Bi' "Püf" desem uçar, uçar gider hepsi..
Sen kendini ne kadar anladıysan, başkalarını da o kadar anlarsın. Kendi aklının sınırlarını aşamazsın.
Kim olduğunu anlamak istediğin her insanda, kendinde ne kadarını anladıysan o kadarını anlarsın. Yok, illa başkalarını anlayacağım diyorsan, önce kendini unutacaksın.
Kendini!"
Bir insanın, bilgisi, düşünceleri, mantığı, ahlakı, hülasa her şeyiyle bir kül(bütün) olduğunu henüz anlayan yok. Bu muhtelif taraflar bir insanda ne kadar ayrı çehre gösterirse göstersin, bir noktada birleşir ve bir ahenk vücuda getirirler. O nokta da şahsiyet dediğimiz şeydir.
Sayfa 255Kitabı okudu
bir çatışmadan doğan trajedi, seyirciye de bir çatışma yaşatır. dünyanın yapısındaki çatışmayı göstererek, seyirciye kendi kendisini gösterir. seyirci kendi kendisini anlamaya başlar, yok olmanın ne demek olduğunu, onu çevreleyen insanların, şeylerin ne olduğun anlamaya başlar.
Trajiğin verdiği seçinse, trajiğin kendisi gibi çatışmalarla dolu bir sevinç, uyumsuzluktan doğan bir sevinçtir. çünkü insan çatışan bir varlık, uyumsuz bir varlıktır, nietzsche bu çatışmayı, insanın ana belirtisi olarak görür,
ve bir toplum aynı zamanda bir insanda yaşantılarına ebedilik damgasını vurabildiği ölçüde değer taşır.
"Bu dünya bir yokluk alemidir. Var dedikleriniz de yoktur, yok dedikleriniz de. Lâkin insan her şey var zanneder. Hatta her şeyi kendinin zanneder. Öyle çok sever ki bu dünyada sahip olduklarını vazgeçerse her şey biter diye vehmeder. Malı olur bırakamaz, mülkü olur satamaz, şöhreti olur yıkamaz. Ne tuhaf şey! Bu alem bir rüya alemine benzer oysa. Rüyada sahip olduklarının uyanınca yanınızda bulabilir misiniz? Hem rüyanızda var olanla uyanınca yok diye dertlenir misiniz? İşte bu alemde o rüya misalidir. Bilin ki bu rüyada sahip olduklarının hiçbiri insanın değildir. Sahiplik makamı da sıfatı da yoktur insanda. Kendisi dahi kendinin değildir. Kendine sahip olamayan başka bir şeye nasıl edecek de sahip olacak?
"Sen kendini ne kadar anladıysan,başkalarını da o kadar anlarsın.Kendi aklının sınırlarını aşamazsın.Kim olduğunu anlamak istediğin her insanda,kendinde ne kadarını anladıysan o kadarını anlarsın.Yok,illa başkalarını anlayacağım diyorsan,önce kendini unutacaksın.Kendini!"
Sayfa 86 - Can YayınlarıKitabı okuyor
— Peki... Sen ne yapacaksın? Sana bir şey kalmadı ki... Azizim, bu ne fedakârlık!.. Ben bir insanda bu kadar iyilik bulunabileceğine İnanayım mı? Belki başka zaman inanırdım... Fakat bugün... Bugün inanmak mümkün mü? Bir insan diğer bir insana kötülükten başka ne yapabilir? Kimi kandırıyoruz? Bana öyle riyakâr gözlerle bakmayın! Masum tavırlar beni deli ediyor. Ben de sizin gibi masum suratlar almasını bilirdim... Ama bu suratın arkasında ne saklı olduğunu da biliyorum. Anlıyor musunuz? insan dedikleri mahlukun bütün çirkef taraflarını artık gördüm. Burun buruna nefesini koklayarak gördüm. Hiçbir evliya benim karşımda maskesini muhafaza edemez... Sen Bedri, sana hiçbir fenalık yükleyecek değilim... Olduğumuz gibisin... Fazla bir tarafın yok... Ama karşımda böyle fazilet heykeli gibi durma...
Sayfa 171Kitabı okudu
Sen kendini ne kadar anladıysan, başkalarını da o kadar anlarsın. Kendi aklının sınırlarını aşamazsın. Kim olduğunu anlamak istediğin her insanda, kendinde ne kadarını anladıysan o kadarını anlarsın. Yok, illa başkalarını anlayacağım diyorsan, önce kendini unutacaksın. Kendini!
