Kaplan! Kaplan!
Alfred Bester
Yorumlar ve İncelemeler
Düşünüyorum, o halde Jauntluyorum :))
Muhteşem bir Siberpunk romanı!
İthaki BKK 4. Kitabım, HA Rİ KAYDI ;)
1956'da yazılmış olduğuna hala inanamıyorum.. Zaman makinasını okurken de eski zaman tabirleri, kalıplaşmış kelimelerini gördüğüm için, zamanına göre güzel kurgulanmış demiştim. Ama bu kitabı,geçen sene çıkmış bir bilim kurgu olarak önüme koysalardı inanırdım. Dili, kurgusu, kurulan evrenin matematiği gerçekten takdire şayan.
Işınlanmak, insanoğlunun çook uzun yıllardır hayalini kurduğu, büyük ihtimalle de daha uzun yıllar gerçekleşmesi zor olan bir olgu iken, 
Alfred Bester bunun adını Jauntlamak diye de literatüre koyup, muazzam bir evren yaratmış.
Kitabın orjinal adı 'Yıldızlar İstikametim',bence Kaplan! Kaplan! İsmi daha yakışmış, ayrıca Nail Gaiman kitaptaki sonsözünde çok detaylı bir incelemesini yapmış.
Gully Foyle, uzun zaman unutamayağım karakterlerden biri olarak kalacak.
İntikam almak uğruna yaşadığı başkalaşım dizileri sırasında ahlaki yargılara sahip bir yaratığa dönüşmesini, kaplan dövmeleri yüzünden kendini kontrol etmesini izlemek çok heyecan vericiydi.
Elimden bırakamadım..
Bilim kurgu klasiklerine yeni başlayacak tüm okurlara tavsiye ederim..
Alkışlar sana Alfred Bester
Okuru bol olsun ;)
Özünde taşıdığı değerler olmasa, bilimkurgu kitapları da sıradan birer macera romanı olurdu. Hikayeyi özetlemekte sorun yok, ancak ben kitabın arka planında birer “gölge-fenomen” gibi duran olgulardan söz etmek istiyorum.
Bilim ve buluşlar tarihi hayatımızı değiştirdi hiç şüphesiz. Peki acaba şu anda bulunup da toplumu kökünden değiştireceği için gösterilmeden kalan, birer “toplumsal üşengeçlik” nesneleri olamaz mı? Kitap bana bu soruyu sordurttu. Jauntlama eyleminin ortaya çıkışı mimariyi, mahremiyeti, “medeniyet” olarak adlandırabileceğimiz ne varsa değiştirmiş durumda kitapta. Bu derin felsefe beni gerçekten etkiledi.
Guy Debord 
Gösteri Toplumu kitabının bir yerinde medeniyet denilen şeyin “arabalar” için şehir inşa etmek gibi bir şey olduğundan söz ediyordu. Hakikaten de öyle, yollar her şey gibi görünüyor. Yol kenarı merkez gibi görünüyor, ana yola yakın evler daha çok rağbet görüyor, yolları yakınlaştıran vasıtalar çok daha pahalı oluyor. Peki yol diye bir şey kalmazsa? Dünyanın tüm sistemleri değişir. Ama bu değişime izin vermek için de bir sürü şeyden vazgeçmek gerekir.
Kitap kadınlar açısından ise tam bir distopya gerçekten. Herkesin her an her yerde olabilme ihtimali, kadınları daha korunaklı kılmayı gerektirmiş kitapta, “sözde”. Ancak ikinci plandaki varlık formlarına dönüştürmüş. Bu kalıba karşı çıkan bir kadının direnişi de sembolik olarak yer alıyor kitapta.
