Kitaplarla, resimlerle, güzel şeylerle dolu olan, insanların alçak sesle konuştukları, kendilerinin ve düşüncelerinin temiz olduğu bir havayı solumak istiyorum.
"Aşırı yaşama sevgisinden,
Ümit ve korkudan kurtularak,
Tanrılara, her ne iseler onlar
Kısaca bir şükran sunarız
Ki hiç bir yaşam sonsuza dek sürmez;
Ki ölüler asla dirilmez;
Ki en yorgun ırmak bile
Güvenle denize döner bir yerde."
Martin Eden
“Bana ne zaman aşık oldun?” diye fisildadi kız.
“En baştan,ilk andan seni ilk gördüğümden beri. O anda çılgın gibi tutuldum sana aradan geçen onca zamanda daha da çıldırdım. Şimdiyse mecnun gibiyim sevgilim.
“Peki ya sen?”
“Aniden oldu.” Son derece yavaş konuşuyordu; gözleri sıcacıktı, heyecanla doluydu, eriyordu, yanakları hafifçe kızarmıştı ve öle kalmıştı. “ Biraz öncesine kadar... sen bana sarılana kadar bilmiyordum. Seninle evlenmeyi asla düşünmedim, Martin, biraz öncesine kadar. Ne yaptında aşık ettin beni kendine?”