"Tembelim ben öfkemi nefrete dönüştüremeyecek kadar da rahatına düşkün. Kin de tutmam. Unuturum, sıkılırım, uykum gelir bir kere."
Ey eski günler artık bana yaklaşmayınız..
Karanlık sözler yazıyorum hayatım hakkında, öyle yoruldum ki ,yoruldum dünyayı (insanları) tanımaktan..
Okur Takip Önerileri
Yaşamayı bileydim yazar mıydım hiç şiir?
Yaşamayabileydim yazar mıydım hiç şiir?
-Yaşama!
-Ya bileydim?
Yazar: Mıydım
Hiç: Şiir.
Epeydir yazmıyorum / yazamıyorum.
Aslında yazmak / yapmak istediğim istediğim pek çok konu var...
"Hayatım, gömülmüş umutların muhteşem mezarlığıdır."
Sayfa 53
Çünkü bir insan kendini sınırladığı ölçüde sonsuzluğa da yaklaşmış demektir...
Aklımın beni götürdüğü tüm yerler, gitmek istemediğim türdendi..
Ve bir şeyi saklamak, söylemekten daha ağır gelir insana.
"Fakat böyledir : Bir şeyin içinde her şeyin sırrı vardır."
Sayfa 162
Oku Albayım oku.
Bizde, herkese yetecek kadar utanç var.
Sen sevildiğin için güzelsin bu kadar, ben sevilmediğimden böyle çirkinim... - Ümit Yaşar Oğuzcan
Bütün o büyük yazarlar, biyolojistler aldanmış. Ayrılık ve zaman bende sana ait hiçbir anı öldüremiyor, silemiyor.
+ Aramızdaki temel fark ne, biliyor musun? Sen insanlara baktığın zaman üniformalar, bayraklar ve din görüyorsun!
– Peki, sen ne görüyorsun bakalım?
+ İnsan, sadece insan. Seven, acı çeken, acıkan, üşüyen, korkan bir insan. /Z.livaneli
Yeni yaşımda insanlığa olan tüm inancımı kaybettim..
في عمري الجديد ، فقدت كل إيماني بالإنسانية.
İnsanları tatmin etmek adına dökülmez kelimelerim kalemimden. Ben ben istediğim için yazarım, ben anlatmak için.. belki geçer umuduyla, yazarım..