Sayfa 86 - Efsun, şaireKitabı okudu
Varoluş sancıları herkeste varolmuş
XIX İLKGENÇLİK
İlkgençlik yıllarımda sürekli düşünmekten, hayal etmekten hoşlandığım şeylerin neler olduğunu söylesem, sanırım kimse inanmaz bana. Çünkü bunlar ne yaşıma ne de toplumsal durumuma uygun şeylerdi. Ama kanımca insanın toplumsal konumuyla ahlaki konumu arasındaki birbirini tutmazlık, gerçekliğin en şaşmaz belirtisidir.
Kendi içime
Sayfa 225Kitabı okuyor
Şu anda hiçbir şeye inanmıyorum, hiç umudum yok. Yaşama çekicilik katan her şey bana anlamsız görünüyor. Ne geçmiş duygusu var içimde ne de gelecek; şimdi de gözümde yalnızca bir zehir. Umutsuz muyum değil miyim bilmiyorum; çünkü insanda hiç umut olmaması ille de umutsuzluğa işaret etmez. Hiçbir niteleme bana zarar veremez çünkü yitirecek hiçbir şeyim yok. Üstelik her şeyimi, çevremde her şeyin uyandığı bir zamanda yitirdim. Her şeyden ne kadar uzağım!
Sen kendini ne kadar anladıysan, başkalarını da o kadar anlarsın. Kendi aklının sınırlarını aşamazsın. Kim olduğunu anlamak istediğin her insanda, kendinde ne kadarını anladıysan o kadarını anlarsın. Yok, illa başkalarını anlayacağım diyorsan, önce kendini unutacaksın. Kendini!
Sayfa 86Kitabı okudu
Şu anda hiçbir şeye inanmıyorum, hiç umudum yok.
Yaşama çekicilik katan her şey bana anlamsız görünüyor.
Ne geçmiş duygusu var içimde ne de gelecek; şimdi de gözümde yalnızca bir zehir. Umutsuz muyum değil miyim bilmiyorum; çünkü insanda hiç umut olmaması ille de umutsuzluğa işaret etmez. Hiçbir niteleme bana zarar veremez çünkü yitirecek hiçbir şeyim yok. Üstelik her şeyimi, çevremde her şeyin uyandığı bir zamanda yitirdim. Her şeyden ne kadar uzağım!
Sayfa 61
İnsanda en köklü azı dişinden daha derin, insanın kol ya da bacağından daha fazla tutunduğu bir şey vardır: yaşama arzusu.
Bu nedenle bütün deneyimler insana şunu haykırır: her şeyden önce yaşama arzusunu kaybetmemek için bütün önlemlerini al. Hayatta ne kaybedersen et, eğer yaşama arzusunu korursan, hepsini geri getirmen mümkündür.
Tanrı aksini düşünür. Der ki; eğer samimi bir dindar olmasını istiyorsan, dünyadan vazgeçmesini, kendisinden vazgeçmesini ve beni sevmesini istiyorsan; her şeyden önce kişinin yaşama arzusunu yok etmelisin.
Sayfa 769 - anka
Şahsiyet Meselesi:))
Hiçbiri insanı insan yapan şeyin şahsiyet olduğunu, bütün ilimlerin, bütün tecrübelerin yalnız bunu temine yaradığını anlamamıştır.
(…)
Bir insanın, bilgisi, düşünceleri, mantığı, ahlakı, hülasa her şeyiyle bir kül** olduğunu henüz anlayan yok. Bu muhtelif taraflar bir insanda ne kadar ayrı çehre gösterirse göstersin, bir noktada birleşir ve bir ahenk vücuda getirirler. O nokta da şahsiyet dediğimiz şeydir.
Sayfa 247 - Yapı Kredi Yayınları 70. Baskı **bütünKitabı okudu
Sen kendini ne kadar anladıysan, başkalarını da o kadar anlarsın. Kendi aklının sınırlarını aşamazsın. Kim olduğunu anlamak istediğin her insanda, kendinde ne kadarını anladıysan o kadarını anlarsın. Yok, illa başkalarını anlayacağım diyorsan önce kendini unutacaksın. Kendini!
Sayfa 86Kitabı okudu