Kitabın adı bende belli bir beklenti oluşturmuştu ve uzun zamandır okunacak kitaplar listemde yer alıyordu. Kitabın üç ana bölümünden birincisinin bu beklentimi karşıladığını söyleyebilirim. İkinci bölümde yer yer kitaptan kopmalar yaşadığımı hissettim. Üçüncü bölümü ise kitabı okumayı bırakıp bırakmamak arasında bocalayarak tamamladım.
Bu bölümlerin içeriği doğrultusunda günümüz insanının endişeleri, kaygıları, rahatsızlıkları ve benlik bilincini kazanma yolundaki problemleri bir şekilde dile getirilmiş ancak bu rahatsızlıkların giderilmesi ve problemlerin çözümü adına kayda değer ve net önerilerin dile getirilmesi konusunda yetersiz kalmış.
Sonuç olarak 
Kendini Arayan İnsan, iyiden vasata doğru bir grafik oluşturdu zihnimde. Daha doyurucu, daha tutarlı argümanlar beklerdim ancak bu anlamda umduğumu bulamadım.
Konularını desteklemek için kullandığı eserlere dair analizlerin yanı sıra Nietzsche, Goethe, Spinoza, Kierkegaard gibi düşünürlerden yaptığı alıntılar, yazarın vasatın ötesine geçemeyen, rasyonellikten uzak ve tutarsız savlardan oluşan kişisel değerlendirmelerinin adeta yapıştırıcısı olup bir kitap metnine dönüşmesini sağlamış.
Eser analizleri ve çapraz okumaları, örnek vaka incelemeleri, psikoloji ile ilgilenenler, kendi kanaatinlerini oluşturmak veya şanslarını denemek adına okuyabilir. Ancak, 
Engin Geçtan'ın yazmış olduğu 
İnsan Olmak adlı kitabı, bu bağlamda Kendini Arayan İnsan'dan çok daha başarılı ve okunmaya değer bence.
"Kaygı"nın nesnesi, "korku"dan farklı olarak, "hiçlik"tir.
Sayfa 7 - İş Bankası Kültür Yayınları PdfKitabı okuyor
İnsanın gerçekleşmesine müsaade etmediği imkânlarla sonsuzluğu irdelemesi oldukça tehlikelidir. Imkân, Tanrı'dan insana bir ipucudur. Işte, bu ipucunu takip etmek zorundayız.
Sayfa 38Kitabı okudu
Bugünü Yaşama Arzusu
#Schopenhauer
*Yazar
#Aldığımız her nefes bizi sürekli etkisi altında olduğumuz ölüme doğru çeker... Nihal olarak zafer ölümün olacaktır, çünkü doğumla birlikte ölüm zaten bizim kaderimiz olmuştur ve avını yutmadan önce onunla yalnızca kısa bir süre için oynar. Bununla birlikte, hayatımıza olabildiğince uzun bir süre için büyük bir ilgi ve
Şöyle de şair: "Evet, konuşmak insanın hayvana karşı üstünlüğü olabilir, ancak insan sessiz olmayı da bilirse."
Dünyanın saçmalıklarına gülüp geçin, pişman olacaksınız; dünyanın saçmalıklarına ağlayın, yine pişman olacaksınız; dünyanın saçmalıklarını ister gülün geçin ister ağlayın, her iki şekilde de pişman olacaksınız.
Hayat yalnızca geriye dönük bir şekilde anlaşılabilir, ama ileriye dönük bir şekilde yaşanmalıdır.
Kendi canlarını sıkmayan insanlar genellikle başkalarını sıkarken, kendi canlarını sıkanlar başkalarını eğlendirir.
Örneğin, Kierkegaard'ın umutsuzluğu bir olgu değil de bir durum, günahın durumu olarak belirleyen görüşünden daha derin bir şey olamaz. Çünkü günah Tanrı'dan uzaklaştıran şeydir. Bilinçli insanın metafizik durumu olan uyumsuz Tanrı'ya götürmez. Belki şöyle ölçüsüz bir sözle aydınlatabilirim bu kavramı: uyumsuz, Tanrısız günahtır.
Sayfa 55 - Can YayınlarıKitabı okuyor
Zekânın fazla abartılması tutkudan, heyecan dan ve içtenlikten uzak soyut düşüncenin, kısmen de olsa, yüceltilmesine neden olmuştur. Seren Kierkega- ard, 1846'da, zekânın fazla abartıldığında, gerçeği ger çeğe benzer şekillerde temsil eden fikirlere dönüştür düğünü belirtmiştir (Kierkegaard, 1962). Bu dönüşüm, kendi içinde bulunduğu şartlardan doğan mantık esas alınarak fikir olarak addedilen düşüncelerin, daha üs tün bir "gerçeklik" ortaya atmasına neden olur. Bu ulvi gerçeklik, fikirleri uymaları gereken gerçeklikten fazla sıyla saptırabilmektedir.
Bu şekilde hayatlarımız, insan tutkusu, heyecanı ve içtenliğinin gerçeğiyle fazla ilgisi olmayan bir mantık tarafından belirlenmektedir. Kierkegaard, bu yüzden bu tür soyut durumların "gerçekleri kandırmacalara, gerçeği de bir oyuna" çevirdiğini yazmıştır. Sonuçları ruhumuza ve insan olma yolundaki olanaklarımıza za rar vermektedir, çünkü soyutlama, özellikle duyguları mızı süzüp ayıklamaya yaramaktadır. Soyutlamanın kendisi bu yolla yıkıcılığımızın, özellikle de görmek iste nilmeyen yıkıcılığımızın aracı haline gelmektedir
"Seven de nefret eden de aynı sevgidir," diye yazar Kierkegaard; bu da onun, bu ikisinin birbirine dönüşebildiğinin ve ortak bir libidinal kaynaktan doğduğunun Freud'dan çok önce farkında olduğunu gösterir.
Sayfa 206 - Kolektif KitapKitabı okudu
