Biyologlar gen oranlarını genellikle kafa sayısına göre hesaplar. Diyelim ki, iki kertenkele bir kayanın üzerinde oturuyor; bu iki kertenkele genetik olarak farklıdır, çünkü biri A, diğeri ise B genine sahiptir. Birisi zayıflarken diğeri şişmanlıyorsa, A genini içeren hücreler artar ve B genini içeren hücreler azalır. Fakat kişi başına gen oranları aynı kalır. Canlıların büyümesi (onların bireyoluşu) bir popülasyonun evrimi ile aynı şey değildir (Lewontin 1978) .
Sayfa 20Kitabı okudu
gülmeyi bırakırsam okumaya devam edicem
"Kadının dediğini yap dedim... solucan suratlı, kum be yinli kertenkele boku seni! Dediğini yap, yoksa seni parça lamasına bizzat yardım ederim!
Sayfa 383Kitabı okuyor
Neyse ki bizden geçti artık. Dünyaya bir dahaki gelişimizde düşünürüz! O zaman da at mı, it mi, kertenkele mi, ne olacağız kim bilir?.. Belki de cansız taş! En iyisi doğaya karışmak, bir kaya olmak açık deniz karşısında!
Sayfa 402Kitabı okudu
Niye "kertenkele" olmak varken hep "kertilenkele" olmak zorundayız.
Sayfa 45 - Destek YayınlarıKitabı okudu
Dinozor Hikayeleri
Dinozorlar geri gelebilir mi?
Bazıları hiç gitmedi ki! Birçok küçük dinozorun soyu tükenmedi. Etrafında gördüğün kuşlara evrimleştiler. Diğerleri için ise bu pek mümkün gözükmüyor. Şu an için onları Jurassic Park’taki gibi tarih öncesinden kalma DNA’lardan klonlamak imkansız gözüküyor. Ve diyelim ki yaptık, modern dünya, bir dinozorun hayatta kalması için pek de uygun değil.
Hiç gitmediler mi? Yani hala buradalar mı?
Bir bakıma, evet yani bütün dinozorlar ölmedi. Ayrıca soyu tükenen birçok dev sürüngen de aslında dinozor değildi.
Ha?
Açıklayayım.
“Dinozor” kelimesi Yunanca kökenlidir ve “korkunç derecede büyük kertenkele” anlamına gelir. Bu da M.Ö 205 milyon ve 65 milyon yıl aralığında yaşamış iki ana sürüngen grubunu tanımlar. Bu iki gruba ornithischian (kuş kalçalı) dinozorlar ve saurischian (sürüngen kalçalı) dinozorlar denir. Anlayacağın üzere, bu iki grup, kalça kemiklerinin şekli yüzünden ayrılır. Yani bazılarının kalça yapısı kuşlara, bazılarınınki sürüngenlere benzer anladın mı?
Sayfa 114
Her insanın yaşamı, onu kendine götüren bir yoldur, bir yol denemesi, bir yol taslağıdır. Hiçbir insan yüzde yüz kendisi olamamıştır, ama yine de herkes gücü yettiğince ilerler bu yolda, kimi biraz daha gözü açık kimi biraz daha gözü kapalı. Herkes kendi doğumuna ilişkin artıkları, bir ilkçağ dünyasının sümüksü cismini ve yumurta kabuklarını sonuna dek sürükleyip götürür kendisiyle. Kimileri vardır, hiçbir vakit insan aşamasına erişemez; kurbağa olarak, kertenkele olarak, karınca olarak kalır. Kimileri de vücutlarının belden yukarısıyla insan, belden yukarısıyla balıktır. Ama her biri doğanın insan doğrultusunda bir yaratıcısıdır. Çıkıp geldikleri kaynak ise ortaktır hepsinde: anneler. Hepimiz aynı derinliklerden çıkıp geliriz, ama bir taslak, derinliklerden çıkıp gelen bir yaratık olarak her birimiz kendi öz amacımıza varmak için uğraşıp didiniriz. Birbirimizi anlayabiliriz, ama kendimizi ancak kendimiz açıklayıp yorumlayabiliriz.
Sarı benekli kertenkele tarafından ısırılırsanız, yapılacak en iyi şey, gidip, gölgedeki hamakta yatmaktır.
Artık kimse size yardım edemez...
İngiltere'de I. Edward, Fransa'da IV. Philippe, topraklarında yaşayan Yahudileri bugünden yarına sınır dışı ediverdiler. Bu da mallarının büyük çoğunluğunun üzerine oturmalarını sağladı. Hatta Yahudileri, dinsel bir geleneğe uyarak çocukları öldürmek ve dövülmüş örümcek, kurbağa bacağı, kertenkele, Hristiyan bağırsağı ve Tanrı’ya adanmış, kurban etinden meydana getirilen bir tozla kuyuları zehirleyip korkunç kara vebayı yaymakla bile suçladılar. Bu suçlama sonucu, ayrı ayrı yerlerdeki iki yüzden fazla Yahudi topluluğu son ferdine kadar yok edildi.
Sayfa 48Kitabı okudu
