Yazara katılıyorum..
![[Fatih]](https://r2.1k-cdn.com/sig/size:96/plain/https%3A%2F%2F1k-cdn.com%2Fresimler%2Fuyeler%2F518179_4db70_1613654545.jpg){kind=small}
"Gözyaşlarımı hiç saklamadım. "Erkekler ağlamaz." yalanına da hiç inanmadım. Sadece güllere değil dikenlere de ağladım yeri geldiğinde. Çünkü bir kalbim var. Seven, hatırlayan, umut eden... Kalbim kimseye varlığını ispat etmek zorunda değil."
Varlığım kendime bile fazla gelirken, fark ettim ki herkese eksik kalmışım.
Yetememişim kimseye, yetişememişim.
Kusur bendeymiş de, ben bunu hiç bilememişim...
Allah hiç kimseye gücünün yeteceğinden başka yük yuklemez
Parayla hiç kimseye yardım edemezsiniz; onu daha mutlu, daha güçlü ve neşeli kılamazsınız.
Sayfa 42Kitabı okuyor
YASA-30/ BAŞARILARINIZI FAZLA ÇABA HARCANMAMIŞ GİBİ GÖSTERİN.
HÜKÜM
Eylemleriniz doğal ve kolaylıkla yapılmış gibi görünmelidir. Bütün didinmeler, uygulamalar ve zekice hileler gizlenmelidir. Harekete geçerken fazla çaba harcamıyormuş gibi görünün, sanki çok daha fazlasını yapabilirmişsiniz gibi. Ne kadar çok çalıştığınızı açıklamak gibi güçlü arzudan kaçının; bu yalnızca soru ortaya atar. Hilelerinizi hiç kimseye öğretmeyin, yoksa size karşı kullanılırlar.
Sorun şu ki Tanrım, gömleğim önden yırtıldı. Gömleğim önden yırtıldı ve artık hiç kimseye masumiyetimi ispat edemiyorum. Bu bir kaza sadece ve sonucu değiştirmiyor. Kuyuda saklanıyorum uzun yıllardır. Gelip geçen kervanlardan gizliyorum kendimi. Esir olmak korkusu, pazarlarda satılmak korkusu yapışıyor boğazıma. Kendi karanlığımda boğulmayı seçiyorum. Dışarı çıktığımda gökyüzünü ciğerlerime çekip, çocukları havasız bırakmak endişesi var üzerimde. Böylesi garip ve bir o kadar saçma endişeler taşıyorum. Oysa ne Meryem'in iffetinden şüphe etmişliğim var ne de Magdalena'ya bir tek taş attım.
Anı zamanı;
Dkdkdkkdjd şimdi bir arkadaşım bu platformda tanıştığı ve konuştuğu biri tarafından (bu arada yaklaşık 2 senedir tanışıyorlar) engellendiğini ama sebebini hiç anlamadığını söyledi. Ben de git sor bu kadar merak ettiysen dedim. Dkdkfkfkfkfkf sordu, okuduğu kitaplar yüzündenmiş. Arkadaşlar şunu bi anlayalım: isteyen istediği kitabı okur, ve kimseye hesap vermek zorunda da değil. Bunun için birini engellemek ise bana göre çok çocukça ve maalesef karakter gelişimini tamamlamamış bireylerin vereceği bir karar. Karşı taraf o kitabı okuyor ya da beğeniyor diye engellenir mi Allah aşkına. Şaka mısınız siz? Ortada kavga yok, tartışma yok. Sana ne ne okuduğundan. Arkadaşıma kurtulduğu için bir gofret ısmarladım az önce. 😂
Bu yaşıma kadar hiç kimseye yalan söylememeye çalıştım. Hele sevgililerime karşı asla. Bu yüzden de hep kaybeden ben oldum; ama olsun.
Ödünç kitap veremeyenlere...
Hatırımda benim gibi olan eski zaman kitap sevdalılarının kütüphanelerin üzerine yazıp da astıkları bir şiir var.
Aynen şöyle;
"Dest-i gadr-ı mustaıradan ziyânım bî-hesab
Tövbe ettim âriyet hiç kimseye vermem kitâb"
NesilKitabı okuyor
İçi titriyordu. Ama bu duygusunu hiç kimseye söylemiyordu.
Sayfa 110Kitabı okudu
Artık hiç kimseye bir tek sözcük bile olsun söylemiyordu.
Sevgimi hiç kimseye laf olsun diye, sebepsiz yere veremem. Şans eseri yanımdan geçen, yanımda duran, yanımda doğup yaşayan kimse onun sahibi olamaz. Ben sevdiğim insanlara sevgimle şeref veririm. Şeref ise kazanılması gereken bir şeydir.
İnsan hiç olmazsa hayatında bir defa, hiç kimseye benzemeyen, hayatı boyunca hatırlayabileceği, içinde bambaşka duygular uyandıran biriyle karşılaşabilir.
O zamana kadar bütün insanlardan esirgediğim alaka, hiç kimseye karşı tam manasıyla duymadığım sevgi sanki hep birikmiş ve muazzam bir kütle halinde şimdi bu kadına karşı meydana çıkmıştı.
