Oysa isterdi prensip sahibi olmayı. Öyle her şeye müdana etmeyen biri olarak bilinmek hoşuna giderdi. Hakkında "Burnu düşse eğilip almaz." denmesini de istedi. Ancak o teğet geçişini buna borçlu değildi. O bu kadardı işte. Ancak ve ancak teğet geçebilecek kadar yaklaşabilen adam.
Sayfa 72Kitabı okudu
O hep sana ihanet eder ama sen yine de onu sevmeye devam edersin.
İstanbul İstanbul'du işte.Zalim ,tehlikeli,ama bir o kadar da güzel.
Sayfa 175Kitabı yarım bıraktı
Ah harika bir azim örneği olmuştu doğrusu: Her şeyi kaybetmiştim, her şeyi... Kumarhaneden çıktım, şöyle bir yokladım sağımı solumu... Yeleğimin cebinde bir gulden kalmıştı. "İyi o zaman, yemek param varmış!" -diye düşündüm, ama yüz adım kadar gittikten sonra kararımdan cayıp geri döndüm. Bir guldenimi manque'a koydum (bu kez manque'a koymuştum nedense)... insan yabancı bir ülkede yapayalnızken, vatanından, dostlarından uzakta, o gün neyi yiyeceğini bile bilmez hâldeyken, son, en son guldeniyle kumar oynadığında gerçekten özel bir duyguya kapılıyor! Kazandım ve yirmi dakika sonra cebimde yüz yetmiş guldenle kumarhaneden çıktım. İşte size bir gerçek efendim! Bazen son gulden bile değerli olabilir! Ya o esnada cesaretimi kaybetseydim, ya karar vermeye cüret edemeseydim?
Yarın, yarın, her şey bitecek!
Sayfa 177Kitabı okudu
hepimiz bazen birileriyle o kadar yakınlaşırız ki dostluğumuzu ya da kardeşliğimizi hiçbir şey engellemiyormuş gibi görünür; bizi ayıran küçücük bir köprü vardır, hepsi o kadar. ama sen tam bu köprüye adım atacakken sana şu soruyu sorsam: bu köprüyü geçip bana gelir misin? işte artık o anda bunu istemeyiverirsin; sorumu tekrarlasam öylece suskun kalırsın. o andan itibaren aramıza dağlar ve azgın nehirler girer; bizi ayıran ve birbirimize yabancılaşmak duvarlar örüverir önümüzde ve bir araya gelmek istesek de artık yapamayız. ama o küçücük köprüyü düşündüğünde, sözcüklere sığmayacak kadar büyüyüverir gözünde; yutkunur ve şaşar kalırsın.
"Geçer yavrum," dedi. "Geçmez sanırsın ama bir sabah uyanırsın ki kuş kadar hafifsin. İçindeki sıkıntı ne zaman almış başını gitmiş düşünürsün de bulamazsın."
"Kuşların da içi sıkılır mı anne?"
"Sıkılmaz mı kuzum? Sıkılmasa neden başlarını alıp oraya buraya gitsinler?"
"Geçer mi sonra?"
"Geçer elbet. Hani yükselirler, yükselirler sonra süzülmeye başlarlar ya... işte o zaman bil ki ferahlamışlardır."
Sayfa 102 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
ayışığıyla aydınlanan iki iri gözyaşı damlası gözlerinden yanaklarına süzülüp çenesine kadar indi; ama onları yakalamak için elimi tam zamanında uzattım ve o damlaları, gösterilen daimi özenleri, hiç bitmeyen telaşları, cinsiyetinizin en soylu kahramanlığını dışavuran bu sözlerin coşturduğu ilahî bir açgözlülükle içtim! bana biraz şaşırmış gibi baktı.
—işte, dedim, aşkın ilk, aziz inanç birliği. evet, sizin kederinizi paylaştım, kutsal kanını içtiğimizde isa'yla nasıl birleşiyorsak, ben de sizin ruhunuzla öyle birleştim. umutsuzca sevmek de bir mutluluktur. ah! dünyada hangi kadın bana gözyaşlarını soğurduğum kadın kadar büyük bir sevinç yaşatabilirdi! ıstıraplara boyun eğmemi gerektirecek bu anlaşmayı kabul ediyorum. hiçbir art niyetim olmaksızın kendimi size adıyorum ve siz nasıl isterseniz öyle davranacağım.
"Sizi en yakın çalışma arkadaşınızla tanıştırayım: Sanem Hanım."
Sanem Hanım. Sanem. Evlen benimle Sanem. Kadınım ol benim. Yaşadığım tüm acıları, yaptığım bütün kötülükleri, pişmanlıklarımı, hatalarımı akla. Başına çiçekten taçlar yapayım, sana şiirler yazayım, seni her gece masallar anlatarak uyutayım. Bazı akşamlar DVD'de film
