Kitap Russel'in 1929-1930 lardaki denemelerini içeriyor. Dünyada gerektiğinden çok çalışıldığını ve çalışmanın abartılmış bir erdem olduğunu belirten denemeyle başlayan kitap özellikle, düşünce alanında aşırı derecede örgütlenme ile eylem alanında aşırı gayretkeşliğin tehlikesine parmak basıyor. Russel Faşizmle ve Komünizmle neden aynı görüşte olmadığını açıklarken her ikisinin ortak yanından nerede ayrıldığını açıklıyor. Denemeler, bilginin önemini irdelerken "yararsız" etiketi yapıştırılan bir çok bilgide yarar bulunabileceğini irdeliyor. Bu kitapda, mimarlığın çeşitli toplumsal sorunlarla, özellikle de küçük çocukların iyiliği ve kadınların durumu sorunuyla ilişkisi üzerine bir tartışma yer alıyor.
Batı medeniyetinin belirgin nitelikleriyle, insan ırkının böcekler tarafından yok edilmesi ihtimallerini tartışan kitap sonrasında ruhun mahiyeti üzerine bir tartışmayla son buluyor. Kitaptaki diğer denemelerin başlıklarını sıralayacak olursak; Modern Midas, Faşizmin Baba Soyu, Batı Uygarlığı, Gençlerin Kinizmi Üzerine, Modern Türdeşlik, Eğitim ve Disiplin, Stoacılık ve Zihin Sağlığı. Tüm bu denemeleri birbirine bağlayan genel tez ise dünyanın hoşgörüsüzlükten, bağnazlıktan çok çektiği düşüncesi.