerle yürüyen bir genç geldi..
Kıl dönmesinden arka tarafı iltihap dolmuş...
Yarasına iğne yaptım, temizliyorum...
Bir taraftan da manevi birşeyler vermek ve tebliğ yapmak istedim..
Çok ta neşeli bir genç...
Hiç depresyon alameti yok..
Şikayet yok.
-Doğuştan mı böylesin? dedim.
-Evet, dedi..
-Demek hiç