Ben küçük törenlerim adamı olmadım hiç
Allah’ını çektim acının
En küçük yaşını bilirim
Şimdi bir heykel gibi dimdik
Yarın ne olur bilinmez
3 günlük dünya da her şeyim oldun
Aslında hiçbir şeyindim
Yeni renkler yaratamadın dünyanın kirinden
“Seninle konuşurken,” diyordu kadın, “kendimi balmumundan bir heykelle konuşuyormuş gibi hissediyorum.”
...
“Üstelik,” diye devam etti kadın, “balmumu güneşte erir. Oysa seni hiçbir şey eritemez, buz gibi soğuksun. Daha çok mermerden bir heykel gibi. Evet, bu oldu işte, mermer. Bir mezar gibi. Bir mezardan daha konuşkan değilsin. İletişim kurmaktan acizsin.”
Sayfa 21 - Pegasus YayıncılıkKitabı okudu
Taşhan,
Bana dünyanın en büyük meydanı gibi geldi.
Gözüne güneş gelmesin diye elini
Siper eden Mehmetçik heykeli ne güzeldi.
Ve büstlerinden yalnız göğsüne kadar tanıdığım
Atatürk.
Kabartmalı ve yüksek
Bir mermerin üstüne çıkmıştı atıyla.
(Böylece tanışmış oldum heykel sanatıyla.)
Baba, oradaki kadın sırtında ne taşıyor?
"Bomba." Neden? "Türk yurdu topyekûn savaşıyor."
Sayfa 119Kitabı okudu
Yer bulmasın gönlünde ne ihtiras, ne haset.
Sen bütün varlığınla yurdumuzun malısın.
Sen bir insan değilsin; ne kemiksin ne de et;
Tunçtan bir heykel gibi ebedi kalmalısın.
Hüseyin Nihâl Atsız
Gülüyorum mu sanıyorsunuz??
Ruhum bir heykel gibi düşüp parçalanırdı.
Bu sesleri duyanlar gülüyorum sanırdı.
Ruhum bir heykel gibi düşüp parçalanırdı.
Bu sesleri duyanlar gülüyorum sanırdı.
Kesinlikle müzik (bende yani ):)
Belki bir şarkı, belki de bir heykel, kaynağı arama arzusunu tetikleyebilir.
Sayfa 8 - E-pub
