Evet, yeterince düşünmedi insan, düşünmek istemedi, düşünmekten, yani kendisine ebedi kurtuluşun, sonsuz mutluluğun kapılarını açan “hakikat bilgisini” edinebilmek için gerekli olan yegâne çabadan, samimiyetle düşünme cehdinden ısrarla, inatla kaçtı - bahaneler uydurdu, kendine sahte/sanal mutluluk hedefleri koydu; hâsılı daima bir yolunu buldu ve kaçtı!