"Hayatımda ilk kez, asla kelimesinin anlamını hissettim. Korkunç! Bu kelimeyi günde yüz kez telaffuz ediyoruz; ama gerçek "bir daha asla!"yla karşılaşmadan önce söylenenin ne olduğunu bilemiyoruz."
Kitabı bitirirken zihnimde yankılanan şey bu paragraf oldu. Olay örgüsü, mekanlar ve isimlerden ziyade bir iç döküntüsü olacak yazdıklarım. Karmakarışık oldum anlamını çözemediğim şekilde. Her güzelin üzerine bir hüzün gelip konuyor, incinmiş ama safi. Onlar birbirine dost olurken sizinkisi şahit olmanın ötesinde bir gerçeklikle sarmalıyor anlatılanları.Kimse kimseden üstün değil, dünyayı algılayışımız farklı sadece.
Yaşamak büyük olay. Hele ki yaşadığını hissettiren ellerin dokunuşunu omzunda duyabiliyorsan, "asla"nın içindeki gerçeği kovalama isteğiyle doluyorsan.
Okuyun, siz de şahit olun. Bazı şeyler görünenin çok ötesinde bir hakikat barındırır içinde. O iç'e dahil olmak için okuyun.
Murat Gülen
O Gemi Gelene Kadar Ben Uçmayı Öğrendim yazarak bizlere "tüm tanımları silip gülümseyerek tarihi baştan yazalım. Olur mu?" diyor.
Yazarın diğer iki romanın tek kelimeyle mükemmeldi, bu kitap deneme olarak yazılmışsa da ben açıkçası şöyle demek istiyorum
