Deprem hangi türden olursa olsun toplum olarak afete karşı tavrımız pek değişmiyor. Her depremde bir müddet için sokağa dökülüp ağlaşıyoruz ama zaman geçtikçe her şeyi unutup hiçbir şey olmamış gibi normal hayatımıza geri dönüyoruz.
❝Sanki ela gözlerinden vaktinden önce açmış ıhlamur çiçeklerinin kokusugeliyordu.❞
❝Biliyor musun ıhlamur ağaçları ne zaman çiçek açar?İki sevdalı kavuştuğu zaman açarmış aslında. Tıpkı zorlu fırtınaların ardından gelen bahar gibi.❞
❝Belki de benim hiç tanımadığım sana ihtiyacım vardı.❞
❝Sonuçta her ruh kendi kitabını kendi seçer hatta bazen kitap gelir o ruhu seçer.❞
❝Unutma, sırlar yalnızca ehline verilir.❞
❝Evim oldun sen benim. Ben banklarda, parklarda iki büklüm bir kat sabahlarken evim oldun. Kör kuyularda sürüklenirken, dipsiz uçurumlara giderken, sarp dağlarda yürürken evim oldun.❞
❝Hiçbir dünya dilinde ifade edemiyorduk kendimizi.... Yaşanmış ve geçmişte kalmıştı her şey. ❞
❝Hocam gerçekten inanıyor musunuz? Kitapla insan tedavi edilebilir mi?❞
❝Doğru insan, doğru zaman ve doğru kitap… Unutma şifre bu! ❞
İç zenginliğe sahip insan dışarıdan kendi zihinsel melekelerini geliştirip olgunlaştırmak, yani servetinin tadını çıkarmak için menfi bir bağış; tasasız kaygısız boş zaman dışında hiçbir şey istemez…
23. Hiçbir şey için "Bunu yarın yapacağım" deme.
24. Ancak Allah dilerse (yapacağım de.) Unuttuğun zaman Allah'ı an ve "umarım Rabbim beni, doğruya daha yakın olana eriştirir" de.
Kehf Sûresi
“İnsan sonsuz yolculuğu tamamen mantıkta başlayıp mantıkta biter. Vicdan ve aidiyet duygusu insanı var olduğu noktaya ayaklarından çivilemiştir. Hareket edemez insan.Kaçmak, uzaklaşmak, yaşadığı hayatı değiştirmek kendisine bile yabancı olmak ister.Teoride mümkün olan bu gerçeklerin uygulama sahasındaki şansı sıfırdır. İnsan burnunun dibinden iki metre uzağa gidemez. Yaşadığımız çağ, insanın dertlerinden ve içinde bulunduğu yaşam döngüsünden uzaklaşmasına müsade etmez aksine insanı bu döngünün bir parçası yapar. Çarkın içinde bir diş olup döne döne midesi bulanan insanın, isyanını kusması ve psikolojik açıdan kendisini hiçbir zaman tamamlayamaması bundandır…
Ama bu dünyada hiçbir şey kalıcı değildir. Mutluluk, bir kez geldikten hemen sonra azalır. Biraz zaman geçince hemen bitmeye yüz tutar. En sonunda da tükenir ve biz her zamanki ruh halimize döneriz. Tıpkı suya atılan bir çakıl taşının yüzeyde oluşturduğu dalgalar ve sonra o dalgaların giderek kaybolması gibi.
..bazı şeylerin artık hiçbir zaman geri gelmeyeceğini düşündürdüğünden melankoliye sürüklüyor insanı. Belirli bir pişmanlık duymak da saçma bir duygusallık değil aslında.Bir çok şey gerçekten de otuz yaşında başlıyor o yaşta herşeyin bitmiş olduğu da doğru değil.Ancak yaşamın veremeyeceğini anladığı birtakım şeyleri beklememeyi
öğrenmiş oluyor kişi; üstelik her geçen gün daha iyi kavrıyor ki yaşam yalnızca bir ekme dönemidir, hasat mevsimi yoktur.
EĞİTİM MARTAVALI
Richard Dawkins, yıllar önce şöyle bir tespitte bulunmuştu:
“Dünyadaki bütün Müslümanların aldığı Nobel ödülü sayısı, Cambridge Üniversitesi’nin Trinity Kolej’inden mezun olan öğrencilerin aldığı
Nobel ödülü sayısından daha azdır.”
Yani koskoca ülke, sadece bir kolej kadar düşünebilen adam çıkaramıyor. Bu olayın sebeplerinden biri bence şudur: Mesela bir grup öğrenciye test verdiğinizi düşünün. Siz, bu testin cevaplarını, çocuklara testle
birlikte verirseniz çocuklar, bu testi çözerler mi? Hayır çözmezler! Aynı
bunun gibi, çocuklara “Her şeyi Tanrı yarattı,” diyen bir zihniyet, aklı
sıra çocuklara evrendeki bütün soruların cevabını veriyor. Dolayısıyla
çocuklar, evrene veya yaşama dair hiçbir şeyin üstüne düşünme gereği
duymuyorlar. Yani, merak duyguları köreliyor. Ve ortaya hiçbir şey üre-
temeyen, sürekli tüketen zihinler çıkıyor. Neticede zekâ dediğiniz şeyin
yakıtı merak, yani öğrenme hazzıdır. Hazır cevaplar, merak duygusunu
öldürür ve zihni tembelleştirir. Dolayısıyla, bir kafada soru işaretinin
oluşmaması, o kafada cevabın oluşmamasından daha kötüdür. Çünkü zihin, o zaman bir kendini tekrarlama ya da durma noktasına gelir. Müslüman toplumlar bu anlamda kötü bir şöhrete de sahiptirler, kendileri
soru soramadıkları gibi soru sorabilen zihinleri de sürekli bastırmışlardır
ve ortaya böyle, derinliği olmayan yüzeysel zihinler çıkmıştır. Yani demem o ki bu sistem, bu haliyle, kendi kendisini ısıran bir yılan gibidir.Ağzındakini ne yutabilir ne de tükürebilir
tarihte garanti olan hiçbir şey yoktur
tarih beklenmedik hadiselerin gerçekleşmesinin hikayesidir .
dışarıdan gelen özgürlük yoktur
hiç kimse
hiçbir zaman
kimseye özgürlüğünü hediye etmemiştir .
her halk özgürlüğünü kendi kazanmak zorundadır
aksi taktirde yok olacaktır
tarihte ameller niyetlere göre değil
sonuçlarına göre değerlendirilir
ismin ne olursa olsun
hangi dine inanırsan inan
herşeyden önce insan olmalısın
yaşamalı ve başkalarının yaşamasına izin vermelisin
kimse ırkından , dininden , meşrebinden ötürü ötekileştirelemez .
savaşta değil , barışta muzaffer olmalıyız ..
Kentleri ateşe verin, insanları kırıp geçirin, her şeyi kökünden kazıyın, bu çürümüş dünyadan hiçbir şey geriye kalmadığı zaman yerine daha iyisi biter belki.