"Ne zaman tökezlesem aklıma hep dağlar gelir.Onların imtina ettiği yükü biz nasıl kabullendik?
İnsan dönüp bakmadı mı kendine? Dağların sırtlanamadığı yükü nasıl sığdırmak istedi gönlüne?"
Affetmenin yüceliğini tadın...
Tamam, haksızlıklara uğradığını kabul edelim. Hatta işin içinde yaralamalar, incitmeler, belki de kötü niyet bile vardı. Peki, bu insana ömrünün sonuna kadar senin hayatına hükmetme hakkını verecek misin? Affetmekle kendimize iyilik yapmış oluruz. Eğer affetmezsek, yerimizde saymayı kabullendik demektir! Olduğumuz yerde kalırız ve başkalarına hayatımıza hükmetme hakkını veririz. Belki bu insanlar çoktan ölmüştür ya da başka biriyle mutlu bir evlilik yaşıyordur. Bir tek biz bu affedemeyenler dönemecinde takılıp kalmışızdır.
UNUTMADIM! UNUTTURMAYACAĞIM...
11.02.2015
Özgecan;
Nefes alıp veren, iki bacak üzerinde yürüyen ve konuşabilen herkese verilen insan ismini taşıyan canilerce katledildi. İnsanlar genel olarak sözün bittiği yerde. Söyleyecek bir şey bulamıyor. Benim söyleyecek çok şeyim var lakin bu coğrafyanın unutkan insanları, yapacak bir şeyi yokçular vicdanımı kemiriyorlar. Biz
Sen ve ben çoğu kimse değiliz. Demek ki çoğu kimsenin durumu bize uymaz. Dünyada rahatlık aramıyoruz, dünyanın katılığını olağan karşılamıyoruz ve bu katılığa katılıkla cevap vermek gerektiğini düşünmüyoruz. O halde dünyada rahatlık aramıyoruz diye eziyeti onayladığımız söylenebilir mi? Dünyanın katılığına katılıkla cevap veremeyeceğimize göre yumuşaklık gösterip ezilmeyi mi kabullendik? Yenilmeyi göze mi aldık? İşte diyalektik tuzağı. Sen ve ben bu tuzağa yakalanmadığımız kadar insanız. Çoğu kimse bu tuzağa düştüğü için insanlığından uzaklaşıyor.
İsmet Özel
13 Mayıs 2014 Soma Maden Faciası
Soma kazasının (!) üzerinden 6 yıl geçti. Ve hâlâ sorumlular gereken cezayı almadı. "Kader" dediler. "Bu işin fıtratında var" dediler, üzerini örttüler. Peki bizler mi? Kabullendik, unuttuk...
...Öyle çaresizlik içindeydik ki itirazsız kabullendik. Ve ne olduğunu anlamadan sarhoş olduk...
Sayfa 207Kitabı okudu
Kabullendik
İyi şeyler olacağını hayal ederek sonsuza dek beklemeyi kabullenmek.
Sayfa 4 - Emilli Yayınları
