Popüler kitaplara ilgim hiç yoktu. Ta ki bana okumam için her hafta Orhan Pamuk ve Zülfü Livaneli'nden bir kitap getiren arkadaşımın bir gün Açlık Oyunları'nı tavsiye etmesine kadar. Tavsiyesine güvendiğim arkadaşım beğenmişse okumaktan zarar gelmez dedim. O oldu. İkinci seri olarak Labirent'i seçtim. Hem filmleri hem kitaplarını çok beğendim.
Labiren'in son kitabı, artık her şey bir sonuca bağlanıyor. İsyan'dan kaçış, kovalamaca, kaybediş, kazanış... Her satır heyecanlıydı. İlk defa kitap okurken korktum, dostlukla ilgili bir bölümde ağladım. Beni öyle derinden etkiledi ki... Sanırım konu dostluk olunca benim için her şey değişiyor. Bu kitapta Thomas, Newt ve Minho'nun dostluğunu çok sevdim.
Bu türleri sevenler zaten okumuştur ya da okuyacaktır ama benim gibi hiç okumayanlar varsa bir deneyin derim, pişman olmazsınız.
