Riyaz' üs Salihin Tercümesi (Tek Cilt)

Name: Riyaz' üs Salihin Tercümesi (Tek Cilt)
Author: İmam Nevevi

İmam Nevevi

Riyaz' üs Salihin Tercümesi (Tek Cilt) Hakkında

Riyaz' üs Salihin Tercümesi (Tek Cilt) konusu, istatistikler, fiyatları ve daha fazlası burada.

116bin

Görüntülenme

Hakkında

Tam adı Riyâzü's-sâlihîn min hadîsi seyyidi'l-mürselîn olan eser İmam Nevevî'nin çalışmaları arasında önemli bir yer tutar. Nevevî bu kitabını 45 yıllık kısa fakat çok verimli hayatının en olgun ve bereketli dönemleri kabul edilen bir yaşta 40 yaşlarında yazdı. Bundan üç sene önce de bir başka önemli eseri el-Ezkâr'ı telif etmişti. Riyâzü's-sâlihîn'in telifi 14 Ramazan 670 (1271) tarihinde bir pazartesi günü tamamlandı. Nevevi'nin Riyâzü's-sâlihîn'i Yazarken Gözettiği Prensipler İmam Nevevî kitabını yazarken bazı prensipler gözettiğini eserinin önsözünde belirtir. Buna göre Riyâzü's-sâlihîn'in başlıca özellikleri şunlardır: * İnsanlara dünya ve âhiret saâdetini kazanma yollarını gösterecek zâhirî ve bâtinî edepleri elde etmelerini sağlayacak iyiyi ve güzeli teşvik kötüden ve çirkinden uzaklaşmayı temin edecek sahih hadislerden oluşan muhtasar bir kitap olacaktır. * Sahih hadis kaynakları olarak şöhret kazanmış kitaplardan seçilen mâna ve mahiyetleri açık delâletleri kesin hadisleri ihtiva edecektir. Çünkü gaye: Umumun faydasına olan bir eseri hazırlamaktır; sadece ilim erbabının değil. Bilinen ve her bakımdan güvenilen hadis-i şerif kitaplarının başında şu ikisi gelir: Buhari ve Müslim .. Bu eserdeki hadis-i şerifler çoğunlukla bunlardan alınmıştır. Bu iki eserden sonra şu dört hadis-i şerif kitabı gelir: Sünen-i Ebu Davud Tirmizi Nesei İbn-i MaceKütüb-ü sitte .. (Altı kitap .. ) dedikleri bunlardır. Bunlardan sonra Hakim'in Müstedrek'ini sayabiliriz. Esere hepsinden de hadis-i şerifler alınmıştır. * Konuların baş tarafında ilgili âyetlere yer verilecektir. * Açıklanmasına ihtiyaç duyulan bazı kelime ve terimler kısaca açıklanacaktır. * Her hadisten sonra o hadisin hangi kitaptan alındığı belirtilecektir. * Hayır ve iyilikleri özendirici kötülük ve çirkinlikleri engelleyici nitelikte hadisler olmasına özen gösterilecektir. * Hadislerin senedinde sadece sahâbî ravinin ad...

Yazar:

Çevirmen:

Çevirmen:

Türler:

#1.524 En çok okunan kitaplarda #50 Din (İslam) türünde

Tahmini Okuma Süresi: 29 sa. 14 dk.Sayfa Sayısı: 1032Basım Tarihi: Ocak 2019İlk Yayın Tarihi: 1302Yayınevi: Sağlam Yayınları

