Yanlışı ezberledik, ya doğruyu?
Boykot kültürü halkımızda gitgide yer edinmeye başlıyor ve yerli olana yönelim gün geçtikçe daha da arttıyor. Hâl böyleyken, insanlara sadece alınmaması gereken ürünler detaylı bir şekilde anlatılıp dengi olan yerli ürünlerimiz sadece genel adlarıyla bahsedilip geçiliyor. Madem boykot ediyoruz, boykotumuzu halis muhlise yakın yerli mallarımızın
GELDİM BABA..
Açmıyor kapıyı. Açmaz..
Buz kesti içimin cehennemi. Ne akla hizmet geldim o kadar yolu sanki.. Ben onu dinledim mi ki o beni dinlesin?..
Oysa bir okyanus var yüreğimde kabına sığamayan. Bir başlasam, saatlerce konuşabilirim. Düğüm düğüm, alev alev, rüzgar rüzgar.. Öyle dolu, öyle yarım, öyle eksiğim.
Kim bilir ne kadar yaşlanmıştır şimdi.
Kadınlar, Erkekler ve İnsanlık Üzerine Bir Yazı;
Bu bir hikâye değildir, bir hikâyeye konu da değildir, çoğu şeye inancım kalmadığı gibi, bu yazı; etrafımızda ki ve burada ki bir çok şeyin de saçmalığına bir kelamdan daha azı ya da fazlası da değildir.
Kadınlar… Gerçek hayatlarında kadınları zerre umursamayan insanlar, kalkmış kadınlar hakkında bir şeyler yazıyorlar, yazsınlar yazsınlar tabi
Okusan Bir Şey Kaybetmezsin!!
Rabb'im!
"Doğu Türkistan da namuslarına el uzatılan kardeşlerimiz yaşadıklarını anlatıp baygınlık geçirirken, yaşadıklarına katlanamayıp; İntihar etmek isteyip ama haram olduğu için; "Allah Bana Yeter, O ne güzel vekil!" Deyip. Yaşadıklarına sabreden kardeşimiz varken.
Burda aşk acısı çekip, orasını burasını jilet atan, dünya da ne olup bittiğinden bir haber olan kardeşlerimi, kendimi sana şikayet ediyorum.
Sen bizi ıslah eyle Rabb'im...🤲🏻
Bu dünyada kim kime kendini anlatabilmiş ki?
Nereden anlatmaya başlayayım Jülide? Kelimelerin kifâyet etmeyeceğini bile bile söze girmek kadar elem verici ne olabilir? İnsan sonu kötü biten bir hikâyeyi anlatmaya nereden başlayacağını bilemiyor, sen söylemiştin. Şimdi ben de aynı durumdayım. İçimdeki harâretli sıkıntıyı giderecek serin sözler peşindeyim. Hangi kelimeden medet umduysam bir jilet gibi boğazımı, dilimi paramparça etti. Ne söylesem bir yanıyla yarım kalacak, biliyorum. Kendini anlatabilmek diye bir hurâfe var, işimize geldiği için körü körüne inanıyoruz. Bu dünyâda kim kime kendini anlatabilmiş ki?
BÖBÜRLENME EY FÂNİ!
Böbürlenme ey fâni!
Lain Şeytanın işini alırsan elinden
Ömrünce hamallık yaparsın kibrine.
Zalim olup düşmezsin;
Mazlumun dilinden..
Gitmeye geldiğimiz bu dünyada;
Biz mihmanız,
Dünya mihmandar.
Vermeyin.
Köpeğe tavuk kemiği vermek çocukların elma şekerlerinin içine jilet koymaktan farksızdır.
EpubKitabı okudu
