Bu yazının tamamında kendimi görüyorum.
...
Zamanla değişmeyen ne kadar az şey kaldı hayatımızda.
Çok az şey eskimeden kalabiliyor.
İnsanlar değişiyor ve eskiyor.
Düşünceler değişiyor ve eskiyor.
Duygular değişiyor ve eskiyor.
Sevgiler değişiyor ve eskiyor.
Aşklar değişiyor ve eskiyor.
İçinde bunların hepsinden bir parça taşıyan türküler
Sayfa 39
Sen yoksan, zaman yok. Saatler ilerlemiyor artık. Yokluğun dayanılmaz bir zamansızlık halinde işliyor içime. Dakikalara bir yılın ağırlığını yüklediğin yetmez mi ?
Sayfa 187
Yalnızlık derinleşiyor. Acı içime işliyor, jilet gibi keskin; kopkoyu bir kan dolaşıyor damarlarımda.
Kötülüğün dolunayla birlikte büyüdüğünü bilmek beni hasta ediyor.
Sayfa 185Kitabı okudu
Momo'dan çok sevdiğim bir alıntı var içime işliyor: “Onu bir daha görmeyi umuyordu. Her şeye razıydı. Eskisi gibi olmayacak bile olsa onunla oturmaya, onu dinlemeye ve onunla konuşmaya can atıyordu, fakat kapı bir daha açılmadı.”
"Acı içime işliyor ama elimde değil."
