Kuralcılığı profesyonellik sanmaya devam edersen 'tecrübeli keçi sürüsünün keçi çobanı' olabilirsin anca
Sayfa 35Kitabı okudu
Çevirinin güzelliği :D
Keçi anne demiş ki:
- Haydi bakalım, şimdi gidip, taş toplayıp getirin...Uyanmadan şu dinsiz imansızın karnına dolduralım.
Sayfa 65Kitabı okudu
Bir Rüya (Ar İzmoce)
Rüyamda, başka bir ülkedeymişim
Bilmiyorum nasıl gitmişim
Öğlen vakti, göğü seyrediyorum
Güneş beni aydınlatmıyor
Orada da dilimizi konuşan var
Hem de bir hayli kişi
Bu dili yasaklamışlar
Devletin polisleri
Hayret ettim, acaba niçin
Ben burada artık duramam
Koyuna keçi kafası takmışlar
Bunu iyi düşünmek gerek
Köyden köye hudut niye
Kuzeyden parladı güneş
Yaralara niçin merhem olmuyor bu?
"Urfa'da çok köy gezdim, insanlar tanıdım. Bu insanlar ki özgür değil, bu insanlar ki topraksız, bu insanlar ki hala KÖLE, Allah'ın kulları değil, AĞA kulları. AĞA'larsa her şeydir. AĞA döver. AĞA söver, AĞA sever! AĞA'lar ekmekle, biçmekle tükenmeyen geniş toprak sahipleri, köy sahipleri... Topraklarının üzerinde yaşayan insanların sahipleri... Yaşamanın iyisi, kötüsü AĞA'nın vicdanına bağlıdır. AĞA isterse köyünü satar, malı değil mi? Köy ile beraber CAN da satılır. CAN, keçi, koyun değil, insanoğludur!
Bu, AĞA kullarının elinden tarımdan başka iş gelmez. Kullar bütün yıl çalışır, ter döker, emir alırsa kan döker! Didinir, uğraşır, ölür, hesap zamanı gelir çatar. Bu insanlara YARICI derler. Derler ya bakmayın siz buna. O, sözdedir. AĞA, çobanın sürü sahibine; "yüz koyundu, kırkı dağdan atladı, ellisinin ödü patladı, dokuzunu kurt hakladı, al şu bir koyunu" dediği gibi. KÖLE'sinin hakkını verir! AĞA, kölesine şehirde bakkal göstermiştir, öteberi alsın diye, pırtırcı göstermiştir, çapıtını alsın diye, borçlar dağlar gibi yığılır, harçlar bölüm zamanı haktan (!) düşülü düşülü verir. Bu öyle bir "taksim" dir ki, ne radyodan, ne Tepebaşı bahçesinde duyabilirsiniz! Kalbinizi, gözünüzü kulağınızı bu taraflara açın duyun taksimi!"
Sayfa 111Kitabı okudu
Mutluluk hem hak hem görevdir. Kendin de mutlu olacaksın, etrafındakileri de mutlu edeceksin. İnsanın görevi de budur, hakkı da. Mızmız bir keçi olmaktan çıkman lazım. Bizim insanımız böyledir. "Selamünaleyküm, nasılsın" dersin, "Ortalığı görüyorsun" der hemen. Keyfi yerindedir, söylemez (gülüyor). "Gel bir kahve iç" der ama içtiğin kahveyi de zehir eder. Tam aksine, insanın kendini de çevresini de zorluklara karşı hazır tutması, mutluluğunu başkalarına yansıttığı gibi negatifliğini bırakması gerekir.
Kronik Yayınları
Kara at..2
"Ey artık ölmüş olan at! -dediler-
Senin eyerin ne güzeldi.
Dişi keçi derisinden, ofir altınıyla süslü
Nasıl yaraşırdı belinin soylu çukurluğuna
Seninle öteleri ansırdık.
Öteler, baklanın ve pancarın duyarlığı
Kedinin varlığı erişilmez kişilik
Güneşli bir damda
İçimizden gemiler kaldırırdın,
Suyunu büyük şölenlerle tazelerdik
Bayramımızdın. Kuburlukların
bütün kişniş ve badem doluydu.
Şimdi dar dünya
Ölümün büyük hızı kesildi."
Birinci Söz'den Aldığımız Bazı Notlar;
✓Bismillah her hayrın başıdır.(S.5)
✓Bil, ey nefsim, şu mübarek kelime,[Bismillah] İslâm nişanı olduğu gibi, bütün mevcudâtın lisan-ı hâl ile vird-i zebânıdır.(S.5)
✓İşte ey mağrur nefsim... Aczin, fakrın hadsizdir. Düşmanın, hâcâtın nihayetsizdir.(S.6)
✓Evet, bu kelime[Bismillah] öyle mübarek bir definedir ki, senin nihayetsiz aczin ve
Pan
Çok kötü, ağır, kahredici bir ölüm hissi ve korkusu ile beraber ortaya çıkan ve özellikle sabahları -çoğunlukla- hiçbir sebep yokken gözüken ve nörovegetativ distonik araz ile tamamlandığında, bazen, yanlışlıkla myocard infarktüsü ile karışabilen had anksiete reaksiyonu-panic reaction-panik atak tabirindeki Pan -aslında- son derece iyi, sevecen, hayatı seven, gürültü ve yaygara koparan, çobanları koruyan, kamıştan kavalını çalan, çirkinliğine bakmadan güzel nymphaların peşine takılan, ama onlardan pek yüz görmeyen bir İlâhtı.
Yarı insan-yarı keçi Pan, keçi boynuzlu, sakallı, insan yüzlü, keçi ayaklı bu tuhaf ve acayip ilâh bazen öğleleri herkes rahat rahat uyurken -muziplik olsun diye- öylesine gürültü koparırmış ki, etraftaki bütün canlılar korku içinde kaçışırlar, panike, paniğe kapılırlarmış.
Bir gün Korfu adasının güneyinde sefer yapan bir geminin dümencisi Paksos adasından bir ses duymuş: “Ulu Pan öldü!” Dümenci bu sesi karaya doğru iletince karadan korkunç bir feryat, inilti, ağlaşmalar gelmeye başlamış; bütün doğa, keçi ayaklı ilâh Pan’ın ölümüne yas tutmuş.
Keçi esrik* olunca
Dövüşmeye kurt arar
* Sarhoş
Sayfa 58Kitabı okudu
Deve, keçi, mal mülk gelir gider sevgili konuğum ama gönlün bir kez karardı mı ya da kabardı mı, onu eski haline zor getirirsin.