ISBN: 9789759180492Ülke: TürkiyeDil: TürkçeFormat: Ciltli

Fiyatlar

Tüm fiyatlar

Riyaz' üs Salihin Tercümesi (Tek Cilt)Sağlam Yayınları · 1032 syf

Bkmkitap

₺468,00

Satın Al

Riyaz' üs Salihin Tercümesi (Tek Cilt)Sağlam Yayınları · 1032 syf

Kitapyurdu

₺62,50

Satın Al

Benzer Kitaplar

Tümünü Gör

Nil'in Melikesi

8.7/10

Namaz Dirilişe Çağrı

8.9/10

Hatıralarım

8.9/10

Kur'an'a Göre Dört Terim

8.9/10

Siret-i Meryem

8.9/10

Gençlik Rehberi

9.5/10

Hanımlar Rehberi

9.6/10

Hz. Muhammed'in Hayatı

8.7/10

Cennete Otostop

8.7/10

Yoldaki İşaretler

9/10

Reklam

Kitap İstatistikleri

Bütün istatistikler

225okur yarım bıraktı

126inceleme

18,1binalıntı

116bingösterim

Bu basımın istatistikleri

463gösterim

Kitabın okur profili

Kadın% 62.2

Erkek% 37.8

0-12 Yaş

13-17 Yaş

18-24 Yaş

25-34 Yaş

35-44 Yaş

45-54 Yaş

55-64 Yaş

65+ Yaş

Yazar Hakkında

İmam NeveviYazar · 73 kitap

631’de (1234) Suriye’nin güneyindeki Havran bölgesinde Nevâ köyünde doğdu. Nevevî (Nevâvî), Havrânî ve dedelerinden Hizâm’a nisbetle Hizâmî nisbeleriyle anılır. Hiç evlenmediği halde adı Yahyâ olanların genellikle yaptığı gibi Ebû Zekeriyyâ künyesini almıştır. Nevevî ergenlik çağında ticareti sevmediği halde babasının dükkânında çalıştı ve bu arada çevresindeki âlimlerin derslerine devam etti. On sekiz yaşına girince babası onu Dımaşk’a götürüp Revâhiyye Medresesi’ne yerleştirdi. Orada Ebû İshak eş-Şîrâzî’nin Şâfiî fıkhına dair et-Tenbîh ve el-Müheẕẕeb adlı eserlerini ezberledi. İki yıl sonra babasıyla birlikte hacca gitti, dönüşte Medine’de bir süre kalarak oradaki âlimlerin derslerine katıldı. Kütüb-i Sitte’den başka İmam Mâlik’in el-Muvaṭṭaʾ, İmam Şâfiî, Ahmed b. Hanbel, Osman b. Saîd ed-Dârimî, Ebû Avâne el-İsferâyînî ve Ebû Ya‘lâ el-Mevsılî’nin el-Müsned, Dârekutnî’nin es-Sünen, Ahmed b. Hüseyin el-Beyhakī’nin es-Sünenü’l-kübrâ, Begavî’nin Şerḥu’s-sünne, Humeydî’nin el-Cemʿ beyne’ṣ-Ṣaḥîḥayn ve Hatîb el-Bağdâdî’nin el-Câmiʿ li-aḫlâḳı’r-râvî ve âdâbi’s-sâmiʿ adlı eserlerini çeşitli hocalara okuyarak icâzet aldı. Hadis ilmindeki hocaları kendisinden birçok hadis kitabını dinlediği Ziyâ b. Temmâm el-Hanefî, Ṣaḥîḥ-i Müslim’i okuduğu Ebû İshak İbrâhim b. Ömer el-Vâsıtî, on yıl boyunca daha çok Ṣaḥîḥ-i Buḫârî ve Ṣaḥîḥ-i Müslim hadislerinin şerhi konusunda faydalandığı İbrâhim b. Îsâ el-Murâdî el-Endelüsî ve Ebü’l-Ferec İbn Kudâme gibi muhaddislerdir. Fıkıh ilmindeki hocaları arasında İshak b. Ahmed el-Mağribî, Dımaşk müftüsü Ebû Muhammed Abdurrahman b. Nûh b. Muhammed el-Makdisî, Ebü’l-Hasan Sellâr b. Hasan el-İrbîlî, fıkıh usulü okuduğu kadı Ebü’l-Feth Ömer b. Bündâr et-Tiflîsî ve gramer okuduğu âlimler içinde İbn Mâlik et-Tâî bulunmaktadır. Nevevî kendini yetiştirdikten sonra talebe okutmaya ve 660 (1262) yılından itibaren eser vermeye başladı. Kendisi de pek çok âlim yetiştirdi. Hayatının son altı yılında ondan hiç ayrılmadığı için “Muhtasarü’n-Nevevî” lakabıyla anılan İbnü’l-Attâr Ebü’l-Hasan Alâeddin Ali b. İbrâhim ed-Dımaşkī bunların en tanınmışıdır. Diğer talebeleri arasında İbn Ferah el-İşbîlî, Bedreddin İbn Cemâa, kadı Ziyâeddin Ali b. Selîm el-Ezraî, Yûsuf b. Abdurrahman el-Mizzî, kādılkudât Şemseddin İbnü’n-Nakīb Muhammed b. İbrâhim ve Ebü’l-Fidâ İbn Kesîr’in babası Ebû Hafs Şehâbeddin Ömer b. Kesîr gibi şahsiyetler vardır. Çeşitli medreselerde hocalık yapan Nevevî, 665 (1267) yılında Ebû Şâme el-Makdisî’nin vefatıyla boşalan Eşrefiyye Dârülhadisi şeyhliğine getirildi ve ölümüne kadar bu görevini sürdürdü. Nevevî, kendisine “sefer izni” çıktığını söyleyerek hocalarının kabirlerini ve tanıdıklarını ziyaret etti, kitaplarını medreseye vakfetti, Kudüs’ü de ziyaret edip köyüne döndü ve 24 Receb 676’da (21 Aralık 1277) Nevâ’da vefat etti. Zehebî’nin “hadis âlimlerinin efendisi” dediği Nevevî hem hadis hâfızı idi hem de hadis ilimlerinde otorite sayılıyordu. Sahih hadisleri zayıf ve uydurma rivayetlerden kolayca ayırır, râvilerin durumlarını, hadislerde geçen garîb kelimeleri çok iyi bilirdi; hadislerden fıkhî hüküm çıkarmada mahirdi. Şâfiî fıkhında devrinin en büyük âlimi kabul edilmekteydi. Bu mezhebin esaslarını, bir meseleye dair sahâbe ve tâbiîn âlimlerinin neler söylediklerini, hangi noktada birleşip hangi noktada ayrıldıklarını ezbere biliyordu. Tartışmadan hoşlanmazdı; fakat hocalarının Şâfiî mezhebine veya sünnetin açık hükmüne aykırı bulduğu görüşlerini eleştirmekten çekinmezdi. Nevevî öğrencilik yıllarında tıp tahsil etmek istemiş ve İbn Sînâ’nın el-Ḳānûn’unu okumaya başlamış, ancak bunalıp sıkılınca bunun tıpla uğraşmaktan kaynaklandığını anlayarak tıpla ilgili eserleri elinden çıkarmıştır. Nevevî evliliğin kendisini meşgul edeceği düşüncesiyle hiç evlenmemiştir. Esasen dünya zevklerine ve rahat yaşamaya önem vermezdi. En büyük ibadetin samimi bir niyetle helâlleri ve haramları öğrenmek olduğunu söyleyerek kimseden para almaz, görev yaptığı medreselerden kendisine verilen aylıkla kitap alır, daha sonra bunları o medreseye bağışlardı. Haksızlığa boyun eğmez, doğru bildiğini söylemekten, yöneticileri uyarmaktan çekinmezdi. Memlük Sultanı I. Baybars’a çeşitli mektuplar yazmış, bu mektupların bir kısmını âlimlere de imzalatarak ortak bir dilekçe halinde sunmuş, ondan kıtlık yüzünden sıkıntı çeken Dımaşk halkına kolaylık göstermesini, ağır vergilerle onları zor durumda bırakmamasını istemiştir. Moğollar Suriye’ye saldırdığında memleketi savunmak için halkın bir kısım emlâkini elinden almak isteyen ve bu sebeple âlimlerden fetva talep eden halifeye karşı çıkmış, Baybars’a karşı gösterdiği bu tavrından sonra şöhreti yayılmış ve eserlerine büyük rağbet gösterilmiştir. Zehebî, Nevevî’nin iyiliği tavsiye edip kötülükten sakındırma konusunda benzeri bulunmadığını, azla yetinip basitçe giyinen vakur ve heybetli bir kişi olduğunu söylemekte, talebelerinden İbn Ferah el-İşbîlî de onun ilim ve görev sorumluluğu taşıyan bir âlim olduğunu belirtmektedir.